چـُـکانی دیوان                                                                 شل سیلور اسٹاین —————-                                                                 ——————– تـَرینـــــــوک :                                                                    کریم بلوچ _ تهل کــُــوَهنیں زمانگاں ، یک سـوپ ءِ دِرَچکے هست ات که هر روچ یک کسانیں بـَـچـَـلـُـکے آئی ءِ بـُن ءَ آتک و لـَیب و گوازی کـُـت . درچک ءَ سر کـَپت و گوں درچک ءِ پـُلاں پر وتا تاج و پاگ ئی جوڑ ءَ کـُت . چه آئی ءِ ٹـال و شاهڑاں وتی لونج ءَ کـُت و گوانز ئی وارت . وَهدے که بـَر ئی رَست انت ، آئی ءِ بَراں سِنداں _ کـَـرّاں _ و وراں بیت . وهدے که ژَند بیتگ ات ، آئی ءِ ساهگ ءَ وَپت و آرام ئی کـُت . درچک ءَ ، بَچلک دوست بیتگ ات و بچلک هم درچک ءَ باز وَش ات و درچک چه اے هبر ءَ سَئیگ ات  . وَهد گـُوَزان ات و بچلک رُداں و مَزَن بیان ات و درچک گیشتر تهنا بیان ات . یک روچے بَچَلـُک که نین نوک ورنا یے بیتگ ات ، درچک ءِ کـَش ءَ آتک . درچک وش بیت و گوئشت ئی : – بیا لـَیب و گوازی بکن و چه من سرکـَپ و بُرز به بئے ! بلے بچلک گوں بـَـژنیگیں توارے پسو دات : – من نین مزن بیتگ اوں ، من نین لیب و گوازی ءَ نکناں ، منا زَرّ پکار انت  . باریں تو منا مَدَت دات کن ئے ؟ درچک جواب دات : – منا زَرّ نیست ، بلے تو توان ئے که منی بَراں بها کن ئے و پر وَتا زَرّ وَدِی کن ئے . نوک ورنائیں بَچَلـُک وَش بیت . سوپ ءِ بَری یکجاه کت انت و شُت تا که بها اش بکنت و درچک اپدا یک و تهنا پَشت کپت . بازیں وَهدے گوئست . دگه بَرے بچلک که هنوں ورنا یے بیتگ ات ، آتک . درچک چه آئی ءِ گِندَگ ءَ وَش بیت . بچلک ءِ دیم بلے باز  تَهار و تُرُپش ات . درچک گوئشت : – تو چیا دلگران ئے ؟ بیا و لیباں کن و وشدل به بئے ! ورنا جواب دات : -چون من وَش دل به بیاں ! من لوٹاں  که سِـیـر _ آروس _ بکناں و منا لوگ پکار انت . درچک گوئشت : – منا لوگے نیست که ترا بدیاں ، بلے تو منی داراں گوں ، پر وتا لوگے ٹـَهینت کن ئے ! و بچلک درچک ءَ گـُـڈ ات و بُـرّ ات و پر وتا لوگے ٹــَـهینت . و درچک وَش ات که ورنا ئی کمک کتگ . بازین سالے گوئست . یک روچے پیشی بچلک که هنون کماش و پیریں پیرمردے بیتگ ات ، درچک ءِ بُنڈ ءِ نَزیک ءَ آتک . درچک ءِ بُنڈ ، پیریں پیرمرد ءَ پجاه آرت . توار ئی کت : – من بژنیگاں که منا هچ دگه چیزے نیست که ترا بدیاں . تهنا منی پیریں بـُـنڈ انت که پَشتکپتگ ۔ پیر مرد گوئشت : – منا هچ چیز پکار و گـَـزَر نه انت . تهنا من باز ژَند بیتگ اوں  . درچک ءِ بُنڈ گوئشت : – بیا گـُڑاں به نند ، درچک ءِ بُـنـڈ په نندگ ءَ جوان انت . پیشی بچلک و هنیگیں پیرمرد درچک ءِ  بنڈ ءَ نشت و درچک پدا وَش ات ۔