چاکر ءُ گوھرام ءِ سی سالی جنگ (پولکار : ابدالله میر)

سیمی بَھر ھمگام بلوچی میر گوھرام لاشاری ءَ وتی مکھیں مات ءِ دیستگیں واب باور نہ بیت ۔وتی مات ءَ پسو دات ئِے ءُ گشتے کہ شاہ ءِ کاسد پمن آتکگ چاکر بندیگ جاہ ءَ مرتگ ۔شاہ گونمن ءَ ھچ وھد دگّا بازی نہ کنت پرچا کہ شاہ ءَ را ما مدام لب ءُ ملام ءُ مالیات داہ ایں ۔روچ ھمیش اَت کہ مات ءَ واب ءِ کسہ کرتگ شپ ھم ھمے بوت کہ گوربام ءَ چاکر گوں زّنوّنی لشکر ءَ رست ءُ گواھرامی ھلک اش کپت ءُ جنگ اش، بندات کرت. ملا شولان وتی دانکاں چش درشان کنت ۔ مات ءَ چش جواب گردینتگ اے دروگے کہ سھیت ءَ بستگ زاناں اے چاکر ءِ شیھک انت کول ءُ واھداں گوں آتکگ گِنداں کہ ترا نیست راھے چیھین ءُ بچار جنگ جاھے! میر گوھرام وتی مات ءَ پسو دنت ءُ گش ایت. اَمّاں! اے کوہ کہ چداں بُستی گوھرام ءَ۔ھرام انت سُستی میر چاکر رند شاہ سلتان ءِ آورتگیں زنّونی لشکر ءِ ھمراھی ءَ کیت ءُ گوھرام ءِ ھلک ءَ انگیز کنت جنگانی توار چست بنت شائر ءِ گشتن ءِ متابک اے جنگ ءَ بیست ءُ چار ھزار لاشاری ءُ نھ سد نوھانی کُشگ بیت لچہ کار چش گش ایت ۔ گوھرام گشتگ گوں نوھان ءَ گرندے مان کرتگ نودان ءَ بیا آپشون جنیں لوگان ءَ نوں گپتگ زالمیں توپان ءَ ھُکم ءِ کادر ءِ دَیّان ءَ گوشدار ات یلاں چوں بیتگ پہ لاشار ءَ ھُدا کھر بیتگ آپ ئِے ماں دپ ءَ زھر بیتگ چاکر وت سر ءَ اَت ھانیں شپ بِیرئِے جتگ پُرّ گواتیں باریں کہ ھُدا چون ءِ کنت! جنگ ءَ کئی دپ ءَ ھون ءِکنت! لشکر رُستگ اَت الگاری نُھ سد کُشتگ اِش نوھانی بِیست ءُ چار ھزار لاشاری مانروپ اِش کتاں چو ھاری رُپت اَنت اش دُراہ چے باری چکچین اش کتاں یکپاری زنّونی لشکرے ءِ کماندان سئیت جنگ ءِ میانجی ءَ میر گوھرام لاشاری ءَ گوں دپ کپ ایت گڑا شائر وتی لچھے توک ءَ چش گش ایت کہ ھر دوئیں ڈیک ور انت گڑا گوھرام ءَ بے وار کنت بلے میر چاکر رند وتی بیھ ءَ کار بند ایت ءُ سئیت ءَ جنت ءُ پِرّینت اے بابت ءَ لچہ کار شے شولان وتی ھیالاں چش درشان کنت ءُ گش ایت۔ ۔ پاد آتکگ سئیت ھم جوانیں زامات شاہ ھسین ءِ ھانیں سوار بوت مَرکبے نریانیں دَور ءِ پاد کرتگ شھگام ءَ دیم پہ زھم جنیں گوھرام ءَ گوھرام زھم جنیں گازی ءَ سوار اَت گرھبریں تازی ءَ جَلوان ءِ تہ ءَ بازی ءَ ناکامیں دلے رازی ءَ چے دیم ءَ پُلنگیں گوھرام چا دیم ءَ سئیت اَت نیک نام نیکہ گوستگ اَت چہ ھَدّے مان اَت اَش دل ءَ کے زِدے دپ کپتاں دوئیں نر ءُ شیر نیکہ گوستگ اَت آھاں دیر جنگ ءُ کستی ءُ پیکار ءَ چاکر آتکگ اَت الگار ءَ گِپت ئِے جَمبیا ءِ دار ءَ چُپت ئِے پہ سئیت یک بار ءَ چہ زین ءِ مرکب ءَ سَر سِستگ جھل ءَ دیم پہ چیر کپتگ نوں نوجوانیں سئیت ءَ گُشتگ چاکر من میار چے زرتگ پہ ناھک ءَ جتگ پِرّینتگ ترک(اوگانی) ءِ لشکر درستاں چکچین کنت ءُ آیانی مال ءُ دلواتاں بارت ءُ بازیں زالبولے ءُ زھگ بندیگ کنت اے زانگی