مئے آجوئی ءِ جھد ءُ مئے زبان
ندکار : چراگ رژن
ہمگام : نبشتانک
اے گپ ءَ ما کل زانانت زبان راجانی پجار انت، ابید ءِ زبان ءَ ھچ راج دیمروئی نہ کنت. دگہ یک نیمگ یے ما وتی وت واجھی ءُ جتائیں پجارے ءِ جنگ ءَ کنگ ءَ ایں، بلے دومی نیمگ ءَ زبان ءِ سر ءَ ھچ وڑیں کار بوھگ ءَ نہ انت. مارا لوٹیت کہ وتی زبان ءِ سر ءَ کار بہ کناں، وتی زبان ءَ جوانیں رنگے دیما بیاراں، وتی زبان ءَ زندگ بہ داراں. اگاں مئے زبان زندگ دارگ مہ بیت اے گپ ءَ سدک بہ بیں ءُ بزانیں کہ ما بیگواہ انت. دگہ چیز یے مدام من ءَ جیڑگ پرمائیت کہ ما چنچو سال انت کہ وتی وت واجھی ءِ جنگ ءَ کنگ ءَ انت، انگت جھد جاری انت، بلے تنیگا مئے آجوئی لوٹوکیں گل آں چوشیں ھچ وڑیں گامگیج یے چست نہ کتگ کہ مئے زبان دیما بئیت ءُ وانینگ بہ بیت نا کہ چوشیں ادارھے جوڑ کتگ نا کہ جوڑ کنگ ءِ جھد کتگ. پہ زبان کار بہ بیت ءُ زبان دیمروئی بہ کنت، بلکیں کار کنگ وتی جاھ ءَ، مئے آجوئی ءِ جھد ءَ ھمگرنچیں سنگت کہ ھست انت، وتی زبان ءِ گپ جنگ ءِ جاھ ءَ دگہ درامدیں زبان آں گپ کن انت. جاھے زانتکار یے گش ایت”اگاں یک راجے ءِ وانندھے وتی ھم زبان ءِ گوما دگہ درامدیں زبان یے ءَ گپ بہ کنت، گڑا اے آئی ءِ زانتکاری نہ انت، بلکیں آئی ءِ بیگواھی ءِ نشانی انت”. برے برے من وتی راج ءِ ورناھاں گنداں کہ وت ما وت دگہ درامدیں زبان ءَ گپ کن انت من ءَ ھمے زانتکار ءِ گپ یات کیت. ھدا مکنت چو بہ بیت، مئے زبان گار ءُ بیگواھ بہ بیت.
نوں ما باھد انت وتی زبان ءِ سر ءَ کار بہ کنیں، وتی زبان ءَ بوانیں ءُ بزانیں، وتی زبان ءَ دیما بیاریں، مئے لبزانکی سنگت بہ بنت یا کہ مئے آجوئی لوٹوکیں سیاسی گل ایشاناں پہ الم انت گامگیج یے پہ زبان ءَ چست بہ کن انت، من ھرکس ءَ گنداں ھرکس اے گم ءَ دومی ءِ سر ءَ دیگ ءِ جھد ءَ انت، اے کار ءَ من نہ کناں دومی بہ کنت، مئے تہ ءَ دگہ چیز یے ھم ھست انت، وت کار نہ کناں دگہ یکے کسانکیں کار یے بہ کنت، درست لنکک چست کن انت کہ چش انت ءُ پلان انت، ردیانی گرگ ءَ شرو بنت، گڑا ھمے گپ ءَ کہ آئی ءَ گشئے تو وت بیا دیما جوانی ءَ بہ کن یے گڈا کس گندگ نہ بیت ردیانی گرگ ءَ ھرکس ساڈی انت، کار ءِ جوان کنگ ءَ کس دیم ءَ نہ کنزیت. یک مردمے گش ایت من ردیاں گراں بلے اے کار ءَ آئی چے جوان تر کناں بلے اد ءَ اے وڑ نہ انت، اد ءَ بس ردی گروک ھست، کار ءِ شر کنوک نیست.
