بلوچ راج مانگ ءِ مانزمان بلوچستان آزاتی اِنت

تحریر: زِرخان بلوچ

              (گوں هاوند ءِ پاکیں نام ءَ)

چونائی ءَ اے ابرم (طبیعت)ءِ کانود اِنت کہ راجے بِمریت ءُ راجے دیمروئی بکنت .

اگاں شمارا ”اسلام” ءِ سرا باور هست گڈا بایدیں کُران ءِ اے پاکیں آیات ءِ سرا هم ایمان بہ بیت، کہ گُشیت : ،،هاوند هِچ راجی کسمت ءُ تالہ ءَ بَدل نہ کنت تانکہ آ راج وت بلوٹیت،،

بِزاں کہ هُدا گوْشیت من ءَ گوں راجانی مِرگ ءُ زِندگ بئیگ ءَ کار نیست، اے راجانی وتی مَردمانی پَیسلہ اِنت کہ راج ماں زِندمان بہ مان اَنت یا کہ اِنّا .

اولی کدم پہ راجی ءِ زیان ءُ بے بوْد بئیگ ءَ اِشنت کہ آ راج ارا وتواجهی مہ بیت ، ءُ هِچ راج هم بے واجهی ءَ مَنت نہ کنت- یا یک راجے وت وتی مَستِر ءُ واجہ بیت ، یا دِگا راجے کئیت اے راج ءِ واجہ ءُ مَستِر بیت –

اگاں راج ءِ وت وتی مَستِر ءُ کَستِر بہ بیت اے راج دیمروئی کنت، پرچا کہ هِچ راجی ءِ مردم وتی هرابی ءُ بَدی ءَ نلوٹنت ءُ مُدامی وتی شری ءُ گِهبوْدی ءَ پہ پیسلہ کن اَنت

بلئے اگاں چُش مہ بیت ءُ یک راجی ءِ مردماں وتواجهی مہ بیت ءُ دِگا راجے پہ اے راج ءَ پَیسلہ بکنت ، گڈا اے گپ جَزم اِنت کہ اے راج  مِرَگ ءُ گار بئیگ ءِ سیمسر ءَ رَس اِیت . اے سَرزاهریں گپّیں کہ یک راجی ءِ مَردُم دِگا راجی ءِ وشی ءُ شری ءَ نلوٹنت ، ءُ اگاں یک راجی ءِ مردم دِگا راجی ءِ سربراه بہ بَنت ، گڈا چہ وتی چیردَستیں راج ءَ پَر وتی راجءِ زندگ مانی ءَ کارمرد کن اَنت، چتور؟ اے پئیم کہ وتی راجی زبان ءَ وتی چیردَستیں راج ءَ دَینت تانکہ راجی زبان اِش زندگ بہ مانیت ، وتی دوْد ءُ رَبیدگاں، وتی چیر دَستیں راج ءِ سرا مُشیت تانکہ راجی دوْد ءُ رَبیدگ گار مہ بَنتی ، انچو وتی راجی رسم ءُ رواج ءُ رهبند ءُ کانون ءَ هم چیردَستیں راج ءِ سرا دَنت

ءُ وهدے چیردَستیں راج ءَ اے چیزاں بہ دَنت

آ راج هم پہ مُدامی اِشانی دیم ءَ اوشتات نہ کن اَنت ءُ اے یک الّمی ءِ هبریں کہ یک روچ ءِ الّم آ زوراکیں راج ءِ زبان ءُ دود ءُ ربیدگ ءُ رسم ءُ رواج ءُ کانون ءَ هم مَنّ اِیت

ءُ وهدے اگاں یک راج ءِ دِگا راجی ءِ دود ءُ ربیدگ ءُ رسم ءُ رواج ءُ زبان ءَ بہ مَنّ اِیت گڈا آ راج ءِ وتی راجی دود ءُ ربیدگ ءُ رسم ءُ راج ءُ.. گار بَنت ، ءُ وهدے راجی ءِ اے اسلی ءُ زگریں چیز گار بہ بَنت ، گڈا آ راج هم گار بیت آ راج هم مِرّیت .

انچُش کہ هما اولی سر ءَ گوْشت راجانی دیمروئی ءُ راجانی مِرگ ءُ گار بئیگ یک ابرمی چیزے، ءُ ابرم هم نہ بلوچ چاریت ءُ نہ پَٹان ءُ انگریز، هردے یک راجی ءِ مردم وتی راجءِ زبان ، دود ءُ ربیدگ، رسم ءُ رواج ، رهبیّت ، کانون ءَ یل بہ کنت آ راج مِریت .

مروچی نزّیک ءِ سَد سال اِنت کہ بلوچ گجر ءِ دَست چیر اَنت ، ءُ انچو گیش چہ 70 سال اِنت کہ بلوچ پنجاپی ءِ چیر دَستیں –

بازیں بلوچاں پنجاپ ءِ دَست چیر ءَ وتی زبان بیهال کُتگ ، ءُ همے پئیم بازیں بلوچاں هم گجر دَست چیر ءَ وتی زبان بَدل کُتگ –

ءُ اے هم چیریں هبرے نہ اِنت کہ بلوچ ءِ دوْد ءُ رَبیدگ ءُ رسم ءُ رواج ءُ کانوناں یک نیمگی ءَ گجر ءِ مردمانی رَنگ زُرتگ، ءُ دِگا نیمگی ءَ هم پنجاپیانی دروشم ءَ بَدل ترّ اِتگ .

هرچ ءِ کہ بلوچ ءِ راج گیشتر ایران ءُ پاکستان، پنجاپ ءُ گجر ءِ چیردَست بہ بیت ، گیشتر وتی چہ هما زگریں دود ءُ رَبیدگ ءُ زبان ءُ رهبیّت ءَ دیر تِر بیت ، اے هبر ءَ هم من سَر وَت نہ گُش آں اے هبر ءَ ما مگربی بلوچستان ءِ مردم گواهی دَئیے

ما گیش چہ 90 سال ایران ءِ دَست چیر ءَ بیتگیں

پہ همے واستا ما گیشتر چہ آ دِگا بلوچاں وتی راج(بلوچ)ءُ راجیت(بلوچیت) بیهال کُرتگ .

بلئے بلوچاں دِلگرانی ءِ جاگاه نہ اِنت

انگت مئے راج(بلوچ) هست اِنت ،

انگت مئے زبان ، دود ءُ رَبیدگ اینکس چہ زَگری ءَ نہ کپتگ اَنت ، انگت هم مئے راج ءَ زندگ مانگ ءِ اُمیت هست – ما وتی گوْستگیں گُلامی ءِ دَور ءُ زمانگ ءَ بدل کُت نہ بئے، بلئے ما وتی آهوکیں دَور ءُ باریگ ، آهوکیں پَد ریچ ءَ چہ گلامی سانکل ءَ رَکیّنت کنیں، وتی راج ءَ جوْانیں مِنزلی ءَ سَر کُت کنیں،

 اگاں بلوچستان ءَ آزات بکنیں .