ہمگام بلوچی آزمانک : دیوالاں آ دست درد ناچ کنان انت بلے تہاریں کوٹی ءَ درد منی سینگ ءَ پیچ ورگ ءَ انت دمے سارت بیت تسیت کپ ایت چپی ءِ گران باریں انبار منی چمانی تہہ اوست ءِ دروازگ ءَ شوھاز کنت ہمیش انت چم دروازگ ءَ کپ انت ہر اومیت ءِ دروازگ ءَ دستاں سک کناں ھاک ءُ پُر بیت اے بھت انت یا کہ وتی کرتگیں کار انت بلے منی کٹیتگیں داد ہمیش انت کہ من ءَ گون انت من وتی درداں نبشتہ کناں کہ منی توک ءَ کجام درد انت چوناہا درد باز تہر ءِ بنت چوشکہ شائری انت شائری ءَ شئر گیشتر مرچاں موتک آرگ ءَ انت چوناہا شائری زیبائی ءُ شررنگی ءِ نام بوتگ بلے اومر ءَ اوڈیسی ءُ ایلیڈا ءِ لچہ آں بیدءِ جنگ ءُ درد مرگ ءَ دگہ ہچی ہے نیست اومر اوں کمال کرتگ کور بوتگ بلے خدا آں جنگ داتگ آئی چم تہار بوتگ انت منی کوٹی تہار انت تہاری ءِ درد ءَ تاسوزو ایشکارا ءُ ریمنڈکاور ءِ کارست بہ زانت کوری ءِ درد بے زانتی ءِ درد راج ءِ درد اومیت ءِ پرشگ ءِ درد رھدربر ءِ مرگ ءِ درد چکانی ءِ دوری ءِ درد سنگت ءِ مرگ ءِ درد بے سوبی ءِ درد مات ءِ مرگ ءِ درد زندان ءِ درد سنگتانی دوری ءِ درد لٹ ءِ درد کجام درد ءِ گپ ءَ بہ جناں درد ھساب اوں نہ بنت. مجگ ءِ کنجے ءَ چیزے سریت پدا تہاری مان روپیت ئے تہاری مدام رژن ءِ دژمن انت تہاری ءِ دپ پاچ انت چو گرک ءَ یلہ انت گیشتریں وہد ءَ تہاری انت رژن وتی زور ءَ داشت نہ کنت اے کوٹی انت کہ مدام تہاری انت من ءَ گیر نہ انت کہ رنگ چے وڑ ءَ بنت رنگاں شموشتگ اوں زیبائی ءُ ڈولداری چون بنت اے فرق ءَ چہ کسانی ءَ من سرپد نہ بوتگن مدام مات گشتگ آ گلامے تو واجہ ئے واجہئ ڈولداری انت دومی کہ واجہ نہ انت بزاں بدرنگ انت گلام انت اے گلامی انت کہ تہاری ئے ءَ وتی دامن ءَ بستگ اے گلامی انت کہ مجگ ءِ کنجے ءَ پتینک بوجنت ءُ رژن سر کش ایت پدا اوست ءِ دروازگ ءَ ٹکیت زانئے نہ اے منی جند ءِ ھیال انت بلے ایشانی تہا درد مان نیست درد ہما وہد ءَ مارگ بوت کنت کہ کلمانٹے ءِ سیر بہ بیت ءُ سیر ءِ شپ ءَ آئی مرد ءَ دژمن بہ بارت. کسے ءَ زہگ مہ بیت سی سال ءَ رند آہاں زہگے بہ بیت ءُ دژمن بئیت زہگ ءَ گس ءَ گوں ہوار بن بدنت مات ءُ پت زہگ ءَ آچش ءَ شہ بچینگ ءِ جہد ءَ بنت بلے زہگ پُر بیت ہر گپ ءِ پدا یک کسہ ئے است ءُ ہر کسہ درد انت ہر کسہ دیوال ءَ لڑونج انت من پہ شما یک کسہ یے کناں. اے کسہ من نزاناں کجا اشکیتگ بلے من ءَ یات انت لوٹاں شما اوں سئی بہ بئیت. یک کسانین میتگے ات میتگ چے ھداوند ءِ قدرتانی بہار ءَ ات ہر نیمگ ءَ انچش ات چوشکہ مئے ھلک ءِ پشت انت. ھلک ءِ تہہ ءَ یک بلکے ات انچش چو منی بلک ءَ. آ بلک ءَ چہ گیش منی مات ءِ رنگ ءَ ات بلک مدام رمگ ءِ روگ ءَ رند تاں پیشم ءَ رمگ ءِ جاگہ ءَ چٹ ریس ات ئے آئی جلک گدریپ و گدراپ کنان ءَ چو فوجیاں ءَ آئی چار مہ کنڈ چو زمین ءَ روچ ءِ چپ ءُ چاگرد ءَ چار ورگ ءَ ات بلک چو