ہمگام : نبشتانک
من وہدے کہ ودی بوتاں گڑا منی دیما اولی عکس کہ ہست اَت منی مات ءَ ، ءُ دومی جاگہ ءَ کہ من ودی بوتاں منی مکّہ اِیں ڈیھ اَت، اِے ہما مات ءَ منی کہ آئی ءِ سینَگ ءِ سرا من وتی پاد ءُ قدم ایر کُتاں…
داں کسانی ءَ بگر داں رُست ءُ مزن بوتاں ہمے دوئیں ماتانی برکت ءَ یک مات ئِے پہ من بہیشت ءُ دومی ءِ قدمانی چیر ءَ پہ منا بہیشت اَت…
زندگی ءِ ہمُک راہ یے من شُتاں من اے ماتاں چہ نہ سسّتاں…
ڈیھ ءِ گرمیں کُچگ ءُ سبزیں ڈگار، کوہ ءُ گیابان، دْرچکانی وش نال ایں شانتُل ءُ بالی کپوتانی وشیں توار…
زری کوش ءُ کیچی گرمیں لیوار کہ دنیا ءِ ہمُک جاہ ءَ چہ وش ءُ زیبا تِر اتاں…
دومی نیمگ ءَ مات مکّہ اِیں گوں پُر مہریں دعا ءُ نیکاں، گوں شیگانیں دامُن کہ پہ منا گُشئے امروز چو جنت ءَ اَت…
بلے وہدے کہ جوان بوت آں دیست اَنت ءُ ماریت کہ مات ءُ ماتیں وتن دوئیں چہ وت آں بے وس ءُ بندیگ اِت اَنت…
در کپتاں پہ روزگاری دُور ءُ دَریں دیاراں ہودا زانت کہ من گلامی ءِ سانکلاں گوں بندیگ آں، ہر جاہ یے رؤاں دست منی پچّیں بند اَنت..
روزگار ءُ کار ہم دست ءَ شُتاں دل ءَ نہ من اِت ھُشکیں نندگ ءُ چارگ…
پہ وتی ماتیں ڈیھ ءِ ہاتر ءَ چو بالی کپوتانی وڑا دَر کپتاں جنگل ءَ رَستراں گوں سر اوں مِڑینت…
بانزُل نزور اتاں بال ہم کُت نہ کُت گُرک ءُ رسترانی کپتاَں دپ ءَ کہ چیال ہم جت نہ کُت وہدے کہ دپ ئِے پچّ کُت پہ منی ایِر بَرگ ءَ من دیست کہ چہ منا ساری چُنت باریں ایِر اِش برتگ اَت من یکیں مات ءِ چُک نہ اِت آں، چہ منا ساری چینچوکے وارتگ اَت باریں …
جاہ جت زاہرگ ءَ منی چینچو کُشت ءُ دور دات، چینچو آس داتگ اَت…
بھتاوریں بھت ءَ منی یک روچے جواب داتگ ءَ اَت منا بے واری ءَ پندل ءُ مُکام یے ءَ دَزگیر کُت ئِے منا چو حمل ءِ جیئند ءَ کُشت ءُ منی ھون یے چو کیف ءَ کُت اَنت ماں پیال ءَ رقص کُت ءُ ھون یے نوش اِت اَنت……
