ھمگام بلوچی
گلامیں راج ءِ اڑ ءُ جنجال سک باز اَنت، گلامیں راج دیمروی نہ کنت ، گلامیں راج ھما وھد ءَ دیمروی کنت کہ وتی آزاتی ءِ جُھد ءَ بندات بہ کنت، بلے بے جھد ءَ آ گار اِنت، کس آئی ءِ جست ءَ ھم نہ کنت ، روچ پہ روچ پشت ءَ کپان بیت ءُ آئی ءَ را ھچ سما نہ بیت ، آئی ءِ زبان گار ءُ بیگواہ بیت ، دود ءُ ربیدگ بے گوْاہ کنگ بنت ، آئی ءِ پجّار گار کنگ بیت، بلکیں یک انچیں وھدے کیت آ وت ءَ انسانے سرپد نہ بیت چش دلوت ءِ وڑ ءَ بیت ۔
مروچی ما بلوچ وت ءَ را بہ چار اِیں، کہ پیسر ءَ مئے آزاتی ءِ جنگ زاھر نہ اَت ما درستیں کوم چہ اے گلامی ءَ وش واب اِت ایں، مئے زبان دود ءُ ربیدگ گار کنگ بوگ ءَ اِت اَنت، مارا سمایے پر نہ اَت بلے وھدے کہ مئے جھد دیم ءَ اتک گڑا مئے راج ءِ تہ ءَ یک بلاھیں تپاوتے گندگ اَتک ، مروچی ھمے جُھد ءِ برکت اِنت کہ ھر بلوچ وتی ماتیں زبان ءَ پہ شان ھب ءُ واھگ دار اِیت ، وتی دود ءُ ربیدگاں وتی بلوچی ءِ سر ءَ پھر بند اِیت ،
اے مئے وش بھتی اِنت کہ ما وتی نزوریں کوپگاں گوں دنیا ءِ دیم ءَ وت ءَ را زندگ داشتگ۔
بلے مئے راج ءِ تہ ءَ نزوری ھم باز ھست ، ایشی ءِ سوب ایش انت کہ بلوچ ءَ وت ءَ را مُھکمی ادارھے نیست ھمے ھاتر ءَ دیمروی کنگ باز گران کپ ایت۔
انیگیں ھستیں دور ءِ تہ ءَ مئے بلوچ ءِ چاگرد سک سک باز ھراب اِنت ، مستریں ھرابی اِیش اِنت کہ مئے راج ءِ گلیں ورنا نشہ ءِ تہ ءَ سُچّگ ءُ روگ ءَ اَنت کہ اے دژمن ءِ مستریں لوٹ اِنت چے ءَ کہ گوں نشہ ءَ مئے سوچ گار ءُ بیگواہ کنگ بیت ، مئے آیوکیں پدریچ گوں نشہ ءَ تباہ ءُ برباد بیت، دومی ایش اِنت کہ مئے تہ ءَ وانگ کم اِنت ۔
اے مئے چاگرد ءَ بربادی ءِ نیمگ ءَ کَشّان اَنت اگاں اے تباھی ھمے رنگ ءَ دیم ءَ روان بہ کنت، مئے چاگرد زوالی ءِ دیمپان بیت ۔
گپ کیت اد ءَ اوشت ایت کہ مئے چاگرد چتور اے بربادی ءُ تباھی ءَ رکینگ بیت ؟
دل و ھزار تما ءُ واھگ دار اِیت کہ مئے گلیں راج ءِ بچّاں چش تباھی ءَ گند اِیت بلے مئے دست نہ رس اِیت ۔
بلے پد ءَ ھم مئے گلیں راج ءِ اے ھک بیت کہ ما پہ وتی آیوکیں راج ءِ بابت ءَ چیزے نا چیزے بہ کن اِیں ، اے ھاتر ءَ اول مارا ھر کس ءَ وتی لوگ پد ءَ وتی بازار پد ءَ وتی دمگ ءِ ھیالدارگ لوٹ ایت ، کہ نشہ ءِ بھا کنگ ءِ سر ءَ گامگیج زورگ بہ بیت کہ نشہ بھا مہ بیت ، اے گپ ءَ ما نزانت کار نہ اِیں کہ سرکار ءِ دست مان اِنت اے کار ءَ کہ نشہ بل بھا بیت، بلے مارا وت ءَ را یک مُشت بوگ لوٹ اِیت، سرکار مجبور کنگ لوٹ اِیت کہ اے کار بند بہ بیت ، اگاں ما اے نشہ ءِ آس ءَ انچش سچان بہ بہ اِیں گڑا آ روچ دیر نہ کنت کہ مئے ھر زھگ نشہ ءِ آس ءَ سوچ اِیت مئے زندگی تباہ بیت ،
مئے زند ءَ ھچ مکسد نہ بیت، مئے نام ءُ نشان گاری ءِ نیمگا روت ۔
منی راج ءِ مھتر ءُ سروکاں اے مہ پھم اِت کہ گریب ءِ چک بل نشہ ءِ آس ءَ سُچ اِیت ، اے مئے مستریں نابزانتی اِنت چے ءَ کہ آس آ جاہ ءَ کپ اِیت تر ءُ ھُشک نہ چار اِیت ، بلکیں گریب ءِ چُک ءَ اناں اے چاگرد ءِ ھر مردم ءَ وتی تہ ءَ لپاشاں کنت ءُ روت ، گڑا بھتر ایش اِنت ما آس ءَ دار ءِ پرکنگ ءِ جاہ ءَ آپ پر بہ ریچ اِیں ۔
او منی نابزانتیں راج ءِ مھتراں ما نشتگ ءُ باپاری کنگ ءُ بان ءُ ماڑی مِک کنگ ءَ اِیں بچار اِت کہ اے ماڑی انچو بُرز مہ رو اَنت مئے سر ءَ مہ کپ اَنت ۔
بیا اِت بیلاں چاگرد رکینگی اِنت۔
