چراگ رژن
ھمگام بلوچی
نور خان بزنجو بلوچی زبان ءِ ھما گشندہ اِنت کہ ھمک مردم آئی بیرانی ءَ داں روچ ءِ مرچی آئی سوتاں گوشدار اَنت ارس گْوار اَنت.
نور خان ءَ مھلوک ءِ دل ءِ تہ ءَ انچو جاگہ کتگ کہ ھچ وڑا آ شموشگ نہ بیت چنت سال بیت کہ نورخان بزنجو بیران بوتگ ءُ دگہ ھزاراں نوکیں گشندہ ودی بوتگ اَنت بلے نورخان انگت گیشتر گوشدارگ بیت!
تنیگا چشیں مردم باز ھست انت کہ نورخان بزنجو ءَ گوشدار اَنت آھانی چمانی ارس چہ انارکاں شیپ گْران بنت.
نورخان مردم ءَ گمیگ کنت ءُ وشان ھم کنت، گمیگ اے ھاترا مردم بیت کہ یک ورنائیں گشندھے آئی انگت گیشّ زندگ بوھگی اَت، گیشّ گشگی اَت.
بلوچی ساز ءُ زیمل نوکیں رنگے دیگی اَت بلے چے کن ئے وھد بے وپایے کس نہ زانت کدی ءُ کجا مردم ءَ یل کنت.
وشان اے ھاترا مردم بیت کہ آئی ھمک سوت ترا نوکیں چاڑے بکشائیت ھمک باتن ءِ درداں چہ ترا بے سما کنت ترا دور ماں جنگلے ءَ بارت وشیں ندارگاں گوں دلگوش کنت، ھانل ءِ شیدائی آں گوں ھانل ءَ ھمزان کنت، ڈیھہ ءِ شیدائی آں ڈیھہ ءِ زیبائیں ندارگ آں پیشداریت گوں وتی لسّانیں توار ءَ
وھدے کہ من ھر سنگت ءِ دیوان ءَ نشتگ اوں گڑا سوتے گوشداشتگ گڑا اول نورخان بزنجو بوتگ من باز رنداں جیڑاتگ چنچو وھد بیت کہ نورخان بزنجو بیران بوتگ آئی وھد ءِ مردم ھم بازیں زندگ نہ انت بلے نورخان ءِ سوت انگہ ھما وڑ اَنت. چو ھزاراں استاد مزنیں نامیں گشندہ ودی بوتگ آھاں چہ گیشتر نورخان گوشدارگ بیت نورخان ءِ توار ءَ انچیں دردے مان ھمک بلوچ آئی گوشداریت وتی باتن ءِ درداں مانا کنت ھرکس ءَ گوں وتا ھمگْرِنچ ئِے کتگ…
ھرکس گشیت نورخان بزنجو بیران بوتگ اے گپ ءَ من نہ مناں کہ بیران بوتگ اے راستے کہ جسمانی دْروشم ءَ مئے میان ءَ نہ اِنت بلے وتی وشیں توار گوں داھم مئے میان ءَ ساڈی انت نور زندگ اِنت، ھمک مردم ءِ باتن ءَ گوں ھمگْرنچ اِنت گوں وتی توتی لسانیں آواز ءَ، کوہ ءُ کوچگ ءَ نشتگیں مردمے آ نورخان ءَ گوشدارگ ءَ اَنت. اگاں یکے کوہ ءَ شوانگ اِنت رمگ چارینگ ءَ اَنت نور خان ءَ گوشدارگ ءَ اَنت.
نورخان یک شریں گشندھے ءَ ابید جوانیں انسان دوست ءُ راج دوستے بوتگ جاھے وتی پروگرامے ءِ گش اِیت ”وتی کوم ءَ گوشدار اِت وتی کوم ءَ برداشت کن اِت مستریں کوم دوستی ھمیش انت“
من دگہ گیشیں نبشتہ نہ کناں آ یک انچیں نامے ستا ءِ مھتاج نہ اِنت اگاں منی دست ءَ ردی یے چیزے بوتگ چہ کُلاں پھلی لوٹاں.
