ھمگام بلوچی
شپ ءِ سیمی پاس اَت – آئی ءَ وتی سیکل دُور بند کُتگ اَت ، مهار کنان ءَ آورتگ اِت ئِے ءُ لوگ ءِ کَش ءَ جِیک ئِے کُتگ اَت – لوگ ءِ شپ بندیں تھتگ ءَ نرم نرم ءَ جنگ ءَ اَت کہ چہ توک ءَ زالبولی نیم وابیں توارے آتک کہ
،، تو کئے ئے؟
من آں ماتی ، تھتگ ءَ پَچ کن من آں اماں ،، آئی ءَ ھلوت کنان ءَ گُشت،،
انچو کہ تھتگ پچ بوت آئی ءِ مات ءَ گوں آپلوئیں چمّاں آئی ءَ را وتی امبازاں زُرت ءُ چُکّگ ءُ لَیسّگ ءَ بنا بوت – تنا وھدے چکّ ءُ ماتانی مُنو مُنو ءُ دروت ءُ دراھیانی تواراں آئی ءِ زال ھم چہ واب ءَ گُڈ اِت – آئی ءِ گندگ ءَ گوں چمّ ئِے ارسیگ بیت اَنت – چی ءَ کہ پیشتر ءَ آ انگت ھپتگ ءُ دہ روچ ءِ سرا برے برے گوربام ءَ اتکگ اَت- پہ سھتے ءِ واستا وتی مات ءُ زال ءُ تِپلیں چکّ ءِ چارگ ءَ —– آئی ءَ چوناها دگہ برات ءُ گُهارے نیست اَت – مات ءِ یکّیں بَچ اَت – پِت ئے وَ سے سال پیسر تیراں دُرشتگیں جون آئی ءَ گوں وتی دستاں کَل کُتگ اَت – ءُ وت پت ءِ مڈّی ئِے دست گپتگ اِت اَنت ءُ سواس پاد ءَ کُتگ اِت اَنت ۔ زال ءَ گوں ارسیگیں چمّاں آئی ءَ را وتی امبازاں زُرت ءُ دروت ءُ دراھی ءَ پد ارساں پھک کنان ءَ گوں وتی ترو ءَ گشت ئِے ،، اماں تو شدری ءَ پاد کن کہ شپ ءُ روچ گوش اِیت ،، منی ابّا ءُ منی ابّا ،
من چہ مشک ءَ تاسے آپ کار آں ،، گوں ھمے گپّاں آ ڈنّ ءَ درآتک ۔
،، منی چک تو وتی بار ءَ بوج من کندیل ءِ وٹ ءَ کمو برزتر کن آں ،،
،، انّاں ماتی! تھاری پہ ما سوب تر اِنت –
آئی ءَ وتی بڈ ءِ پونچ ءُ سی تیری ایر کنان ءَ گُشت —
تنا وھدے زال گوں تاسے آپ ءَ اَتک – آپاں شھاران ءَ گوشت ئِے
،، شما شدری پاد نہ کُتگ!،،
،، شدری ءَ بِلّ کہ هَنی واب اِنت – گونڈلے ما نشتگ اِیں ءُ گپ ءَ اِیں – تناوھدے بلکیں وت بُست ئے کت آئی ءَ آپ دست گپت اَنت ءُ گُشت ،
منی چک شما بہ نند اِت من باریں رواں چُل ءَ ورگے چاران ءُ کار آں کہ باریں چنت بیل اِنت تو شُدیگ ئے آئی مات ءَ ھمے گپ جت ءُ ڈنّا دراَتک ءُ گوں نشار ءَ گشت ئے لوگ ءِ دپ ءَ شپ بند کن کہ تنا وھدے توارے اندیم بوت ۔
چہ زال ءَ پیسر آ وت پاد اَتک لوگ ئے شپ بند کت ءُ زال ءِ کوپگانی سر ءَ دست ءَ ایر کنان ءَ گشت ئے ۔ مِھرو! کوہ ءَ من بوتگ آں ءُ تو چہ جان ءِ گوشت ءَ ھلاس ئے؟
زال ءَ آرا امبازاں زرت ءُ ھڈسکان ءَ گوں نہ گیشوکیں توارے ءَ گشت ئے من ءَ تئی دوری ءَ رنجینتگ ۔
یکے دومی ءِ امبازاں ایمن آھاں بُنڈوکانی سرا دراج کش اِت کہ سھتُکے ءَ پد شدری ءِ منژڑگاں آھان ءَ چہ یکے دومی ءِ امبازاں گیشینت
اماں ! امّاں آپ شدرّی منژڑگ ءَ ات کہ چہ شدرّی ءِ مات ءَ پیسر آ چِست بُوت ایرین تاس ءِ آپاں ٹال کنان ءَ گشت ئے بیا آپاں شَدرُل!
گوں پت ءِ توار ءَ شدرّی اَنچو چست بوت نہ گشئے سے سالی چُکّے اَت گش ئے شیواریں بیست سالی یے اَت – انچو آتک ءُ پت ءِ بگلانی چیر ءَ پُترت ءُ گوں وتی چَچُکیں زبان ءَ پت ءَ را جست کنگ ءَ لگ ات .
