ایوکی ءِ مارشت۔۔
نبشتہ کار : اِنام رزا
برے برے مردم ایوک بوگ ءَ واھگدار بیت۔ انچیں وھد ءَ انسان چہ ایوکی ءَ بیزار ءُ شِزار ھم بیت۔ باز مردم ایوکی دوست داریت ءُ باز ءَ چہ ایوکی ءَ بِیم کئیت۔ اِے بنی آدم ءِ ابرم ءَ ھواریں مارشتے۔
ھاس شائر ءُ ادیب ایوکی دوست دار اَنت۔ بہ گندئے شائر ءُ ادیب ایوکی ءَ ھمے واستا دوست دار اَنت کہ آ وتی اندری مارشتانی درانگازی ءَ شر تر کت بہ کن اَنت یا گیشتر جیڑ اِت بہ کن اَنت مردم کہ ایوک بیت تہ الّم جیڑیت وت ءَ جیڑیت وتی گوستانک ءَ یات کنت وتی چپ ءُ چاگرد ءَ ماریت ۔
مردم کہ ایوک بیت تہ آئی ءِ اندری مارشتاں ھم ایوکی ءِ نازرکی ھیالانی چادرے سر ءَ دنت۔
چہ شائر ءُ ادیباں ابید ایوکی ءَ ھما مردم ھم دوست دار انت کہ آ چہ وتی چاگرد ءَ وتی لوگ ءَ وتی سوسائٹی ءَ شزار ءُ تنگ اَنت اے وڑیں مردم ھمے جیڑ اَنت کہ مارا کس نیست پمیشکا ایوکی ءَ وتی مونس ءُ ھمراہ سرپد بنت آ وتی زندگی ءَ ایوکی ءَ ابید دگہ کس ءَ مھروان ءُ دردوار نہ لیک انت پمیشکا پہ اے وڑیں مردماں ایوکی گنجیں نیامتے بیت۔
زانتکار گوش انت کہ ایوکی ءِ مارشت انسان ءِ دْراہ جانی ءِ واستا تاوان اِنت۔
یک شاہ در برجاہ ئِے ءِ پٹ ءُ پول ءِ رِدّءَ اے درگیجگ بیتگ کہ ھما نودربر کہ ایوکی دوست داروک اَنت وتارا چہ ایدگہ نودربراں ءُ لیب ءُ گوازی ءُ کندگ ءُ مسکراھاں دور دار انت آیانی زھنی توان چہ آ نودربراں نزور تر بیت کہ آ وتا گوں لیب ءُ گوازی ءُ کندگ ءُ مسکراھاں مشگول کن اَنت۔
تنھائی ماروکیں مردم ھر وھد ءَ زھنی تکانسری ءِ آماچ بیت۔ اے وڑیں مردمانی ھون ءِ پینژار(بلڈ پریشر) ھم بُرز روت۔ ایوکی دوست داروکیں مردم ءَ نپسیاتی نادْراھیانی گْور جنگ ءِ ھم گمان ھست۔ اے وڑیں مردم باز براں وتی زھنی دباوھاں سگ اِت نہ کنت ءُ وتکشی کنگ ءَ ھم لاچار بیت۔
وتا چہ چاگردءَ سِندگ ءُ دور دارگ ءِ متلب اِے نہ اِنت کہ مردم ایوکی ءِ مارشتانی آماچ بہ بیت۔
ایوکی یک ترسناکیں نادْراھی یے کہ مردم ءَ چہ تہ ءَ وارت۔
الّم نہ اِنت کہ مردم بیست ءُ چار کلاک ءَ مُچّی ءُ چاگردءِ جگاّھاں ھوار بہ بیت مردم ءَ وتی زھن ءِ سُبّک کنگ ءِ واستا یک یک ساھتے ایوک بوگ ھم لوٹیت ھاس کن نبشتہ کاریں یا وانوکیں مردم پہ وت ءَ یک ٹائم ٹیبلے ٹھینت کنت پہ وتی وانگ یا نبشتہ ءَ۔
بلے وت ءَ چہ لیب ءُ گوازی یا چاگردے ایدگہ سُر ءُ پُراں چٹ گستا دارگ گنوکی یے۔
