پولکار:کریم تھل
بلوچی لبزانک
گل خان نصیر
سیاهیں شپ ءِ انجام جلشکوکیں سحر بیت
تـــرنــپــے سَــدپ ءِ هـُـکـّه ءَ مانیت گهر بیت
آهـــن یــلــه ئــیــں سِــنـگے ، نیرزیت بهایے
آس ءَ ماں کپیت ، توپک و شمشیر و تبر بیت
شـوم ءِ تـهـا کهڈ بیت و رُدیت ، تهم کِشار ءِ
زندان ءِ تها ،« ایسپ » ءَ دیر گندیں نزر بیت
بــیـــرگـیــریں دلاں آچشے ماں بیت جپوکیں
اوژناگ ماں سهریں زرءَ سیاهیں گوں جگر بیت
زالــم پــوه و ســرپـنــد بیت هکیں هبر ءَ زیت
سبـزیں لـُـڑ و تیرانی دپ ءَ هردیں هبر بیت
آ روچ نــه انـــت دیـــر که مَـں روے زمـیـن ءَ
اچ لـــٹ و پـــل و کــشـتـن ءَ آزات بشر بیت
سـیــاهـــکاریں پـلـوکانــی سرا تپتگیں ڈن ءَ
مرداں : وتی سربازی و جهد ءَگوں زَپر بیت
دل سنگ بیت بیرگیریں ، چو پولات ءَ ارادگ
سِنگ ءِ سرا پولات کپیت،چست شرر بیت
زلم ءِ جٹ و لمبوک هَدیں جلگه بسوچنت
سـرسـبـز وتن مات گوں هونانی متر بیت
آزاتــــی ءِ راه ءِ ســـرا پـــرگامـیـں یلاں په
زهرآپگ و هر جئور ره ءِ شهد و شکر بیت
مهلوک په هکاں وتی هردیں که بجنبنت
«شاشان»گوں یک دکهے آواریں گدر بیت
تیرانی درهد و پاهو ءِ لوپ و شت و زندان
مردانی کدم سست نه بنت زلم ستر بیت
ننگ ءَ چه کدی دست نه زیریت و نه زرتگ
هر چون که زمین سهر و بلوچ ءَ په هتر بیت
بـــیـــداد نـــه یــاریت سر ءَ جهل بــلــوچ ءِ
ٹـپـی ئیں پـُلـنـگ ءِ مَن دل ءَ کینه بتر بیت
اچ شائر ءِ دوریں دل ءَ هر نکته اے درکیت
سِنگانی سراهنچو دل ءَ ، آئی اسر بیت
هر چنت که ببیت ٹوپ و گرابانی نمائش
گوں زالم ءَ،مزلوم ءِ مڑ و جنگ ، مگر بیت
په سامر ءِ لٹ و پل ءِ گوات گپتگیں دیهاں
سوگهند نصیر ءِ که هما روچ سکر بیت
کلات
25 اگست1962
***********
*ـ ایسپ : یوسف .
**ـ شاشان : جهلاوان ءِ برزیں کوهے ءِ نام انت .
***ـ سامر : سامراج . امپریالیزم .
کلیات نصیر 652 و 653 ءِ تاکدیماں
٭٭٭٭
ســــحـــــر مــیـــشـــــود ! ( سحر بیت )
میرگل خان نصیر / کریم بلوچ ـ تهل
پایان شب سیاه و تاریک سپیده دمی درخشان است
وقطره ای که در صدفی محبوس میماند به گوهری گرانبها مبدل میشود
آهن تکه سنگی کم ارزش و افتاده در همه جا هست
وقتی که در آتش گداخته شود از آن تفنگ ، شمشیر و تبر ساخته میشود
در شخم زمین ، بذر نهان میگردد و سبز میگردد
در زندان است که حضرت یوسف آینده نگر میشود
در قلبهای انتقام جو ، آتشی سوزنده شعله ور است
عبور از دریای خون ، با جگرشیر میسر است .
ستمگر سخن حق را وقتی متوجه میشود
که با زبان گلوله و شمشیر آبدار با وی سخن گفته شود ؛
دور نیست روزی که بر روی کل کره زمین
از غارت و کشتار کل بشریت آزاد شود
در دشتهای تفتیده بر استثمارگران و غارتگران
مردان با فداکاری و تلاششان پیروز میشوند .
دلهای انتقام گیر چون سنگ و عزم ها چون فولادند
فولاد که بر سنگ فرود آید ، جرقه ها میجهند
هرگاه از آتش شعله ور ستم جلگه های سرزمین بسوزند
برای سرسبزی و شادابی آن ، از نذر خون خویش دریغ نخواهیم کرد
دلاوران راه آزادی ،مشقات و سختی های هر قدم و هر گام راه خویش را
چون عسل و شیرینی ، میپزیرند !
هنگامیکه مردم برای حقوق حقه خویش برخیزند
سلسله کوه « شاشان » با یک فشاری مبدل به راهی هموار میگردد .
با باران گلوله ها ، با حلقه های اعدام ، یا زندان و شلاق
قدم مردان با هیچ فشاری متزلزل نمیشود .
بلوچ از غیرت و ناموس خود دست نشسته و نخواهد شست
هر چون زمین زیر پایش چون تاوه تافته گردد و زندگی اش سراسر پر خطر گردد
بیداد ، سر بلوچ را خم نساخته و نخواهد ساخت
در دل پلنگ زخمی ، کینه بیشتر انباشته میشود
از دل رنجدیده شاعر هر نکته ای که برون می جهد
بر روی سنگها نیز چون دلها تاثیر گذار خواهد بود
هر چقد مانور توپها و جتهای جنگی برگذار شود
با ستمگر ، مبارزه مظلوم با ستمگر تعیین کننده است .
برای دیوهای باد کردهء امپریالیزم در سرزمینم
« نصیر » سوگند میخورد که قیام مردم قیامت میگردد !
25 اگست 1962
قلات ( کلیات نصیرص 652 و 653 )