گپے کہ ڈنی لشکر کیت آ شَر ءُ گندگ لج ءُ میار ھچ نزانت بازیں بیشکاری کن اَنت چہ مال ءُ دلوتاں ابید جنیںن ءُ چکانی بندیگ کنگ ءَ گڑا میر چاکر ءَ گیرت کیت آ ترک ءِ(اوگانی) لشکر ءَ را پہ زالبولانی دینّاں بازیں لب ءُ ملامے دنت آھاں چہ ڈنّی لشکر ءِ گورا آجو کنت اے بابت ءَ شائر وتی ھیالاں سیلمانی گالوارءَ گوں چش درشان کنت ءُ گش ایت ماں ڈیوارگ ءِ ریک ءِسر ءَ گُلی ءُ بیبو نیک زنیں کہ تُرکاں پہ ھُدّی داتگاں ھپت سد بھان تنگ بستگیں گوں پانڈ ءُ پونڈیں لیڑواں داتگ امیریں چاکر ءَ پہ لاشار ءِ لجّانی بھا گش اَنت کہ اَھدی زمانگ ءَ جنگانی لھتے رھبند بوتگ اَنت سرکماش ءُ سردارانی اھترام کنگ بوتگ انچوش کہ اولی رند ءَ رند ءُ لاشار گوھرام ءُ چاکر ءِ میانجی ءَ جنگ بوتگ گڑا آ جنگ ءَ میر چاکر ءِ اَپس ءَ تیر وارتگ ءُ پھناتی کپتگ گڑا گوھرام لاشاری ءِ کماش ءَ میر نودبندگ ءَ وتی اَپس داتگ ءُ چاکر ءِ ساہ رکینتگ ۔ رند ءَ گڑا لاشاریاں شگان جتگ میر نودبندگ ءَ را کہ چاکر تئی سیاد بوتگ تو رکینتگ گڈی چکچینی جنگ ءَ ھزاراں بلوچ کشگ بیت مال ءُ دلوت برگ بنت اے وتکوشیں جنگ ءَ بے بھائیں جان روت ھزاراں ماتانی لال گار ءُ بیگواہ بنت ماتے اگاں ستر تیماری سربندے دوجاگہ بَندی بَچّے اگاں توامیں بیاری نیکہ چاکر ءُ لاشاری چکچینی جنگ ءَ چہ پد گوھرام ءُ چاکر ھر دو چہ باگیں بلوچستان ءَ چہ درکاینت ءُ ماں ھندوستان ءِ سیمسراں پنجاپ ءَ رو اَنت ماتے اگاں سَترّ تیماری سَربندے دو جاگہ بَندی بچے اگاں توامیں بیاری نیکہ چاکر ءُ لاشاری او شولان نگدھاں کوتاہ کن شاھیں کردگار ءَ یات کن اُمیت ءَ پَر الله کن چَروکین زُبان ءَ رَہ کن میر چاکر ءُ میر گوھرام ءِ سی سالی جنگ ءِ وتکوشیں بربادی ءُ نازانتی ءِ کسد ءُ کینگ ءَ چہ ھزاراں بلوچانی. بے بھائیں جان پہ کسد ءُ کینگی دِینّاں شُت انت گڑا میر گوھرام گوں جنگی کماندان ءُ شیریں پُسگ میر بکر ءِ ھمراھی ءَ ماں سندھ ءَ شُت پرچا کہ اد ءِ جاور نگیگ اِتاں پہ گوھرام ءَ گڑا آ اولسر ءَ سندھ ءَ ماں روھڑی ءَ جاھمنند بوت بلے چندے وھد چہ پد ماں ھندوستان ءِ سیمسراں ماں پنجاپ ءَ شت انی ھمے دمگ ءِ نام (ضلع) بکر انت کہ پنجاپ ءِ یک شھرے بلے وتن ءِ مھر ءُ دوستی انچیں چیزے کہ آ پہ وشدلی ءُ اَرزانی چہ دل ءَ درکنگ نہ بیت مردم تانکہ زندگ انت وتی ھنکین ءَ یات کنت پمیشکا گش انت “،واھے وتن ھُشکیں دار ” میر گوھرام ءِ لیکھانی جھگیری ءَ شائر چش گش ایت۔۔ پہ سہ چِیاں تمام باڑایاں درنگاں ساسراں سارتیناں گْورکی دُمبّگاں ٹھلیناں کمبی سوری ئین آپاں برتاں زالمیں زوراکاں اے سئیں چیز پہ ماتیں وتن ءَ ابید میر گوھرام ءَ دگہ کجا رست اِتگ انت بلے آ مجبور اَت کہ جاور انچوش اِتاں گندواگ ءِ زھیراں گوھرام کور کرتگ اَت لھتے مدت گوست ءُ میر بکر لاشاری وتی لھتے سنگتانی ھواری ءَ پہ سئیلی گنداوگ ءُ کچی ءَ شُت ھمے وھداں کچی مگسیاں