،، ابّا کُجا بوتگ ئے ؟ پہ من چے آؤرتگ گوں؟
آئی ءَ دست سر ءَ سماران کُت ءُ چمّ ئِے آپلو بیت اَنت کہ تناوھدے شدری ءِ چچُّکیں توار پد ءَ برز بوت
،،ابّا! اماں من ءَ ھچی نہ گیپت ءُ نہ دنت – هر روچ گوش اِیت کہ ابّل کیت اِنت گڑا چیز بگر،، همے دمان ءَ پت ءِ چمّانی کدہ ھُلک گِپت اَنت ءُ ارسانی یک ترمپے کُٹّ ءَ وپتگیں شَدرّی ءِ گُبّ ءِ سر ءَ کپت ءُ دومی ترمپ گردن ءَ…. انچو شَدرّی گش ئے گُڑ اِت ءُ گشت ئے ،، الّے تِلَمپیں ۔ ،،
تنا وھدے ترو ءُ نشار گوں ڈکوئی نانے ءُ تاسے شیر ءَ لوگ ءَ پترت انت کہ شدری ءِ گپّانی وھد ءَ نشار چہ لوگ ءَ دراتکگ ات ءُ شتگ اَت چُل ءَ ترو ءِ نیمگ ءَ ۔
آ گوں شیر ءُ ناناں انچو ملما اَت انچوشکہ بالویے گوں کندیل ءِ آس ءَ دچار بہ کپیت –
شدری گوں آ کش ءِ ایریں پونچ ءَ سر ءُ لینڈ اَت – پمشکا کہ پت ءَ بلکیں منی واستا باز چیز آؤرتگ گوں —-
انچو کہ آئی ءِ چم شدری ءَ کپت انت آئی ءَ نان یل کت انت ءُ شدری ءَ را هردوکیں دستاں کبند ئِے کت ءُ گشت ئِے۔
،، نہ کن ئے شَدرُل ، نہ کن ئے شَنکوں ، کہ ایشاں ھچ بیسہ نیست اے تئگی نہ اَنت – تئی واستا من ءَ چیز گوں بَلے من سیکل ءِ سر ءَ اِیر کُت اَنت ءُ آتک آں – نان ءِ چُنڈ ءَ وران ءُ کاران اِش- ایشاں کار مہ دار ندروں ،،
شدری ءَ را تسلا ئِے دات ءُ دوبر وتی کِرّ ءَ نادینت ئِے – پدا گوں ناناں مُلما بوت ۔
ءُ انچو گوانکو ءَ توار کُت ۔ آئی ءَ گوانکو پسّو کت دو سے بر ءَ ھشک ءَ ھو ھو ءِ کُت ءُ پدا گوانکو بند بوت ۔ گوانکو ءِ بند بوھگ ءَ پدا نان ئے یل کت انت ءُ چست بوت وتی مڈیاں بڈا کنان ءَ گشت ئے اماں من ءَ زوت در کپگی اِنت سنگتانی گشگ اِنت کہ لَشکر ءِ ھال اِنت ھمنگو پیداک اَنت ھُدا بزانت منی ھال ءَ گیپتگ یا نا دگہ ھالے ءَ گیپتگ بلے واجہ ءَ گُشتگ کہ من اِے دمان ءَ چہ اد ءَ وتارا در بکن آں اے دُرستیں گپے یکیں گین ءَ جت اَنت ءُ مات ءِ پیشانی ئے چُک اِت زال ءِ دست ئے گیپت اجازت ئے کت ءُ شدری ءَ وتی دستانی برزادی ءَ چِست ئے کُت گُبّے وارت ئِے ءُ پدا اِیر کنان ءَ گشت ئے شدرل نند من رواں سیکل ئگ ءَ تئی چیزاں کار آں چہ تھتگ ءَ دراھگ ءَ اَت کہ شدری ءَ آئی پشک ءِ دامن گپت ءُ وتی چَچُّکیں توار برز کت کہ ابا کایاں گوں.
شدری مات ءَ گِپت کہ تو نند ابا روت تئی چیزاں کاریت .
آ شت پہ سیکل ءَ ءُ شدری ءَ گریوگ بِندات کت اد ءَ مات شدری ءَ وشان کنگ ءِ جھد ءَ اَت ءَ اود ءَ آئی گوں سیکل ءِ کر ءِ سر بوھگ ءَ جیڑ اِت کہ نوں اگاں من سیکل ءَ مھار بکن آں وھد باز روت ءُ تنا وھدے لشکر رسیت آئی جَت کِکّے ءُ راہ کپت ۔گوں سیکل ءِ توار ءَ شدری ءِ گریوگ ءُ ابا ابا ءِ توار ودّ اِت اَنت ءُ چہ دُور بازین لیٹے ودّی بوت کہ ھمے میتگ ءِ کِشک اِش گپتگ ات ءُ پیداک اِت اَنت ۔
