گیدی کسہ
نبشتہ کار: میر نھنگی
ہمگام: نبشتانک
اے منی وتی زانت ءُ لیکہ اِنت کہ راجدپتری کسہ بہ بنت یاں کہ گیدی کسہ اے درست راجانی ھَپُشتی مال ءُ مڈی انت، اے زلور گوشاں کہ راجدپتری ءُ گیدی کسھاں زمین ءُ آزمان ءِ پرک ءُ پیر ءُ دگری ھست انت بلے چہ ھمے کسھاں راج وتی بُودمان ءِ ردُوم ءُ دیمروی ءَ شوھاز کن انت ءُ وتی دود ءُ ربیدگ ءُ ربیتانی رواداریءِ پدگیری ءُ گیگاناں کن انت ءُ دیم پہ باندات ءِ سوبمندی ءِ مرزبوم ءِ مُلبت ءَ کنزان بنت، اے تب انسان ءَ چہ ابرم ءَ گون انت کہ اُرپ ءُ روایتانی پاسداری کنگ بہ بیت ، پہ ھمے ھاتر ءَ پدریچاں پُشت پہ پُشت اے دودمانی میراس ءِ گرانیں بار ءِ زمواری پہ میارجلی ءُ شان وتی کبیھیں کوپگاں زرتگ ءُ پہ نوک آوکیں پُشپداں سرکتگ انت، بازیں راجاں وتی گیدی کسھان ءَ راجدپتری رنگ ءُ دروشم ءِ بزانت داتگ ءُ رکینگ ءِ پلہ مرزی کتگ ھچ چشیں راجے نیست کہ ماں آئی ءِ جاور ءُ چاگرداں گیدی کسہ مہ گواھیت ءُ مان مہ بیت ھمے تاں یک کساسے گیشتریں راجانی گیدی کسہ یک ڈول ءُ یک کچ بنت، پرنگی بزانت بلد (گیدی کسہ ) ءِ گیش ءُ گیوار ءَ چوش کنت کہ گیدی کسہ بلکیں پدل ءُ راست بہ بنت بلکیں وسّریں گپ ءُ ھیال ءِ وترودیں پیوند بہ بنت کہ گوں دور ءُ نوبتاں چکران ءُودان رسینگ بوتگ انت پہ سر زبانی بلے بازیں راجے ھدے نہ ھدے ایشانی سرءَ بیسہ ءُ باور کن انت،
واجہ الی جما زامرانی ءِ سوداگر 1 ءِ وانگی ءِ (کتاب) وانگ ءَ چہ پد من ھمے مرت ءُ زانت کہ بلوچ راج ءِ پُونگ ءُ پُتینک ھم چہ گیدی کسہ ءَ بے ھچ نہ انت بلے شُبین ءُ پگرانی مرت ءُ مار کنگ ھر کسی کار نہ انت زانتکارانی زانت ءُ زانش پہ شاھوکاری چاگرد ءِ پَٹ ءُ دمگاں تر ءُ تاب کن انت ءُ چشیں نایاپت ءُ پھنیانیں راجی ٹیکیاں پٹ ءُ پول ءُ پوجیم کن انت ءُ وتی راج ءِ لبزانکی وان ءَ برھدار کن انت گیدی کسہ کسہ انت کہ بے رِد ءُ بندیں لبز ءُ گال انت ھمک کس ایشاں وتی درشان ءِ رھبند ءَ گوش ایت سر زبانی یک کسھے جنگ ءُ درآنگاز کنگ سک سھل ءُ آسان انت بلے ھمے کسھاں اگاں یک کسے جم ءُ جوڑ بہ کنت نبشانکی نامے بہ دنت انچو ارزان نہ بیت.
واجہ زامرانی ءَ یک ھنچیں پُرتامیں رنگ ءُ دروشم ءُ راہ ءُ رھبندے ءَ اے سرجمیں کسہ چتگ ءُ نزآورتگ انت ءُ دپ ماں دپ داتگ انت ءُ نبشتگ انت کہ وانوک گمان کنت کہ آ چہ بنداتءَ تاں آسر ءَ یک راجی دیوانی ءَ نشتگ ءُ یک پُرمھریں ترانے گوشدارگ ءَ انت وَ ھچ وڑ وانوک بَزمند ءُ ڈمبول نہ بیت چہ اے وانگی ءِ وانگ ءَ زانگ بیت کہ اے درست رمکار ءِ سسّا ءِ شھزانتی ءِ رپک ءُ سوھوےءِ انت کہ چکیت وتی نیمگ ءَ چو کہ زر ءِ باپاں سارتیں سمین برز پہ آزمانءَ ءُ شھد ءُ گوھریں ترمپ کنت ءُ شلین ایت ماں سرتلاں گواڈگ ءُ پلانی سرءَ. واجہ زامرانی ءِ جھد ءُ کوشست ستاکرز انت ءُ آئی جم ءُ نزآورتگیں گیدی کسہ بلوچی سیاھگ ءِ راست نبسیگ ءَ یک زندگیں روھے ءُ لبزانک ءِ نسپارگس انت ءُ آئی وانگی ءِ (کتاب ) بے مَٹ ءُ پدلیں لبز ءُ گلبند پہ نوک باھندیں ندکار ءُ شائراں شُبین انت کہ پہ وتی رد ءُ بنداں مدام شوھاز کت کن انت سنگ ءُ پارسنگ ماں شائری ونداں.
من وھدے واجہ الی جما زامرانی ءِ نبشتانکاں واناں من ءَ گیر کا انت بلوچ راج ءِ شھزانت ءُ کواس ءُ دانائیں رمکار، وھدے کہ واجہ زامرانی ءِ ند شروگان زورایت سینگار بنت تلاھیں دُر ءُ اشرپی ماں بلوچی کد ءُ کالبان ءُ گوپش انت اومانیں دل پہ جُز ءُ مروارد گونگیں گال ءُ لبزانی نبشتگیں بندی مولمان ءُ جاہ جن انت ترانانی مولش چو بھارمیچیں دانگان رچان بنت ماں مِھرریچیں دلاں،، پہ درور ءَ یک ردے ءِ لھتے گال چہ واجہ زامرانی ءِ نبشتانکاں کہ سوداگر 1 تاکدیم 31 ءَ واجہ زامرانی نبشتہ کنت کہ آ مھر ءِ ھیالانی تلمب ءِڈولداریں ساھگ ءَ گوں وتی جن ءَ نشتگ اَت ءُ اھد ءِ شھدیں اُمیتءِ دامن ءَ ورنا تبئیں مھراں گوں لبزانی برمش ءَ زگریں تامےبکشایگ ءَ اَت جنین چہ میروءِ وشیں لبزانی شیرکنیءَ تاھیر گپتگ ات ءُ شپ ءِ چاردھی ماہ ءِ لزت ءَ بام ءِ سمین پُلانی گواڑگے دل ءِ تہ ءَ ھیالانی اندام ءَ چمینگ ءَ ات ءُ جنین چہ وتی بادامیں چماں میرو ءَ چارگ ءَ اَت میرو گوش ئے آئی مھرانی پُرکیپ ایں شیشگءِ تہ ءَ بندیگ بوتگ ات.