روچ ءَ نندوک ات ڈگار آئی چپ ءُ چاگرد ءَ چار وارت بلک ءِ لنکک ءِ برز ءُ جہل چٹ ءَ سک اتنت کدی چٹ دپ ءَ اتئے بلک ءِ چٹ ودان ءَ کوٹی ءِ دیوالاں سر بوت بلک بدھالیں وڑے ءَ پاد کات بلک وتی امر ءِ گیشتریں وہد گوازینتگ ات بلے چٹ ریسگ ءِ وخت ءَ چماں گوں آ پیر ات بلے آئی دست پاد پیر نہ اتنت وختیکہ آ چٹ ءَ ریس ات ءُ گوپت ہلاس کرت بزاں کہ آ پیر بوت چٹ ءِ ہلاسی ءَ آئی دیم ءِ کرنچ گیشتر بوت انت آئی زند ءِ مکسد ہلاس بوت اے گمان کس ءَ نہ کرت کہ آ باندہ تاں زندگ بیت آئی زند بوہگ ءِ مکسد ہمے جلک ات بازیں مردم انچش ءَ گشت انت کہ بلک نون ہلاس بوتگ بلے چٹ گوپگ ءَ سک زبر انت ءُ سک وش گندگ بیت بلے چٹ ءِ گوپگ ءَ رند بلک گیمریت اے گپ ءَ کس زانگ ءَ نہ ات. کہ ہر روچ چٹ گوپگ آئی کار انت بلے آئی دیم ءِ تاموری ءَ کس زانت نہ کرت ساد ءِ ہلاسی ءَ بلک ءِ دیم ءِ تہاری ءِ معنی ہمیش بوت کنت کہ بلک ءِ مکسد ہلاس بیت بلے بلک ءَ کس جست اوں نہ کرت ءُ نہ کہ بلک ءِ چوشیں تبے ات کہ وتی دل ءِ گپ ءَ کسے ءَ بگشتین. بلک ہر روچی وڑ ءَ وتی کار ءَ دز گلائش ات آئی سہب ءُ شپ انچش ءَ گوست اتنت ہر کدی جلک اوشتات بزاں کہ بلک ءِ دیم تامور ءَ بوت روچ وتی دیم ءَ گران ءَ واب کپت شپ ءِ چپی سرسرگ ءَ ات سہب ءِ روژنائی ءَ گوں ھال شنگ ات کہ بلک ءِ جلک ءُ گڑک گار انت بلک ءِ جلک ءَ کس دزیتگ، چون گار بوتگ؟ مخلوک رمگ ءِ جاگہ ءَ نندوک یک دومی ءَ کمک کنان ءَ ھبر ءَ چیڑ دیگ ءَ اتنت. کس نہ زانت کہ بلک ءِ جلک چون ءُ کجام وخت ءَ گار بوتگ. شپ گوست دومی روچ ءَ ھال ات کہ بلک مرتگ. ہلک درائیں مچ ات بلک ءَ قبرستان ءَ برت انت کڈ کرت انت ہر کس وتی چادر ءَ چنڈت دیم پہ شار ءَ شت. مخلوک ءَ چیزے مردم ہمے سوچ ءَ اتنت بلک ءِ مرگ ءِ سوب جلک ات. جلک ءَ کہ دزت انت بلک سگ ات نہ کرت مرت. بازیناں ءَ ہچ خیال نہ ات کہ بلکے است کہ مرت. جلک ءَ کئے دز ات آئی بچک آئی نشار یا دگہ کسے. چوناہا گشت انت کہ اے جلک بلک ءِ بلک ءَ دو پشت پیش ءِ بوتگ کہ بلک ءَ گون ات کہ ہمے چٹ گوپگ ءَ بلک ہیل کرتگ ات. دگہ کس نہ زانت ئے آ وتی خاندانی کسب ءَ ہیل کرتت. بلک ءِ مرگ ءَ چیزے روچ رند ہلک ہما پیشی ہلک نہ منت ہلک ءِ بز یک پہ یک ءَ مرت انت ہلک ٹکانی تہا بہر بوہان بوت جنگ ءُ جیڑہ ودت انت رمگ کرار کرار ءَ ہلاس بوت ہلک ءِ مردم لڈاں کرت انت کس پشت نہ کپت. گس کپیانی وڑ ءَ انت بس اودءَ یک لوگے کہ آ بلک ءِ انت کہ دانکہ سلامت انت آئی بچ انت ءُ آئی زہگ انت آ چڑہ گشت انت کہ وختیکہ رمگ روت بلک ءِ گڑک ءِ دریپ دراپ ءِ توار انت کدی، کدی بلک اوں رمگ ءِ جاگہ ءَ گندگ بیت بلک ہمے گپ ءَ جت ” تانکہ شما وترا نہ گوپ ات شما سندت” آ وتی درداں ہمے بنگپ ءِ نام دات ءُ لڑونجیں دست ءَ جوڑ کرتگیں اکسانی چیرا وتی چمانی دید ءَ گوں نبشتہ کنان ءَ بلک ءِ ہمے گپ ءَ نبشتہ کرت ءُ دیوان ءَ شہ درکپت.