ءُ کچی ءِ کش ءُ گور اوگاناں پشت ءَ کش اِتگ وتی کرتگ اَت میر بکر چش درآمد ءَ ماں وتی پت ءُ پیروکی ڈیھ ءَ پہ چَرّ گولی آتکگ اَت گڑا کچی ءِ پراہ لمبیں کھیر گوں شنگراں کواشانی چگرد گوں پُلاں بانور اِتاں دَھلانی دراج سھریں ھوشگاں گوں سرگواتی لُڈگاں ءُ کپوت ءُ شانتلانی پُر سوزیں نالگ دل ءَ کپ کنگ ءَ اتاں میر بکر ءِ دل ءَ ھما گوستگیں روچانی یات تاجگ بوھگ ءَ اَت شائر میر بکر ءِ لیکھانی بابت ءَ وتی گالاں چش درشان کنت کچھی نہ پَرّام مناں سُھرکن ئِے تہ ھوشگاں شانتل کپوتی نالگاں سوری د ءَ گنجین منھڑاں راجے مگسو ءَ کن ات موردانگ اش مُڈینتگ انت پہ مئے کاسگانی چٹگ، ءَ مُلکاں ھَواں مڑو وراں کہ دوراں بلوچ دھلنیتگاں چاکر ءُ گوھرام پہ وت ءَ ھوتاں پہ لاپ ءِ سیرہ ءَ پَیلّ گوں ھروناں تاتکگاں تُرکاں منی برات بنگویں چہ بامی سراں ایرگیرتکگاں نَزّ آتکگ انت کوم ءِ کھار چندے سدءُ چندے ھزار بیتاں ماں تیگانی میار تیگاں چو کڑبی رُنتگاں ملیں مزار ماں کپتگاں سی سالی وتکوشیں جنگ ءِ گڈی دور چش اَت کہ گوھرام ءَ وتی ھند ءُ دمگ یل کرت انت ءُ ھمے وڑا میرچاکر ھم جلا وتن بوت ماں باگیں گجرات ءِ کوٹ ستگڑہ شُت. لھتے رند ءِ کٹم ءَ چاکر ءَ گوں ھمراھداری نہ کت آھاں گشت کہ ما وتی ھند ءُ دمگاں پت ءُ پیروکی ڈگاراں یل نہ کن ایں اے بچیتگیں رند دو جاگہ ءَ بوت انت یکے ماں باگیں مکران ءَ شُت یکے ماں کوہ سلیمان ڈاڈر ءُ سیبی ءِ دمگاں دگہ ھپت ٹک بزانکہ کٹم گوں ماں میر چاکر ءِ ھمراھی ءَ گجرات ءَ شُت انت انچوش من گشت کہ رند سہ بھر بوت انت یک بھرے گوں چاکر ءَ شُت یک بھرے ماں مکران ءَ دگہ یک بھرے ماں کوہ سلیمان ءِ دمگاں اے کہ کوہ سلیمان ءِ دمگاں جامنند بوت انت ایشاناں میر چاکر پہ تنز “مری ” گوشتگ اَت ۔مری یک نادُراھی یے کہ نہ الاجیں نادُراھی یے پمیشکا میر چاکر ایشانی پنام مری کرتگ اَت ۔میر چاکر گوں ھپت ٹک ءَ ماں باگیں گجرات ءَ شُت ءُ ھمایوں ءِ داتگیں سوگات کہ دھلی ءِ جنگ ءَ بادشاہ ھمایوں میر چاکر ءَ را گجرات ءُ ملتان ءِ دمگ داتگ اِتاں ۔بلے میر چاکر یک کرے ماں ساھیوال ءَ شت ءُ وتی یک کلاتے جوڑ کرت اے کلات ءِ زمین ءِ پراھی ءُ دراجی پنچ تنگ)(ایکڑ) انت ایشی دیوالانی بُرزی پنچ گواز انت ءُ دیوالانی پراھی ءُ پتنی نیم گواز انت اے کلات گوں سُھریں پتکگیں ھشتاں گوں بندگ بوتگ پہ کلات ءِ توک ءِ روگ ءَ دو مزنیں دروازگ اَنت یکے روایرشتی ءُ دومی رودراتکی نیمگ ءَ انت کلات ءِ یک نیمگے ءَ میر چاکر رند ءِ مانش (کبر) انت اے کلات دنیا ءِ نامدار تریں کلاتاں چے یکے بوتگ اے کلات ءِ چارگ ءَ ملکی ءُ درملکی سیلانی چارگ ءَ کا اَنت بلے سد پژن ءُ اپسوز کہ نی اے کلات مرچاں پروشت ءُ پروش ءِ آماچ انت میر چاکر رند 13 اکبوتر 1582 چہ اے کوڑھیں دنیا ءَ چہ شتگ پہ اَبدی ھند ءُ جاگہ ءَ پٹ ءُ پولکاراں میر چاکر ءِ مرگ ءِ روچ تچک نبشتہ کرتگ ھلاس