انچو کہ واجہ سید ھاشمی ءَ سیاھگ ءِ سر ءَ کمیں کار کتگ ات، بلوچی زبان ءِ سیاھگ جوان بہ بیت، آئی وتی شپ ءُ روچ نا بلکیں سرجمیں زند پہ زبان ءَ کربان کت. آئی ءَ ھمک روچ گَشتگ بلوچی ءِ ھما زگریں لبز چتگ ءُ یکجاھ کتگ انت، بلے چے کن ئے، مردم گش انت جوانیں مردم دیراں زندگ نہ بیت. پمیشکا وھد ءَ ھمراھداری نہ کت پیسر ءَ ھدا ءَ چہ ما سست ءُ جدا کت. آئی ءِ کار سرجم نہ بوت انت چہ اے دنیا ءَ شت سید ءَ انگت باز کار کنگی ات. چوناھا آئی ءِ کہ ھرچی وس ءُ واک ءَ ات، کت ئے، سید ھاشمی ءَ رند تنیگا چوشیں دگہ کسے نہ دیستگ کہ زبان ءِ سر ءَ کار بہ کنت کہ مئے زبان جوان بہ بیت، زبان ءَ نپ بہ رس ایت بلے ھمے سیاھگ سید ءَ گیشنتگ، ایشی ءِ سر ءَ بچار درست ردی گرگ ءَ انت، سید ءِ سیاھگ چوش انت، سید ءِ سیاھگ آ وڑ انت، اگاں سید ءِ سیاھگ ءِ سر ءَ کار کتگ جوان نہ انت. گڑا کسے ھست بئیت جوانیں سیاھگ یے پہ بلوچی زبان ءَ بہ گیشن ایت بہ دنت ھرکس اے باری ءَ گوشاں کر ءُ زبان ءَ گنگ انت. ہمے وڈا نا کہ مئے آجوئی لوٹوکیں سیاسی گلاں چوشیں جھدے کتگ کہ زبان ءَ نپ برس ایت، مئے آجوئی لوٹوکیں گل دگہ کار یے اگاں کت نہ کناں لھتیں زر یک جاھ بہ کن انت یک ادارھے جوڑ بہ کن انت دانکہ مئے زبان زندگ بہ بیت، مئے ورنا وتی زبان ءَ بوان انت، وتی زبان ءِ کدر ءَ بہ کن انت، اگاں من گلہ بہ کناں کہ مئے راج ءِ ورنا وتی زبان ءَ گپ کنگ ءُ وانگ نہ زان انت، گڈا ورناھانی میار نہ انت پرچا کہ پہ بلوچی زبان ءَ تنیگا چوشیں وانگجاھے جوڑ کنگ نہ بوتگ کہ کسے بلوچی بوانیت ءُ در ببارت، چوناھائی ءَ گپ ھرکس کنت، امل کس نہ کنت، امل ءِ باری ءَ کس ءَ مہ گش. مئے آجوئی لوٹوکیں گلانی باسک کہ ڈنی ملکاں نشتگ انت کہ آ اگاں دگہ چیز یے کت نہ کناں ھمے کار بہ کتین اِش، گوگل ءَ بلوچی ھوارگیجگ بوتیں، گوگل ءَ وتی کڈک ءَ جاھ بہ داتیں، تنیگا اے کار ھم نہ کتگ ما پہ وتی بلوچ ءُ بلوچی ءَ پھر بندیں اے نہ جیڑاں مئے زبان نوکیں دوریں آیوکیں توپانی دنز ءُ مجانی تہ ءَ گار ءُ بیگواہ انت آ دگہ زبانانی ھمک سال ءِ سر ءَ لبزانی تہ ءَ بدلی کیت، بلے بلوچی ءَ جھندم نوکیں لبز شوھاز کنگ ءَ، ھمے کہ ھستیں لبز گار ءُ بیگواھ بوؤگ ءَ انت. آ دگہ گپ آں بل ایشی ءَ بزور کہ لھتیں بلوچ ھست انت کہ وتی نامانی دیم ءَ بلوچ ءِ جاھ ءَ بلوچی نبشتہ کن انت، ھاس کر ھما ڈنی ملکاں نشتگیں بلوچ، بلے آئی ءَ را اے سما نہ انت بلوچی منی زبان انت، منی راج بلوچ انت. برے برے لھتیں دری راجانی تامر منی دیم ءَ گوستگ انت کہ آ بلوچ ءَ بلوچی گشاں ھیر آھانی ھبر ءَ من سرپد باں، آ کہ درامد انت، بلے وتی بلوچ راج بلوچ ءُ بلوچی ءِ تپاوت ءَ مہ زانت گڑا مردم ءَ بژن بیت. منی گپانی مول ءُ مراد ایش انت مئے زبان ءِ سر ءَ کار نہ بوھگ ءَ انت، ما اگاں وتی وت واجھی جنگ ءَ کنگ ءَ ایں مارا اے ھم زانگی انت.
اے گپ ءَ پد ءَ گشاں زبان مئے پجار انت ابید ءِ زبان ءَ ما ھچ وڑا دیمروئی کت نہ کنیں.
