مہر ءِ زمین، آزمانکار : سَنگر بلوچ

مہر ءِ زمین آزمانکار : سنگر بلوچ ہمگام : آزمانک یاسر مُدام وتئی وانگ ءٙ شُت ءُ اتک یاسر ءٙ وانگ ءٙ گُوں باز ھُب ھست اٙت یاسر ھر وھد ءٙ کہ وانگ ءٙ چہ اٙتک یاسر ءٙ بیگاھ ءِ وھد ءٙ گُونڈل وتی گِس ءٙ وانینت انت یاسر ءٙ وتی گِس ءِ مردمانی باز اِزت کُت یاسر ءٙ ھرچ مردم ءِ ارزشُت زانتگ یاسر ءٙ ھلک ءِ مردمانی دیم ءٙ یک بستار ءِ ھست اٙت یاسر ءٙ ماھل ءِ گُوما بے کساس مھر اٙت یاسر ءٙ نزانت من بگیر ماھل ءٙ باں یا نباں بلے یاسر ءٙ وتئی ذہن ءٙ اے ھم داشتگ ءٙ اٙت کہ من ءَ روچ ءِ تہ ءَ ماھل الّم گِندگی اِنت ابید ماھل ءٙ یاسر ءِ روچ ھچ وڑ نہ گوست یاسر بیچاڑ بُوت ماھل ءِ مھر ءٙ چہ ابید یاسر ءٙ گُو وتی ماتیں سرزمین ءٙ گُو ھم سٙک مھر اٙت یاسر یک بیگاھے ءٙ گِس ءٙ نیااٙتک وھدے کہ یاسر ءِ نودربر اٙتکاں یاسر ءِ گِس ءٙ پہ وانگ ءِ ھاترا یاسر گِس ءٙ نہ اٙت زھگاں یاسر ءِ مات جُست گِپت کہ یاسر کُج اِنت؟ یاسر مات پریشان بُوت اے گُونڈلانی وانگ ءِ وھد اِنت یاسر اٙنگت ءٙ نیا اتک ءٙ یاسر ءِ مات جیڑگ ءٙ کٙپت کہ یاسر چُشیں بے پرواھے نہ بوتگ کہ اے وھد ءٙ گِس ءٙ مہ اِت ءُ پٙدا دومی گٙپ اِیش اِنت کہ گونڈالانی وانگ وھد اِنت یاسر زمہ زُرتگ کہ من ایشاں ھر وھد ءٙ وانیناں پدا سیمی گٙپ اِیش اِنت کہ یاسر ءٙ مرچی مارا ھال ھم نہ دات ءٙ کہ یاسر کُجا رواں وھدے کہ یاسر ءِ مات ءٙ یاسر ءِ گھار ءٙ را ءٙ گُشت یاسر ءِ نمبر بہ جن یاسر دیر کُت یاسر ءِ گھار ءٙ یاسر ءِ نمبر جٙت یاسر ءِ نمبر ھم نہ لگ ات یاسر ءِ مات سٙک پریشان بُوت باریں یاسر کُج ءَ اِنت مات یاسر ءِ ودار ءٙ داں گِس ءِ دروزاگ ءِ دپ ءٙ نِشت یاسر ءٙ مرچی سٙنگت ءٙ لوٹ اتگ ءٙ کہ بیا دیوان ءِ ھست راجی کارانی دیما برگ ءِ ءُ نوکیں راھبندانی جُوڑ کنگ ءِ ھاترا دیوان ءِ برجم دارگ بُوھگ ءٙ اِنت پمیشکہ یاسر ءٙ گِس ءٙ ھال نہ کُت یاسر شُت دیوان ءٙ بھر ءِ زُرت وھد ءِ کہ دیوان ھلاس بُوت یاسر چارت کہ مرچی سٙک بے وھد انت یاسر ءٙ وتی دوستیں سنگت بالاچ ءٙ گُشت کہ مرچی من گِس ءٙ ھال نہ داتگ من دیوان ءَ اٙتکگاں گِس والا سک پریشان بٙنت پدا من وتی نودربر ھم ھال نہ داتگ انت کہ مرچی بیگاھ میا اِت وانگ ءٙ بالاچ ءٙ ھندگ ءِ جٙت ءُ گُشت کہ اے دُرستاں یل کن من زاناں مرچی تو ماھل نہ دیستگ پمیشکا جیڑگ ءٙ ئے یاسر ءٙ گُشت نا پُل جان مرچی من سٙک گل آں کہ من راجی دیوانے ءٙ بُوتگاں ماھل ءَ چہ راج من ءَ باز دوست تِر اِنت پرچا کہ اگاں راج مہ بیت مردم ءٙ ھچ نہ بیت سر ڈگار چہ من ءَ اردوئیں چماں چہ دوست تِر اِنت بالاچ ءٙ گُشت جوان ھمے اُمیت اِنت چہ ترا۔ یاسر کہ وھدے گِس ءِ نیمگ ءٙ روان بُوت یاسر ءٙ چارت وھد شٙپ ءِ دو بج اِنت یاسر شُت گِس ءٙ چارت ءِ مات نشتگ منی گِس ءِ دپ ءٙ یاسر شُت مات ءِ کِرا مات ءٙ گُشت یاسر جان تُو کُجا بُوتگ ئے ھما انت گار بُوتگ ئے ھال نہ داتگ مہ پریشان بُوتگیں یاسر ءِ مات یاسر ھبر دئیگ شرو کُت یاسر ءٙ سر جل کُت شُت وتی گِس ءٙ پُتر اِت وپت ءُ واب کٙپت سُھب ءٙ مھالہ پاد اٙتک ءُ تیاری کُت ءُ دیم پہ وانگ ءٙ شُت وانگ ءٙ چہ واتراٙتک ءُ شُت ماھل ءِ ھلک ءٙ کہ من ماھل ءٙ بگنداں یاسر داں دیر ءٙ نِشت ماھل نہ گُوست بالاچ ءٙ فون کُت کُجائے یاسر ءٙ گُشت ماھل ءِ چارگ ءٙ اتکگاں بالاچ ءٙ گُشت ماھل ءٙ بِل بیا وتی گِس ءٙ من اٙتکگ ءُ تئی واستا کار ھست من ءَ سنگتاں دیم داتگ زوت بیا دیر مکن یاسر ءَ گُشت شّر پیداک آں یاسر ھنچو واتر وتی گِس ءٙ روگ ءٙ اٙت یاسر دیست ماھل گُوں وتی دزگھارانی ھمراھی ءٙ چہ دار ءٙ پیداک ءٙ اٙت ءُ کندان انت یاسر ءٙ کہ ماھل ءٙ دیست یاسر گُشے گنوک بوت چارت ءِ ماھل مرچی سٙک جلواھ دئیگ ءٙ اِنت ءُ پدا کندگ ءِ تہ ءَ ماھل دگہ جلواھی ءٙ اِنت یاسر ءِ دل ءٙ گُشت برو ماھل ءٙ بُگش کہ من ءَ گُو تو مھر ھست بلّے یاسر ءٙ دل زُرت نہ کُت ماھل ءٙ چاران ءٙ اٙت ماھل شُت وتئی گِس ءٙ پُتراِت یاسر واتر شُت وتئی گِس ءٙ چارت ءِ بالاچ نشت ءٙ چاھ ءِ ورگ ءٙ اِنت یاسر اٙتکءُ بالاچ ءٙ را سلام ءُ دُوا ءِ کُت پدا نشت چاھ ءِ ورگ ءٙ لگ ات ءُ بالاچ ءٙ گُشت کہ باند ءٙ تیار بُو جاگھے ءٙ روھگی اِنت یاسر ءٙ گُشت کُج ءَ بالاچءٙ گُشت آنگو ترا کار نیست بس تو تیار بُو بیگاھ ءِ وھد بوت یاسر ءِ نودربر اتکاں یاسر ءٙ وتی نودربر وانینت انت وانگ ءٙ چہ پد یاسر شُت وتی کالج ءِ کار ءٙ گُو دزگٹ بُوت وتی کالج ءِ کار ءِ ھلاس کُت اٙنت یاسر ذہن ءٙ دو چیز تچگ ءٙ اٙت یکیں ھمیش ءٙ کہ یاسر جیڑگ ءٙ اٙت کہ باندا بالاچ ءِ چونیں کار ءِ بیت دومی ایش اٙت کہ یاسر ماھل ءِ گوما چو گٙپ بہ کنت ءُ آئی چُون بُگش ایت کہ من ءَ گُوں تو مھر اِنت یاسر جیڑگ ءٙ اٙت اناگہ یاسر ءِ مات اتک ءُ یاسر ءٙ گُشت ءِ چے جیڑگ ءٙ ئے یاسر ءٙ گُشت ھچ نا بس ھنچو ھیال کنگ ءٙ آں وتی باندات ءِ ھاترا باریں سک نگیگیں جاوراں مئے باندات چُوں بیت یاسر ءِ مات ءٙ گشت اللہ ھیر کنت مہ جیڑ منی چُک مات چہ لُوگ ءٙ دراتک ءُ شُت یاسر وتی بُنڈوکانی سرا وپت ءُ واب کپت سُھب ءٙ وانگءٙ شُت وانگ ءٙ چہ اٙتک بالاچ ءٙ فون