زُبیر ءَ چہ دُرجان!
نبشتہ کار : واجُل دشتی
ہمگام : نبشتانک
سیاھجی ءِ ترَشتیں تلار، ٹُوھیں ڈالبار، تَنکیں گَٹّ ءُ گَر آزمان ءَ سَریں ڈَک ءُ مات بنداں آ زُبیر ءَ چہ دُرجان جوڈ کتگ اَت، بلوچ راج ءِ بے وسی، بزّگی ءُ گُلامی ءَ آ سرمچارے جوڈ کتگ اَت، سنگتاں پہ مِھر دُرّو توار جت ءُ من دُرّو، دُرجان، پپُل، پٹانوک ءُ باریں دگہ، کجام کجام ناماں توار جَت-
آئی ءِ نام نو پھک ءَ مٹ اِتگ اَت کس ءَ زُبیر توار نہ جت نہ لوگ ءِ مردماں ءُ نہ سنگتاں ھرکس ءَ دُرجان توار جَت ءُ آئی ءَ مُدام گُشت کہ من ءَ وش نہ بیت کہ نو کسّے من ءَ زُبیر توار بجنت ءُ مُردنی منی دل انگت نہ گُشیت کہ من زُبیر نِبشتہ بکن آں منی گُمان ءَ دُرجان یک جُتائیں نامے، جُتائیں کارسِتے-
سال 2014 اَت بلے ماہ ءُ روچ من ءَ یات نہ اَنت کہ بانگواہ ءِ وھد ءَ من ءَ سنگتے ءَ فون کت کہ پاکستانی لشکر ءِ بلاھیں کاروانے کیچ ءَ چہ دیم پہ دشت ءَ پیداک اِنت سنگت پِلاں جاگہ یکجاگہ بوھگ ءَ اَنت شما ھم بیا اِت ما گڈا شُتیں گوں سنگتاں ھوار کپتیں مارا کساس چاردہ سنگتاں دگہ نیمگے دیم دات اِش کہ شما بُرو اِت ھمودا دگ ءَ بَندئے، ما دَرکپتیں کُمبیل ءُ تنک ءِ میانجی ءَ کلّیگانی آپ کنگ ءِ ھاترا ما ڈگارے ءَ داشت ءُ دو سنگت کلّیگاں آپ کنگ ءَ شُت ھمے وھد ءَ دگہ دو سینکل ءُ چار سنگت اتک کہ سلاہ بند اِتاں ءُ آھانی توک ءَ یکّے دُرّو اَت من اوّلی رَند ءَ دُرّو ءَ گندگ ءَ آں کہ سرمچارے، یکیں ھند ءُ دمگاں بوھگ ءِ آسرا مئے پجّاروکی دیریں بوتگ اَت بلے اے روچ ءَ کہ من دیست تہ زانت کہ آ نو زُبیر نہ اِنت ءُ دُرجان اِنت دِل وش بوت کہ یکیں راہ ءِ مُساپریں-
اَنچو وھد دیما جُنزان اَت وھد وھد ءِ سرا ما دُچار کپتیں ءُ مئے میان ءَ سنگتی ءُ مِھر ءِ ھلاس نہ بوؤکیں کِشکے بندات بوت ما انچو ھُور ءُ یکجاگہ بُوتیں انچو سما بوت کہ ما یکیں لوگ ءَ رُستگ ءُ مزن بوتگیں. اے ھمائی ءِ مِھروانی ءُ وش تبی اَت کہ منی وڈیں ناچیزے ءَ مِھرئے داتگ اَت-
من دُرجان شرّی ءَ دیستگ ءُ زانتگ اَت یک بے بھائیں انسانے اَت، یک بے مَٹّیں سرمچارے اَت. پہ گَل ءِ سنگتاں آئی ءِ دوستی ھما کچّ اَت کہ آئی ءِ درشان کنگ منی وس ءُ واک ءَ چہ ڈنّیں. گل ءِ دیوانے ءِ وھد ءَ کہ ما سک باز سنگت یکجاہ اِتیں گڈا دُرجان ھم مئے گوما ھوار اَت اے ستمبر 2015 ءِ گپ اِنت کساس یک ھپتگے ءَ ما ھُور ءُ یکجاہ اِتیں مئے میان ءَ مِھر روچ پہ روچ گیش بوھان اَت سکّیں کم ھبریں سنگتے اَت گیشتر وھد ءَ ھاموش اَت نَنگری کہ بندات بوت گڈا نان ءِ پچگ ءِ گیشتریں زمہ واری ھمائی ءَ گُون اَت آئی ءَ پہ مِھر سنگتانی واستہ نان پَتک بلے نارُشت ءُ بَٹ ءِ گرادگ آئی ءَ داں گُڈی ءَ در نہ بُرت مُدام گُشت ئے نان ءِ پچگ منی سرا اِنت چاہ ھم اَڈ کناں بلے من ءَ نارُشت ءُ بَٹ ءَ کار نیست-
