خیال چو نوکک ءَ کرکر کنان ءَ دیوال پہ دیوال کلیں ھلک ءَ سر ءَ زرتگ انت خیال ھم چو آپ ءِ پیم ءَ انت تنکہ لٹ ءُ بند ھست انت آ چپ انت ھر کدی کہ بند ءُ لٹ پرشت انت پدا گڑا آپ ءِ چیھانٹ سگگ نہ بیت نہ ڈگار ءَ کلئیت نہ درچک دار ءُ نہ کہ دیوالاں، خیال تنکہ واب انت گڑا آئی ءَ را ٹوھینگ ءَ دل کنت وختیکہ پاد کیت گڑا شِری ءُ پسات انت بربادی انت پدا دیم اِش دارگ نہ بیت کدی اے راہ ءُ کدی آ راہ ءَ جنزان کن انت دانکہ بے مرادیں زند ھست اے خیال تئی پشت ءَ نئیل انت اومر درگہ ءِ دپ ءَ اوشت ھور ءَ چارگ ءَ ات کہ زند ءِ تھلی پدا آئی ءَ وتی بگل ءَ کرتگ ات امبرانیں سال ءِ ھور آئی خیالانی دروازگ ءَ پچ کرتگ ات گوریچ ءِ شیکگ ءَ گوں لرزگ ءَ ات بلے چم سک داتگ سئیل کنگ ءَ ات وھدے کہ گرمیں ڈیھ ءَ ھور بیت گڑا بزان کہ ھورے نہ ات مشک ءِ دپ انت یلہ انت اومر ءِ گرزیں چماں قبرستان ءَ اوں گرزی کرتگ ات اومر وتی ارس چنت وخت انت داشتگ ات انت مروچی ایں ھور ءَ ارس گوں ترمپاں ھوار بوھان ءَ ڈگار ءَ سیرآپ کنان ات انت ھلک ءِ مخلوک بیل کوپگاں پہ ملکاں ارگر ءَ ات انت لچ پادانی بار ءَ گران کرتگ ات انت بلے آوان ءَ نہ ھور داشت کرت ءُ نہ کہ لچ، اے ھور آوانی سال ءِ زند ات کہ آ وتی لٹاں مھکم ءَ کرت انت پیش بنداں ھاک ءَ دات انت اومر اوں دومی مھلوک ءِ وڑ ءَ جان تر بیل کوپگ ءَ روگ ءَ ات بلے اومر ءِ پاد سست ات انت اومر ملک ءِ بدل ءَ قبرستان ءَ اوشتوک ات آ قبر ءَ ایدیم آ دیم ھاک دیگ ءَ ات آ گریوگ ءَ ات ھما ترانگانی پشت ءَ کہ آئی بچ چنت سال ءِ گاری ءَ رند آئی دیم ءَ سڑیتگیں جون کہ گون پچاں لچوک ات انچیں بوے کنئگ ءَ ات کہ ھما روچ ءَ ھدا ترس ایں یک ءُ دو مردم ءَ دگہ کسے جون ءِ کش ءَ آھت نہ کرت آئی بچ ھمے ھلک ءِ لائک ایں ورناھاں شہ یکے ات ھدا بزانت کہ آئی ءَ چے دیستگ ات ءُ چے ماریتگ ات کہ ماس ءُ پس ءَ یلہ کرت ءُ کوہ پہ کوہ سرجنان بوت کہ گلزمین رکھگ لوٹ ایت من نہ رکھاں ئے گڑا کئے رَک ایت ئے؟ ھما ات کہ پس آئی دیم نہ دیستگ ات ہمیش ات کہ جون آئی دیم ءَ کپوک ات آ قبرستان ءَ کل کرتگ ات ئے آ مروچی ایں ھور ءَ پدا وتی زہگ ءَ شہ آپ ءَ رکھگ ءَ ات کہ آئی زھگ نوں ھکان ھوار ات آ وتی زھگ ءَ گوشگ ءَ ات منی بچ من ترا رکھگ ءَ نیاں من تئی نشان ءَ رکھگ آں. دانکہ من زندگاں اے نشان بہ مانیت چو مہ بیت باندا تئی ھمراہ بیا انت ءُ تئی نشان ءَ مہ گند انت گڑا من سرپد بئین کہ تو مرتگ ئے تنکہ اے ھاک کوت ھست تو پہ من ءَ زندگ ئے. آسردے کش ات پہ لوگ ءَ روان ات ھما اسکول ءِ دیوال ءَ آئی زھگ ءِ لکیتگیں نعرہ دانکہ پُژمردگیں وڑے ءَ گندگ ءَ بوت انت” اے ڈیھ منی انت ایشی ھشکیں دار ءُ ڈل منی انت ” دیم ءَ نبشتگیں وھد ءِ زوراکی ءَ گار کرتگ اتنت. پس گوں گیمرتگیں دلے ءَ دیوال ءَ چارگ ءَ ات کہ گوات ءُ ھوار ءَ دیوال ءَ دور دات سرکار ءِ اسکول ھاکاں ھوار ات اومر ءِ زھگ ءِ ھیال اوں ھاکاں ھوار بوتگ ات آ منہ ءِ چیرا نندوک ات بس گندگ ءَ ات کہ ھر نیمگ ءَ تھاری انت گروک جنئگ ءَ گوں ڈگار روژنا ءَ بوت آئی پُریں چمانی تہ ءَ روژنائی وترا جاگہ ءَ دات پدا شت آ پشت ءَ چک جت، زھگ کہ مچگدگ ءَ پِس ءِ پدا رمبان ءَ مزن بوت ءُ قبرستان ءَ شت ھاکے جوڑ بوت ھمودا شہ چراگے روک بوت لوگ ءِ تہ ءَ پترت میرک ءِ پس او میرک ءِ پس، اومر شہ منہ ءِ چیرا درکپت ءُ کوٹی ءَ پترت پدا گریوگ ءِ توار ات……!