کُت تو اتکگیں گُشت ئِے ھو بالاچ ءٙ گُشت بیا کور ءٙ یاسر ءٙ مات ءٙ را گُشت من بلکیں شپ ءَ دیر کُت نیا اٙتکاں بلے تو پریشان مہ بو من ءَ کار ھست سنگت ءٙ آنی کرا وانگ ءِ بابت ءٙ گپ کناں یاسر ءِ مات رازی بُوت گُشت ءِ شر گُڈا تئی نودربرا کئے وانینت انت گُشت ءِ شاری ءٙ بُگش بل ءِ وانینت ءِ مات ءِ دل جنّگ ءٙ اٙت آ چہ دل ءٙ رازی نہ اٙت کہ یاسر وانگ ءِ بابت ءٙ گُوں سنگتانی کرا دیوان روھگ ءٙ اِنت یاسر شُت بالاچ ءِ کرا دیست ءِ داں بالاچ ءٙ پرپٹ ءِ گُوں کچی لڈیتگ ءِ ءُ دو چادر ءِ ات گُوں یایسر اتک بالاچ ءِ نزدیک ءٙ داں بالاچ ءِ گوما گٙپ ءِ کُت نو بُگش کُجا روھگی اِنت بالاچ ءٙ گُشت پرپٹ ءٙ چلاین من تئی پُشت ءٙ نِنداں پنجابی چانو گِرے ھست ءِ بُرز ءٙ چہ ھال اٙتک ءٙ جنگی اِنت بالاچ ءٙ پدا یاسر جُست کُت تو رازی ءِ؟ یاسر گُشت ھو منی سرزمین ءِ سرا یک پنجابی ءِ چانو گِرے اتک ءٙ من ماپ ءِ کناں بِیا روئیں یاسر ءٙ پرپٹ چلاھینت ءُ بالاچ آئی پُشت ءٙ نِندوک اٙت دوھیں دموک ءٙ اِتاں وھدے کہ اے ادا چے شُتاں داں وتی ٹارگٹ ءِ سرا شٙپ بُوت بالاچ ءٙ گُشت ھما دکان ءِ دیم ءٙ بدار یاسر ءٙ دُکان ءِ دیم ءٙ داشت بالاچ ءٙ پنجابی چانو گِر ءِ سر تیر گواری کُت پنجابی بیران بُوت بالاچ ءُ یاسر پرپٹ تیز ءٙ چلاھینت اٙتکاں کور ءٙ داشت اِنت داں دیراں یاسر گِس ءٙ شُت مات اٙتک گُشت ئے مرچی ھال انت پنجابی یے جّنگ بُوتگ یاسر گُشت ھُو اماں اے بلوچستان ءِ ادا جاور نگیگ اٙنت روچ ءِ یک ءِ جنگ بیت مات ءٙ یاسر ءٙ گُشت تو ڈن ءٙ مرو تٙر و تاب مکن یاسر گُشت نا اماں مرگ ھُدا ءِ دست ءٙ اِنت تو مہ جیڑ مات شُت یاسر بالاچ اتک ءُ یاسر گِس ءِ دروازگ ءِ ٹُک ات یاسر ءٙ گِس پچ کُت داں دیست ءِ بالاچ اِنت یاسر گُشت ھیر اِنت بالاچ ءٙ گُشت ھو ھیر اِنت من ریپورٹ بُرز ءٙ دیم داتگ ءٙ تو کمو شیوار بُہ بُو یاسر ءٙ گُشت شریں بالاچ ءٙ یاسر اجازت کُت دیم پہ وتی گِس ءٙ شُت یاسر شٙپ ءَ وپت ءُ سُھب ءٙ پاد اتک مرچی وانگ نیست ات چُٹی اٙت یاسر ءِ مات ءٙ گُشت تو اے گُداں بر بلوک جان بی بی ءِ کرا بلوک جان بی بی ماھل ءِ مات اٙت یاسر ءٙ گٙپ ھُشک کُت یاسر زوت زوت پاد اتک چست بُوت گُد ءِ زُرت شُت جان بی بی ءِ گِس ءٙ یاسر ءٙ گیٹ پچ کُت دیست ءِ ماھل گِس ءِ دیم ءٙ نشتگ ات گُد ءِ دوچگ ءٙ اِنت یاسر شُت ماھل ءِ کِرا ماھل ءٙ دیست یاسر پیداک اِنت ماھل ءٙ گُد ایر کُت دیم پہ یاسر ءِ نیمگ ءٙ شُت یاسر ءٙ جوڑی تیاری کُت یاسر گُشت تئی مات کُج اِنت ماھل ءٙ پسو دات مات ادا