ھپتگے ءِ یکجاگہ نِندگ ءَ پد سنگت پدا شِنگ ءُ شانگ بوت اَنت بلے مئے ھال ءُ اھوال ءُ ھپتگانی سرا گِندُک الّم است اَت ھمے وڈا زِندمان دیم ءَ گام جنان اَت-
دو اپریل 2016 ءَ سنگتے ءَ ھال کُت کہ سنگت لوٹگ ءَ آں سیاھجی ءَ دیوانے است اودا سربوھگ ءَ گوں دل ءَ گَلے چِت کہ دُرّو پیسرا چہ ھمودا ساڈی اَت وتی مھروانیں ءُ دوستیگیں سنگتے ءَ گوں دُچار کپگ بھشت ءَ چہ کمتر نہ اِنت ءُ پدا سنگت بہ بیت دُرجان چِد ءُ گیشتر،آ ساھتاں کہ ما دُچار کَپتگیں آ ساھتانی دَرشان کنگ گوں لَبزاں بوت نہ کنت-
روچ ءَ سنگتانی دیوان ءُ گپ اَت دیگر ءِ وھد ءَ شام کنگ ءَ پَد من ءُ دُرّو ءُ دگہ لھتے سنگت بُرز ءَ شُت اِنت ھمودا سنگتانی وابجاہ اَت ما داں دیراں وابجاھانی سرا نِشت ءُ دیوان کُت کَندگ، مَزاک یکے دومی ءِ کُنّت کنگ نزاناں اے شپ چتو سُھب بوت، اے کُلّیں ندارگانی اکس انگت منی زِرد ءَ یک یک ءَ ایر اَنت-
سکّیں جنگولیں ءُ دلیریں سنگتے اَت پَند ءَ آئی ءَ دم بَرگ ءِ نام نہ زانت، جان بَڈّی ءُ پئیل آئی ءَ نہ زانت کہ چی اَنت آئی ءِ ھواری ءَ گوازینتگیں ھمک کترہ یک جُتائیں داستانے-
شانزدہ جولائی 2017 ءَ سنگت پندے ءَ دَر کپتاں من ھم گوں سنگتاں ھوار اِتاں لھتے ادار ءِ پَند ءَ رَند من ءَ گُٹّگاں سک نگیگ کُت ءُ رؤگ ءِ وڈا نہ اِتاں گیشتریں سنگت مارا چہ پیسر اِتاں ءُ دُرّو ھم ھماھانی ھمراہ اَت کمو رَند ءَ چاراں داں دُرجان ءَ پدا واتر کُتگ ءُ پیداک اِنت ءُ گُولی ھم ھمائی ءَ گُون اِتاں آئی ءَ گوں وتی مھروانیں دستاں من ءَ گولی دات ءُ منی کِرّا نِشت ھمینچُک ءَ نِشت ءُ ودارئے کُت من داں گیگ بوتاں ءُ آئی ءَ پدا منی مڈّی گوں وت زُرت اَنت ءُ ما پدا رھادگ بوتیں گُڈا من آئی ءِ مھروانی ءُ وپاداری ءِ بے دَروریں کِرد ھمدا دیست مروچی انگت ھما گپ، ھما جاگہ ءُ ھما کِشکاں گیر کاراں تہ وتی باتن ءَ بے چاڈ ءُ مُلور باں کہ منی راستیں باسک ءُ ھمبل دُرجان نو آ کِشکاں مئے ھمراہ نہ بیت، ھما دیوان کہ سنگتانی ھواری ءَ ما نِشتگ ءُ کِسّہ کُتگ نو آ دیواناں دُرّو نہ نِندیت ءُ شھدیں ٹَھک نہ جنت. آئی ءِ کمّی داں مھشر ءَ مارگ بیت انچیں کَنڈے کہ بِہہ پُر کنگ نہ بیت آ جسمانی دروشم ءَ مارا چہ دُوریں بلے مئے دلانی دریکّگاں گوں ھواریں ءُ آئی ءِ پِگر مدام مئے رھشونی ءَ کَنت ءُ مارا دیم ءَ جُنزگ ءِ سکین دَنت-
