ترینوک : کریم بلوچ _ تــهــل
جنگلی کلگے ءَ وتگلاییں کرگوشکے هست ات . پر وتی چشیں وتگلایی شئیراں جنگ ات :
من چشیں شــَرّیں استایے اوں !
شما باور کنیت من رد نگوئشاں
سهداراں منا چنڈ چنڈ کنگ انت
من آهاں یک په یک مدت کنگاں
من کدیں بور نبیگاں
من شر تبیں کرگوشکے اوں
من استایے اوں پهک کارانی
استاییں کرگوشکے اوں
پیریں پیرک دجک ءِ لوگ ءِ بان اِیردَیگ ات ، پیکه جوڑ کنگ به بیت ، پیرُک ءِ وَسی کارے نهنت !
ـ ترا مَدَت پکار انت ـ گوراگ ، دجک ءَ شؤرے دات . و دَجک استاییں کرگوشک ءَ توار کت که آئی ءِ بان ءَ اڈ بکنت !
ـ بان ءِ ٹهینگ منی دلدوستیں کار انت ، ــ وَتگلاییں کرگوشک گوئشت و کار ءَ گلائیش بیت . بان ءِ کپلی هِشتــُــکانی یک یک چناں و بان ءَ ایرکناں بیت .
_ شما پیکه آهان ءَ راست تر ایر بکتین انت . _ لوگواجه په نرمی آئیا گوئشت .
_ هنچو جوان انت ! _ په بے پرواهی « استا » آئیا پسو دات و وتی گدانی دنز و هاکان ءَ پهک کناں بیت و چــِـشــّــَـگی جَت :
_ آ ــ چیییــش !
چه چشگ ءَ کپلاں پهک چه بان کپت و شــَـپت انت . جی هو سیده آئی ءِ کامپول ءِ سرا !
استا کاریں کرگوشک گوں وتی گــُـلــُک یں سَرگ ، وتی ازبابانی پیٹی ءَ زرت و گوں اشتاپی چه اوداں دور بوت .
_ نوں چُشیں استا ! ــ گوراگے که آئی ءِ کاری دیستگ ات ؛ کندان ءَ گوئشت .
کرگوشک چه پیریں دجک ءِ لوگ ءَ تتک ، تهنا روباه ءِ لوگ ءِ کش ءَ تچگی بند کت که چه اوداں وشتامیں بوئے چست بوتگ ات . روباه وتی مهمانانی ودار ءَ ، گوں نندگی چارپادگے گلائیش ات که پرشتگ ات ، بلے آئی ءِ گوں جوان نه بَـیـَـگ ات .
_ بدئے که من جوڑ کنانی ! ــ کرگوشک ( سیــهــَــڑ ) ءَ گوئشت .
و وت دهدے گلائیش بیت و کیک ءِ نیمگ ءَ هم چارتی که زلور وشتامیں کیکے ات . یکے ، دو _ چارپادگ تیار انت ! راستیں جست کنئے ، کمے لرزیت … هـَـؤ ـ چو جوان انت ! چو وت وتا منائینیتی !
_ لوگبانک جان شمئی کار تیار انت !
روباه چه گــَـل ءَ بال بوت . استایی توار کت که پرزونگ ( سُبره ) ءِ چارپادگ ءِ کش ءَ بنندیت :
_ دزبندی انت که اداں بنند ایت !
کرگوشک هما چارپادگ ءِ سرا که آئی وت جوڑ کتگ ات ، نشت . وهدے که سُرت و دستی دراج کت که کیک ءَ بزوریت ، چارپادگ ـ تِــرَهک و پرشت ! و کرگوشک کپت و گوں وت چاه ءِ پریں و لهڑیں پیاله ئی لوگبانک ءِ سرا چپی کت . روباه ستک و گرم گپت و دراجیں لٹ ـ روپگی زرت و گلینتی بے پکاریں « استا »ی ءَ .
کرگوشک چه اوداں تاں دور تتک . تهنا گورّپَــٹ ءِ لوگ ءِ دیمی داشت . اوداں گورپٹ هیران ات و گوں وت نرنڈاں { گــُـرُنڈاں ) ات .
_ چے بیتگ منی دوست ! ــ آ گوں دلسوچی گورپٹ ءَ پول کت .
_ جی هنوں منی کهربا (برق ) بند بوت . من آئی ءِ پئیم کنگ ( ٹهینگ ) ءَ نزاناں !
_ بیت که من شما را کمک به کناں ! ــ کرگوشک آئیا وتی مَدت ءِ گپ ءَ درشان کت ؛ _ اے پر من ادناییں کارے !
_ چاراں اداں چاراں اداں که باریں چے بیتگ . ـــ کرگوشک چو زانوگرے گوئشان ات .
گوراگ هما دمان وتا رسینت هنچو که گوئش ئے هموداں بیتگ . پورّی کت و بان ءِ سرا نشت . _ پـَـٹ و ودی ئی بکن ؛ تو که هر کارءَ استا و زانوگرئے .ــ گوراگ نرنڈاں گوئشت . _ بچار مه باهین ئے !
اناگت ءَ تِرَکگ ءِ توارے بیت . چه کهربا ءِ کنتر ءَ کرنٹاں هر نیمگ ءَ شانت انت . و کرگوشک جهل لــَگــُشـت .
_ مَدت کنیت ! ــ چه هَؤل ءَ گوراگ کوارّ اِت . و کرگوشک چه تاگ ءِ پچین پَلک ءَ ، سرجهلاد لونج ات .
اناگت دگه تڑپگے ءِ توار بیت . اے گشتیں اے وتگلا ات که ڈگار ءَ کپت . آئی ءِ جین ءِ شلوار ءِ کــَـشـِـک ، تاگ ءِ پَلک ءَ پَشتکپت .
_ اُه هو ، تو چونیں جین ءِ شلوارے ءَ بیکار کت . ــ کـُـوارت گواراگ . _ پیکه درزی ءِ کرّ ءَ بروئے !
درزی گورپٹ ات که چه بیکاری نزانتی که چے بکنت . چه بیکاری بور ات و گوں شاده ءَ تیار بوت که کرگوشک ءَ سکی ءِ وهد ءَ کمک بکنت .
_ نوں ، یک کارے کنیں ؛ اے وا پر ما ادناییں کارے انت !
گورپٹ که چه ترندآپ ءَ سبک هال ات مگراز و سوچنے زرت و دمانے رند گوئشتی :
_ تیارانت ! بزوری استا ! وآئی ءِ لــَبـّــَه جتگیں جینسیں شلواری دات .
کرگوشک شلوار ءَ پاد ءَ کت و آتک آدینک ءَ وتی چار اِت و گوں دل نوشی ءَ دیستی که ٹنگ ءِ جاه ءَ ، نوشیں لبه ئے لچتگ . لبه هم چوٹ دوتکگ و یکیں پانچک چه آدگر ءَ لـُک تر انت .
کرگوشک دیست که سَکّ کندگی انت هنچو که کِٹی کِٹی تاں ارسی رتک انت کندتی :
_ ایش انت مَـلــَنــڈ و کندگی ! ها ها هاها ! سیرک انت ! سیرک !
_ بد ڈول انت . ــ کرگوشک گرم گپت . _ ایشی ءَ هم کار گوئش انت !
_ هچ پرواهے نهنت ! هـنـچـو جوان انت ! ــ گورّپـَٹ په آرامی ءَ گوئشت .
_ هنچو جوان انت … ؟ ــ کرگوشک گوں گرمسری گوئشت .
و شما چے گوئشیت ؟
{ نداره کش : ت . سازنوا }