نہ اِنت ھمساھیگانی کرا شُتگ چیا زاناں ھیر اِنت بالاچ ءٙ گُشت ھو ھیر اِنت منی مات ءٙ اے گُد داتگ گُشتگ ءِ جان بی بی ءَ بہ دے ئے ماھل گُشت ھاں اے تئی مات ءِ گُد اِنت گُڑا دے ءِ من ءَ منی مات کیت من دیان یے یاسر گُد دات ماھل ءٙ یاسر گُشت شر من رواں ماھل ءٙ گُشت بہ نِد آپ بور یاسر دل مان بُوت کہ ماھل ءِ دست ءِ آپ ءٙ بورا ماھل شُت آپ ءِ آرت یاسر ءٙ آپ وارت ءُ ھلاس کُت یاسر ماھل ءِ دیدگانی توکہ چارگ ءٙ لگیت ماھل ھیران بُوت یاسر چی ءَ چُو من ءَ چارگ ءٙ ایں یاسر وتئی گِس ءِ نیمگ ءٙ روان بُوت ءٙ چٙک ءُ پد بُوت ماھل ءٙ چاران ءٙ ات ماھل اجب ھیران اٙت یاسر پرچا من ءَ چارگ ءٙ اِنت یاسر شُت بالاچ ءِ کرا ھما ھود ءٙ دوئیں سنگت ءٙ نشت انت گپ ءُ تران کُت پدا بالاچ وتئی گِس ءٙ اٙتک ءُ وتئی گھار شاری ءٙ گُشت ءِ منی نودربرا نوں تو وانین شرتر اِنت پرچا کہ من دز گٹ ءٙ شاری رازی بُوت گُشت ءِ شر یاسر مات بیگاھ ءِ وھد ءٙ پدا اٙتک گُشت ءِ برو گُدا چہ جان بی بی کرا چہ بیار یاسر شُت پدا ماھل ءِ گِس ءٙ ماھل ءُ ماھل ءِ مات نشتگ ءِ اِتاں یایسر اٙتک ماھل ءِ مات ءٙ را گُشت ءِ منی مات گُشت گُد تیار اِنت بلوک جان بی بی دراھینت یاسر جان کمو بیا گِس ءٙ بہ نند گُد پنچ منٹ ءٙ باد تیار بیت گُدا بر گُو یاسر اٙتک ماھل ءِ روح ءٙ نشت ءُ ماھل ءٙ چارگ ءٙ لگ ات یاسر سٙک گل اٙت کہ من مرچی دومی رندے ماھل ءٙ گُو دیم پہ دیم نشتگ گُد تیار بُوت یاسر ءٙ گُد زُرت ءُ وتئی گِس ءٙ شُت گُدے سٙر کُت یاسر دل ءٙ جیڑگ ءٙ اٙت کہ نو من ءَ الّم ماھل گُشگی اِنت کہ من ءَ گُوں تو مھر اِنت یاسر جیڑگانی تہ ءَ گار اٙت ھنچو پدا سما ئے کُت کہ من ءَ وتی گہار شاری ءٙ گُوں ماھل ءِ بابت ءٙ گٙپ جناں باریں شاری چے گُشیت ءُ شاری من ءَ چے مشور ءٙ دنت پدا ھیال ءِ کت نا شاری گنتر من ءَ بدنام مہ کنت مات ءٙ را ھال مہ دنت من گنتر رسوا باں ھمے ھیال ءٙ کنان اٙت اناگہ شاری اٙتک گُشت ءِ یاسر بیا بہ نند چاھ بور یاسر چاھ ءِ ورگ ءٙ شُت وتی گہار شاری ءٙ جُست ءِ کُت ماھل ونتگ اگاں نا؟ شاری ءٙ گُشت ھو ونتگ ءِ شاری کندگ ءِ جت مرچی تو ماھل ءِ یاد ءٙ کپتگ ءِ یاسر ءٙ گُشت ھو مرچی من مات ءِ گُد بُرتگ من دیست ھمودا اٙت گِندگ ءٙ واھنند ءِ وڑا ات پمیشکہ ترا جُست کُت شاری پدا گُشت تئی سانگ ءِ ھبر ءٙ گڈا بلوک جان بی بی ءِ کِرا بر ءِ تو چے گُش ءِ یاسر گُشت نا نا من دیم ءٙ چاراں شاری یاسر گٙپ ءُ تران لگ ات انت یاسر پاداٙتک ءُ شت دُکان ءٙ دُکان ءٙ مردم سک باز اٙت یاسر دُکان ءٙ پُتر اِت سلام ءِ دات ءِ ءُ یک سگریٹ ءِ زُرت ءِ دکان ءِ دیم ءٙ نشت سگریٹ ءِ کشگ ءٙ لگ ات ھمدا یاسر ءِ ھم تبکا وھاب اٙتک ءُ یاسر گوما گٙپ ءٙ لگ ات کہ مئے ارادھ اِنت ھلک ءِ توکہ شھید صباھ نام ءٙ کتابجاھ ءِ پچ کن ءِ ما لوٹ انت تو ھم کتابجاھ ءِ باسک جوڑ بُہ بُو ما را کُمک کن۔ یاسر ءٙ دراھینت وھاب جان شُمے ارادھ باز جوان ءِ ارادھ ءٙ اٙنت بل ءِ گپ ایش اِنت من باز دز گٹ آں گُوں وتی ایدگہ کاراں وھاب ءٙ دراھینت بس شر اِنت اگاں ترا وھد رست وھدے سرا گُڈا کتابجاھ ءٙ بیا یاسر گُشت جوان اِنت انشااللہ اگاں پارگ بُوتاں زلور کایاں۔ وھاب پاد اٙتک وتی نیمگ ءٙ شُت یاسر وتی نیمگ ءٙ روان بُوت یک روچ ءِ یاسر اٙتک ماھل ءِ راھ ءِ سرا نِشت کہ ماھل گُوزیت من ماھل ءٙ اے گٙپ ءٙ گُشاں کہ من ءَ گوں تو مھر اِنت یاسر ءِ دل دارگ بُوھگ ءَ نہ اٙت یاسر ءٙ دیست داں ماھل ھمیش انت وتی گِس ءِ نیمگ ءٙ روھگ ءٙ اِنت ماھل دیست یاسر مرچی منی راھ ءِ سرا اُشتات ءٙ ماھل اتک ءُ گُشت ءِ یاسر ترا ھیر اِنت تو بے وھد ءٙ ادا نشتگ ءِ یاسر ءٙ گُشت ھُو من ءَ تئی گُوما گٙپے جنگی اِنت ماھل گُشت چونیں گٙپ پدا روڑے سرا منی کرا ھنچو وھد نیست کہ من تئی گپ ءٙ روڑ ءِ گُوشبداراں یاسر گُشت ترا الّم منی گٙپ گُوشدارگی اٙنت ماھل گُشت شر بُگش گُشت ءِ من ءَ سٙک دیر اِنت کہ من ءَ گُوں تو مھر اِنت بلے من ترا گُشت نہ کُتگ اگاں آ روچ ءٙ من ترا مہ گنداں من ءَ تاھیر نہ رسیت ماھل ءٙ یاسر ھچ پسو ندات ءُ شُت یاسر شُت گِس ءٙ وھد بے وھد اٙت یاسر ءٙ شام کُت پدا وتی شئر ءِ نبشتہ ءِ کُت پدا وتئی بُنڈوکانی سرا وپت ءُ جیڑگ ءٙ لگیت ماھل من ءَ رسواھ مہ کنت من پرچا ماھل ءٙ اے وڑ گُشت ماھل وتی مات ءٙ ھال مکن یاسر ھیال کنان واب کپت ءُ سُھب ءٙ بے وھد ءٙ پاد اٙتک مات ءٙ گُشت یاسر تو مرچی وانگ ءٙ نہ شُتگ ءِ روچ پہ روچ تئی وانگ پُشت ءٙ روان اِنت تو مرچاں پیش ءِ یاسر نہ ئے یاسر ءٙ پسو دات ھو من ءَ لھتیں کار ھست من پیمشکہ وانگءٙ روھگ ءٙ نیاں۔ یاسر پاد اٙتک شُت ڈن ءٙ داں یاسر ءِ گوانگو رنگے اٙتک یاسر ءٙ چارت نوکیں نمبر ءِ یاسر فون چست کُت ھلو ھلو تو کئے ؟ یاسر ءٙ پسو دات من یاسر ءٙ تو کئے آئی ءَ پسو دات ماھل یاسر گُشے دو پُٹ ءٙ زمین ءٙ چست بُوت گٙپ ءُ تران اِش کُت ماھل ءٙ گُشت یاسر من ءَ گوں تو ھم مھر اِنت یاسر ءُ ماھل ءٙ گٙپ ءُ تران باز کُت روچ ءٙ یاسر گُشے جّنت ءٙ ات یاسر سٙک گٙل اٙت ۔ یاسر ءٙ ھروچ گوں ماھل ءٙ گٙپ ءُ تران کُت یک روچ ءِ یاسر شُت وھاب ءِ کتابجاھ ءٙ دیست ءِ کتابجاھ باز ڈولدار اِنت یاسر ءٙ ھمد یک ناول ءِ ونت ناول اردو ناول ءِ اٙت ناول ءٙ کسہ مھر ءُ دولت ات۔ سُوبمندی باراھ ءٙ اٙت یکے یاسر ءٙ اے کسہ سک دوست بُوت یاسر ءٙ ھمے سرجمیں کسہ وتی گوانکو تھا نبشتہ کُت ماھل ءِ سرا دیم دات ءُ گُشت اے کسہ ءٙ سرجم ءٙ بہ وان ءُ پدا منا ھال بہ دے ماھل پسو دات شر نیم گھنٹہ ءٙ رند ماھل ءٙ پسو دات باز جوان ءِ کسہ ءِ تو کُجا چے اے کسہ درگیپتگ یاسر پسو دات اے یک روچ ءِ من ناول ءِ وانگ ءٙ بُوتگ ءُ اے کسہ منی دیم ءٙ گوست من ءَ دوست بُوت من اُمید کُت کہ ترا ھم دوست بیت ماھل گُشت ھو من ءَ ھم دوست بُوت پدا چُش ءِ چیز ءِ کہ ترا دوست بیت من ءَ ھم دوست بیت۔ یاسر گُشت منت وار۔ ماھل ءٙ پسو دات منت وار ءٙ کیسگ ءٙ کن ترا دیم ءٙ کار دنت۔ یاسر پسو دات ھا ھا ھا۔ ماھل گُشت تو دگہ ھال کن باریں گُڈا تو سانگ ءِ باراھ چے ءٙ گُشے یاسر ءٙ پسو دات سانگ ءِ واستا ھیر بیت انگت وھد باز اِنت۔ ماھل ءٙ پسو دات تُو گُش ءِ وھد باز اِنت بٙل ءِ دگہ یک ءِ توکہ دور مہ کنت۔ منی سانگ ءٙ مہ لوٹیت۔ پدا تو وتا وت مُکش ئے یاسر جواب دات آڈال من تئی واستا وتا کُشاں من چُوش ءِ بُزدل ءِ نیاں۔ ماھل ءٙ پسو دات کہ ھاں ترا شاباش انت تو بلکیں من ءَ گوں دل ءٙ چے مھر کنگ ءٙ نئے؟ ترا من دوست نباں تو منی گوما.بس وھد ءٙ گوازینگ ءٙ ئے۔ یاسر جواب دات قُرباناں تئی واستا منی ماھُو من تئی گُوما مزاک کنگ ءٙ ھُوں دل ءٙ گُشت کمو ترا ستاھین تو باریں چُون کن ئے ؟ ماھل گُشت چُشیں مزاک مکن من ءَ چہ دل ءٙ دور مہ دے قُرباناں۔ یاسر گُشت نا تو منی زندگی ءِ ماھل ءٙ گُشت قُرباناں تئی ترا یاد بیت کہ آ روچ ءٙ تو منی مات ءِ کرا اتک ءِ تو من ءَ چم سک دات انت من ھیران ءِ اِتوں تو پرچا چُو من ءَ روک روک ءٙ چارگ ءٙ ئے۔ یاسر ءٙ پسو دات ھو آ روچ ءٙ من ترا دیست من زاناں چُون گٙل بُوت آں ماھل ءٙ پسو دات شر شٙنکوں من ءَ واب ءٙ گِپتگ ترا باندا ھال کناں۔ یاسر پسو دات شر کرباناں تئی۔ شٙپ ءٙ یاسر وپت ءُ واب کٙپت سُھب ءٙ نھاری ءِ کُت بالاچ اٙتک یاسر ءِ کرا سلام ءُ دوا بُوتاں یاسر ءٙ گُشت ھال کن بالاچ دگہ چے ھال اِنت بالاچ ءٙ پسو دات ھیر اِنت تیار بُو روئیں یاسر ءٙ چاھ وارت ءُ بالاچ ءُ یاسر دراٙتک ءُ شُت انت دگہ دّمگے ءَ دو سئے روچ نشت انت ھمودا گُوں سنگت ءٙ ھال ءُ اھوال اِش کُت پدا واتر اٙتک ءٙ وتئی ھلک ءٙ بالاچ ءٙ گُشت بالاچ ءٙ گُشت باندا پملیٹ کنگی اِنت شپ ءٙ تیار بُو یاسر پسو دات من ترا ساری ءٙ گُشت ءٙ راجی کارا من ھر وھد ساڑی ءٙ ترا ھرچ کار ءِ بُور منا بُگش بالاچ ءٙ پسو دات منا ھمیں اُمید اِنت تو ھر وھد ءٙ ساڑی ۔ بالاچ ءٙ پدا گُشت چون اِنت تئی مھروان ءِ ماھل چُون اِنت یاسر ءٙ گُشت ماھل ءٙ برا بر اِنت بالاچ ءٙ پسو دات ماھل زانت تو بلوچ راجی جُنز ءٙ گُو ھمگرنچ ءِ یاسر ءٙ پسو دات نا نا۔ ترا چہ علاوھ ءٙ من کٙس نزانت۔ بالاچ ءٙ گُشت جوان۔یاسر شُت وتئی گِس ءٙ گوانگو ءِ پچ کُت داں دیست ءِ ماھل ءِ پیغام اٙتکگ ءٙ چے ھال اِنت تئی نمبر بند اِنت من پریشان ءُ ۔ یاسر ءٙ اُفار نہ شُت ماھل ءٙ فون ءِ کُت ھاں ھال کن وش ءُ ٹیٹ ءِ من نیٹورک چہ ڈن بُوتگ ءُ من ءَ کار بُوتگ من سپر ءٙ بُوتگاں۔ ماھل ءٙ گُشت چونیں سپر یے بُوتگ ئے من ءَ ھال نہ داتگ یاسر گُشت اناگھی ءٙ روگ بُوت پیمشکا ترا ھال دئیگ نہ بوت۔ ماھل ءٙ گُشت چونیں سپر یے ءَ شُتگ ئے۔ یاسر ءٙ گُشت شکار ءٙ شُتگ ءٙ ما باز سنگت بُوتگیں پمشکا وھد باز لگ ات ءٙ۔ ماھل گُشت وتی ھیال داری ءٙ بکن کہ جاور نگیگ اٙنت تو ھنچو پہ دیم مرو شکار ءٙ۔ یاسر ءٙ جواب دات نا اے بلوچ ءِ سرزمین اِنت ادا بلوچ ءٙ راھ ھک ھست ھر کُجا رو بروت۔ آئی مرزی اِنت من چیا مرو آں۔ ماھل ءٙ گُشت من نہ گُشاں مرو بلے وتی ھیال داری ءٙ بکن۔ یاسر ءٙ گُشت ھیال ھُدا ءٙ داشتگ ۔ ماھل ءٙ گُشت شر باند ءٙ شٙپ بیا گُوں تو دیم پہ دیم گٙپ کنگی اِنت۔ یاسر ھیران بُوت کہ باندا شٙپ من ءَ پملیٹ کنگی اِنت۔ من چُون رواں۔ یاسر ءٙ جواب دات کہ باند ءٙ منی آھگ نہ بیت کہ منء کرا لھتیں مُساپر آھگی اِنت تو چُو کن دگہ شپ ءِ گُڈا دیم پہ دیم بئے۔ ماھل ءٙ گُشت مُساپر زاناں منی ءٙ چہ دیماتِر اٙنت۔ یاسر ءٙ گُشت نا بلے تو سرپدے کہ مئے گِس ءٙ دگہ کٙس نیست بیدے چہ من ءَ تو دلگران مہ بو ماھل پسو دات شر گُڈا دگہ شٙپ ءِ دیم پہ دیم بیں۔یاسر ءٙ گُشت شر یاسر نشت کتاب ءِ دیم ءٙ کُت وانگ ءِ بندات کُت یاسر ءِ گُھار شاری اتک ءُ یاسر ءِ گُوم ءٙ گٙپ ءٙ لگ ات۔ شٙپ ئے بے وھد انف یاسر ءٙ وتی گھار ءِ کرا مُوکل گِپت ءُ وپت سُھب ءٙ پاد اٙتک دیم پہ کالج ءٙ شُت اُستاد یاسر ءٙ گُشت تو مرچاں وانگ ءٙ آھگ ءٙ نئے تو یک شّریں مردمے ءِ ترا چُون اِنت تو چُش ئے۔ یاسر ءٙ پسو دات اُستاد من ءَ ببکش من دزگٹ بُوتگاں اُستاد ءٙ گُشت شر ۔ بلے شر بُو شری ءِ جھد ءٙ بکن ۔ یاسر ءٙ سر جل کُت ءُ نشت کلاس ھتم بُوت یاسر واتر گِس ءٙ اتک ءُ بالاچ ءِ کرا شُت وت ءُ بالاچ ءٙ بازیں شُور سلاھ ءٙ چہ پد دوھیںناں پرپٹ زُرت ءُ شُت ءٙ جنگل ءٙ نشت انت بے وھد بُوت شٙپ نوکی ایر کپگ ءٙ اٙت ایشی ءَ سرجمیں دُکانی دپ ءُ ھلک ءٙ پملیٹ کُت پدا واتر بُوت ءُ وتی گِس ءٙ شُت انت یاسر اٙتک گِس ءٙ چاھ ءِ وارت ءِ داں دیراں گُوں وتی گوانکو ءٙ گُوں مشکول بُوت پدا واب کپت سُھب ءٙ پاد اٙتک شُت بالاچ ءِ کرا وت ءُ بالاچ گٙپ ءُ تران اِش کُت داں دیر ءٙ بالاچ ءٙ گُشت کہ اگاں نوجوان وتی راجی زمہ واری ءٙ مہ زان ات وتی غلامی ءِ مارشت اش مہ بیت گُڈا اے وڑیں نوجوانانی زندگی ءٙ ھچ مکسد نیست مئے پملیٹ کنگ ءِ مکسد اِیش اِنت کہ راج وتی غلامی ءٙ بہ مار اِت ءُ بلوچ راجی جُنز ءٙ گو ھمگرنچ بہ بیت مئے جہد ھمیش اِنت کہ ما چہ غلامی ءِ سانکلاں آجو بہ بیں یاسر گُشت ھو مئے جہد جاری اِنت بالاچ ءٙ پسو دات جی ھُو مہ را گیش ءٙ چہ گیش جہد کنگی اِنت وتی راج سرپدی دیگی اِنت داں دیراں گٙپ اِش کُت یاسر شپ ءَ گِس ءٙ واتر بُوت ماھل فُون کُت بیا مئے باگ ءٙ من تئی ودار ءٙ نشتگ ءُ یاسر چہ گِس ءٙ دراٙتک ءُ شُت ماھل ءِ باگ ءٙ ماھل نشتگ ءٙ اٙت یاسر باگ ءٙ پُتریت ماھل ءٙ گُوں گٙپ ءٙ لگ ات وت ءُ ماھل گٙپ ایش کُت ماھل ءٙ وتی سر یاسر ءِ کُٹ ءٙ ایر کُت یاسر ماھل ءِ ملگور ءٙ سمارگ ءٙ اٙت دوئیں گٙپ ءٙ لگ ات انت ماھل استال ءٙ چارگ ءٙ اٙت یاسر ءٙ ماھل ءِ پیشانی چُک ات ماھل ءٙ گُشت بیچار یاسر تئی ھُشکیں مھر مہ بنت یاسر گُشت نا ماھو تو چونیں گپ کن ئے اگاں زند ءٙ مُوکل دات تو منی زندگی ءِ ھمراھ ءِ ماھل ءٙ گُشت تو مُدام سلامت بات ءِ اللہ ترا ھچ مہ کنات یاسر ءٙ گُشت نو بے وھد اِنت من رواں کہ گِس والا پریشان مہ بنت یاسر ءٙ راھ گِپت گِس ءٙ شُت وپت سُھب ءٙ پاد اتک بالاچ ءٙ فون کُت بیا کور ءٙ یاسر شُت کور ءٙ بالاچ ءٙ مرچی دگہ سئے سنگت گُون اٙت یاسر اٙتک سلامے دات ءُ سنگتاناں وش اتک ات کُت گُشت ئے بالاچ اے سنگتانی پجار ءٙ بکن بالاچ ءٙ سنگتانی پجارکُت گُشت اولی سنگت ءِ نام جئیند اِنت دومی اسلم اِنت سیمی وفا اِنت اے چہ بُرز ءٙ دیم دئیگ بُوتگ انت مرچی لشکرے کاروان چہ تلار ءٙ روت روچ ءِ دو بج ءٙ مہ شُمارا تلار ءٙ روھگی اِنت لشکرے سر بندگی اِنت سنگت را کپت ءُ شُت انت تلار ءٙ لشکر ے راھ ایش بست لشکرے کاروان اٙتک ءُ جنگ ءُ چُوپ بندات بُوت داں دیرا جنگ بُوت اے جنگ ءٙ لشکرے بازے مردم ءِ بیران بُوت ءُ اے جنگ ءٙ بالاچ ءُ جئیند شھید بُوت اٙنت یاسر ءُ وفا ءُ اسلم دیم پہ مات کوھ ءٙ شُت اٙنت اے ھال سرجم ءِ ھلک ءٙ شِنگ بُوت ماھل ھم سرپد بُو ماھل وس کُت یاسرے نمبر ے جنگ ءٙ بلے یاسر ءِ نمبر نہ لگ ات ءُ یاسر ءِ ھچ پیگام نیا اٙتک.