ھمے پَند ءَ رَند گڈا سنگتاں مزن بند ءَ اوتاگ کُتگ اَت کہ ما اودا ماھے ءَ گیش نِشتیں منی ءُ دُرّو پُل ءِ وابجاہ ءُ روچ ءِ ساھگ ءِ واستہ اَڈ کُتگیں کاپر یک اِتاں، ھواری ءَ جان شُشت ءُ گُد شُشت اَنت ما دوئیں مُدام ھوری ءَ ترّ اِتیں، مُدام ھمراہ اِتیں دُرجان گاٹ کمانڈر اَت آئی ءَ کُلّیں چیزانی ھیال گوَر اَت اوتاگ ءِ دراھیں سنگتاں اُمبر ءَ کستر اَت بلے آئی ءِ پگر، رازداری، مُخلصی ءُ ایمانداری درستاں چہ گیش اَت ھرچ زمہ واری یے کہ آئی ءِ کُوپگاں دئیگ بوت آئی ءَ جوانیں وڈے ءَ زمہ واری پیلو کُت اَنت-
ھما سنگتانی ھواری ءَ کہ دُرجان ءَ ٹریننگ کُتگ اَت آھاں مُدام آئی ءِ توسیپ کُت کہ ٹریننگ ءَ ھمک تک ءُ پَھنات ءَ آئی ءَ اوّلی پوزیشن گپتگ ءُ نِشانگ ءَ ھم اوّلی نمبر ھما بوتگ، آھاں مُدام کسّہ کت کہ سک ڈڈّ ءُ تمرد بوتگ. اے دراھیں گپ ءُ توسیپ دُرجان ءِ زِند ءَ سنگتاں کُتگ اَنت، ھرکس ءَ کہ آ دیستگ آئی ءِ ھمراہ ءُ ھم دیوان بوتگ تہ آ شری ءَ زانت کہ دُرّو چونیں سنگتے بوتگ-
گوں سرڈگار ءَ آئی ءِ اِشک بے کَچ ءُ بے کساس بوتگ آئی ءِ بازیں سنگتے لگور بوت ریاست ءِ دیم ءَ وتی سلاہ اِش دؤر دات اَنت ءُ آئی ءَ ھم سک باز گُشگ بوت کہ بیا سرنڈر بُو بلے دُرّو وتی سوگند ءِ سرا اوشتات آئی ءَ وتی گیرت ءِ سودا نہ جَت، آئی ءِ کہول ءِ گیشتریں مردماں آ یلہ دات آھاں وتی سیادی ھلاس کُت، آھانی گُشگ اَت کہ ما ترا ولایتاں بَریں جُہد ءَ یلہ بدئے بلے آئی ءَ نہ مَن اِت ءُ گُڈی ءَ داں وتی سوگِند ءِ سرا اوشتات ءُ گُلزمین ءِ سالونک بوت-
دُرّو ءِ ھمراھی ءَ گوازینتگیں پنچ سال ءِ توک ءَ من آئی ءَ چہ سک باز دَربُرتگ من وتارا وش بَھتے لیکاں کہ آئی ءِ وڈیں مھروانیں سنگتے ءِ ھمراہ بوتگاں، من مروچی کہ گوَستگیں کُلیں ندارگاں چاران کناں تہ انچو بے سماء باں دل گُشی بے وانک بُو بلے پدا جیڑاں کہ دُرّو ءِ سنگتی ءِ ھک ءَ من ھما وھد ءَ ادا کُت کناں کہ من آئی ءِ رَند پداں بُرواں آئی ءِ واب ءَ سرجم بہ کناں آئی ءِ پِگر ءُ لیکہ ءَ بُزوراں ءُ دیما جُنزان بہ کناں-
”آشوب وتی چُکاں وت وارت” دُرجان سرڈگار ءِ چُک اَت ءُ آ دگہ شھیدانی وڈ ءَ دُرجان ءَ ھم ماتیں سرڈگار ءِ ھک ادا کُت ءُ وتی پَرز پیلو کُت-
یک گپّے من ءَ کُھتیگ کنت ءُ سک بژن وراں کہ سنگتانی شھادت ءَ ھما دست ھوار بوتگ اَنت کہ آھانی لجّ ءُ ننگ ءُ آھانی آؤکیں باندات ءِ ھاترا ھمے سنگتاں وتی لوگ ءُ جاگہ یلہ داتگ اَنت ھر وڈیں سکی ءُ سوریانی دیمپان بوتگ اَنت بلے کئے اے ناسرپداں سرپد بہ کنت-
22 اگست ھما مھشریں روچ اِنت کہ ھمے روچ ءَ دیگر ءِ وھد ءَ ریاستی مُخبر ءُ آئی ایس آئی ءِ ایجنٹ سنگتاں تیر باران کن اَنت ءُ دُرجان گوں دگہ دو مھروانیں سنگت اسھاک جان ءُ وھید جان ءِ ھواری ءَ جاہ پہ جاہ شھید بنت، مروچی آ سنگت مارا جسمانی دروشم ءَ سِست اَنت بلے آھانی پِگر ءُ لیکہ زندگ اِنت آھانی دیمونیاں مارا گیشتر تَمرد ءُ توانگر کُتگ. شھیدانی رِتکگیں پاکیں ھُونانی تَرمپ تَرمپ ءِ ھساب گِرگ بیت.
