ھمگام بلوچی
کمو پیسر ءَ آزمان ءَ سبزیں کوکر بستگ اَت ءُ نود ترمپ، ترمپ ءَ زمین ءِ دلبند ءَ کپگ ءَ اِتاں. اے وھد ءَ من ءَ کامل سالے سرجم اَت کہ من چہ امروز ءِ درائیں بندوکیں چیزاں چہ زبار بُوتگ ءُ یک تنک ءُ تھاریں کوٹی ءِ تہ ءَ بس زندگی کُتگ ءُ گوں وت گپ ءُ کسہ کُتگ، برے گریتگ ءُ برے کندیتگ، برے کسہ آورتگ اَنت ءُ برے برے ڈن ءَ پرپٹانی ءُ گاڑیانی آواز اتکگ، دل ءَ گُشتگ دنیا چِنچو زیبا اِنت، ھرکس وتئی واھشانی پِڑءَ زندگی کنگ ءَ اِنت. بلے مرچی تو اے کوٹی ءِ باھوٹ ئے ءُ تئی سرا سیائیں پٹی یے بستگ ھروھد ءَ، مردک در ءَ ٹُکیت ترا اے پٹی چمانی دیما آرگی اِنت دانکہ اے مرد ءَ تئی چم مہ کپ اَنت اگاں کمو پٹی بُرز بُوت بِزاں ترا لٹاں کُشت. بے بلائی مرچی منی آجوئی بُوھگ ءِ پنچمی روچ اِنت کہ اے ندارہ منی چمانی دیما اِنت ، من سیل کنگ ءَ آں، ءُ دل ءَ چہ غلامی ءِ تُرس نوں ھلاس اَت، من وتا غلام ئے سرپد بُوھگ ءَ نہ اِتاں، من وتا ریپینگ ءَ اِتاں کہ من بندیگ بُوتگاں، من گُلام بوتگاں نوں آجو آں، نوں لٹ ءُ کُٹے سرا نیست، دگہ گُپّے سرا نیست. من پرچا گُلاماں؟ گُلام ھما اَنت کہ بندیگ اَنت، من وَ گُلام نیاں گوں وتا جیڑگ ءَ اِتاں گپاں کنگ ءَ اِتاں کہ ھنچو منی کش ءَ سنگت ئے نشتگ اَت ءُ آہ وتی گوانکو ءَ سر مہ سر اَت.
آئی ءَ منا گُشت، “سنگر”
من دراھینت، “جی”
آئی وتی گوانکو منا دات ءُ گُشت، ” اے اکس ءَ چار جاہ ئے آر ئے”؟
من اے اکس دیست اکس شھید حیات جانیگ اَت من گُشت،” جی ھاں،” ایشرا کدی شھید کُتگ”،
آئی پسو دات،” دیر اِنت ئے ایشرا پاکستانی گُنڈا گریں لشکر ءَ سر ء آم شھید کُرتگ.
پدا گُشت ئے” تو ھیات دیستگ” ؟
من درائینت “جی ھاں، من ھیات دیستگ ءُ شر دیستگ ھیات ءِ میتگ چہ مئے میتگ ءَ بیست منٹ ءِ راہ اِنت ءُ آہ ھیات کہ من دیستگ آ ھیات وانگ ءَ بُوتگ، ھیات وش اکلاک ءُ جوانیں زھگ ئے بُوتگ، ھیات ءِ کماش ناکو مرزا ءَ تو زانئے، ھیات چوں وانیتگ ءُ مزن کُتگ، آئی ءَ سُھب ءَ گس پہ گس شُتگ ماھی بھا کُتگ ءُ بیگاہ ءِ وھد ءَ آئی ءَ اسپُستیں کاہ بھا کُتگ ءُ ھیات وانیتگ ءُ مزن کُتگ مرچی اے زالم ءَ ھیات بے دردی شھید کُتگ ءُ چُشیں مردم ھم نیست کہ ھیات ءِ جُست ءَ بہ کنت”
وھدے من ھیات ءِ پکر ءَ شُتا پدا من زانت من گُلام ءَ منا گُمان بُوت اے سال ءَ کہ من بند بوتگ انت اے درد ھیات جان ءِ درد ءِ دیم ءَ ھچ نہ اَنت، نوں من پدا آزمان چاراِت ءُ آزمان ءَ کُوکر نیست اَت، روچ ءِ برمش منی بالاد ءَ کپتگ اَت ،زمین ءِ دلبند ارس ریچگ ءَ اَت، من وتئی چادر بڈا کُت ءُ من گُشت،
کامریڈ روئے؟
کامریڈ ءَ پسو دات ،”ھو سنگر روئیں”
مہ راہ کپتیں من گشت کامریڈ ما انگت گُلامیں. اے ساھت ءَ کامریڈ ءِ دپ ءَ سگریٹے اَت ءُ کامریڈ ھاموش اَت.
