چـُـکانی دیوان اِ . راسپــے
—————- ——————–
تـَرینـــــــوک : کریم بلوچ _ تـَهـل
هـَنچو که زان ات چه هـَڑکهی کچک ءِ گـَـسـَـگ _ دَپ جـَنـَـگ _ ءَ ، باز بـَـرّیں هِــیل و گـَـندَگی مردماں وَدی بَنت . مـردم هم چو هڑکهی کچک ءَ بـَـدڈؤل و بد هِیل ءَ بَنت . په همے هاترا من چه هڑکهی کچک ءِ شِرّی ءِ چـُـٹّــَـگ ءَ ، گوں وتی سرجمیں وَس و واک ءَ تتک اوں ، بلے منا منی دراجیں پوستیں گِرانیں کوٹ دارگ ات .
من آهر ءَ وتی دراجیں پوستی کوٹ ءَ چه تـُـرس ءَ کـَش اِت و سَٹ اِت و وَت چو گوات ءَ بال کـُت .
هژمی ئیں هـَڑکهی کچک ، گوں هژم ءَ منی پوستیں دراجکوٹ ءَ دَپ جناں و گـَـساں بیت .
کچک ءِ رَوَگ ءَ چه پـد ،منی کاردار چه لوگ ءَ دَرکـَپت و منی پوستی دراجکوٹ ءَ زُرت و تـَـکینت و پـَهـک کرت ؛ برت ئی گـُدانی کـَباٹ ءَ لونج کت . دومی روچ ءَ منی کاردار تَچاں و چِیهال جناں منی کوٹـی _ کـَـت _ ءَ مان بیت : – کـُمَـک کن ات ! شمئی پوستی دراجکوٹ هڑکهیانی داب ءَ ، سرجمیں گـُدان ءَ دِرتگ و رُزوا کـُتـَـگ ! اے راستیں گـَپے ات ! سَرجمیں دِریس ، کوٹ – شلوار ، کـَباٹ ءَ یا دِرتگ اتنت یا گـُـرُنـْچـَـگاں چـُمـْـلـُک بیتگ اتنت . گـُڑان من وتی هَتیار ءَ زُرت و هـَڑکــهـی پـوسـتـیـں دراجکوٹ ءَ تیرانی دَپ ءَ دات . چه هما روچ ءَ رَند ، منی پوستیں دراجکوٹ دلگوش کنان انت و من هم بے تـُرس ءَ آئیا گورا کناں
