مروچی مئے پجّار ایر جنگ بوگ اِنت ایشی ءِ مستریں سَوَب مئے گلامی اِنت ، زورگر درستاں چہ پیسر ھمے لوٹ ایت کہ مئے زبان ءِ سر ءَ اُرش بہ کنت ءُ چہ مارا مئے زبان ءَ پچ بہ گیپت۔
پاکستان لوٹ ایت کہ بلوچی ھلاس بہ بیت اردو بئیت ءُ ایران لوٹ ایت پارسی بئیت۔
ھما کس ھجبر راج دوست بیت نہ کنت دانکہ آ زبان دوست مہ بیت ، زبان مئے راجی پجار اِنت ءُ زورگر ءِ مستریں لوٹ ھمیش اِنت کہ درستاں چہ پیش بلوچ ءِ پجار پُلگ بہ بیت ءُ آ وتی سوبمندی ءَ ھمے چیز ءِ تہ ءَ گند ایت۔
انی ما بہ چار ایں وانگجاھانی تہ ءَ بلوچی وانینگ نہ بیت ، ھما گَلّ کہ بلوچاں کشّ اتگ اَنت پہ راج ءِ رھشونی ءَ ھماھانی نبشتانک ءُ چیز ھم اردو تہ ءَ اَنت۔
ما وتی چاگرد ءِ تہ ءَ چمشانک بہ دے ایں بہ چار ایں انچیں لوگ ھست اَنت کہ چکاں گوں بلوچی گپ کنگ ءَ نہ اَنت بلکیں اردو ءِ تہ ءَ گپ ءَ اَنت کہ منی چک وھدے کہ اسکول روت زوت اردو ءَ سرپد بہ بیت۔
بلے ھمے ماتاں اے سما نیست کہ تئی چک ءِ زبان اسکولانی تہ ءَ پچ گرگ بیتگ ءُ تئی جند ھم چک ءِ گون ءَ زلم کنگ ءَ اِنت چے ءَ کہ آئی ءِ ماتی زبان ءَ پچ گرگ ءَ ئے۔
اگاں ھمے وڑ ما وتی زبان ءَ ڈالچار بہ کن ایں گڑا ایشی ءِ باندات رژنا نہ بیت بلکیں ھلاسی ءِ نیمگ ءَ جنز ایت گار ءُ بیگواھی ءَ نیمگ ءَ روت ۔
منی گوں لس بلوچ مھلوکاں دزبندی اِنت کہ مارا وتی چاگرد ءِ تہ ءَ اردو ءُ پارسی ھلاس کنگی اِنت ءُ وتی ماتی زبان رکّینگی اِنت۔
زندگ بات اِت بلوچ بات اِت
