دیریں وهدے ات که نامداریں دُزے ءِ گِرَگ ءِ رند اتنت ، بلے دست ءَ نه کپت . دُز یک روچے وتی گد و پُچ و ڈیل ءَ بدل کرت و شهر ءَ په کارے شت .
شهر ءَ پلیس آئی ءَ پجاه یائورت و زانت و آئی ءِ رند ءَ کپت . دزّ تتک و یک پَچیں لوگی دیست و هموداں مان بوت .
اوداں اشکنوک ( ئیسائیانی چرچ ءِ هما ملا که چرچ ءَ گنهکار و مردمانی هبراں گوش داریت و پر آواں دوای ءَ کنت ) ءِ لوگ ات . ئیسایی ملا چه مان بیتگیں جست گپت :
_ ترا چیزے پکار انت ؟
دُزّ نزانت که چے به گوئشیت . هنچو چه آئی ءِ دپ ءَ در یهت :
_ من ءَ ملایے پکار انت !
ئیسایی ملا جُست گپت :
_ تئو په چونیں کارے منی کِرّ ءَ اداں یهتگ ئے ؟ پر شما من چے کت کناں ؟
دز گوئشت :
_ من دُزے آں . منی رند انت . من ءَ چیر دئے ، اگں نه من ، ترا کُشاں .
ئیسایی ملا :
_ من پیرینے اوں و من ءَ چه مرک ءَ بیمے نیست . بلے من ءَ تئی سرا بزّگ ءَ کنت . برو و آ مهمانجاه ءِ کوٹی ءَ به نند . تئو ژندئے . کمے آرام بکن . من پر تئو ورگے راه دیاں .
وهدے که دز ورگ وارت و کمے آرام کرت ، ئیسایی ملا شت و دُزّی گوئشت :
_ من ءَ تئی سرا بزگ ءَ بیت که ترا گُوَهر و سرد انت و شدیگ ئے و آهاں گُرک ءِ داب ءَ تئی رند ءَ کپتگ انت . من گیشتر تئی هما بدیں کارانی سرا اپسوزی و بژنیگ اوں که تئو گوں آواں وتی روه ءَ ازاب کرته . تئو هرابیں کاراں ویل کن .
!
دز گوئشت :
_ نه ، من دگه ( هنوں ) په بدیں کاراں هیل و آدت کرته و ویل داتش نه کناں . من مدام دزے بیتگ اوں و دُزے هم مِراں .
ئیسایی ملا مرد ءِ وابجاه تیار و چه اوداں دراهت و لوگ ءِ سرجمیں دروازگ و دریگاں پَچ هشت و وتی وابجاه ءَ رپت و وپت .
نیم شپ دُزّ پاد یهت و مهمانجاه ءِ هر نیمگ ءَ چاراں بوت . وت هیران ات که چونکا ئیسایی ملا دروازگ ءَ بند نه کرت و پاچی هِشت .
دزّ هر نیمگ ءَ چاران ات که په دُزگ ءَ کجام چیزے ءَ ودی بکنت . دیستی که یک مزنین نگرهی ڈیوا ( شمع ) دانے هموداں ایر انت . پگری کرت : « من ایشی ءَ زوراں و چه اداں رواں . ایشی باز بهاییں مالے و پیره مرد ءَ هم کار ءَ نه داراں ( نه کُشاں ) .» و هنچی هم کرت .
پلیساں چه ئیسایی ملای ءِ لوگ ءِ چپ و چاگرد ءَ دور نه بوتگ اتنت . و سرجمیں وهد ءَ لوگ اش گَئیره کرتت و دز ءِ هیالداری ءَ کنان اتنت . وهدے که دز چه لوگ ءَ درکپت ، هما دمان ءَ آئی اش گئیره کرت و گپت و گَشت اش و هما مزنیں نگرهی ڈیوا دان اش دیست .
دز جهد کنان ات که وتی دُزّیاں مه مَنّیت و هاشا اش بکنت ، بلے پلیس آئی ءَ گوئشت :
_ اگں تئو وتی پیشی دُزّیان رد کرت و وت ءَ بیگناه پیشداشت بکن ئے ، بلے هنوں نگرهی ڈیوا دان ءِ دزگ ءَ تئو « انکار کرت » نه کن ئے . بیا که رویں ملای ءِ کِرّ ءَ ، تاں تئی جرم ءَ به گوئشیت .
دز اش ئیسایی ملای ءِ کِرّ ءَ یائورت و ڈیوا دان اش ملای ءَ پیش داشت و گوئشت اش :
_ اے تئیگ انت ؟
ئیسایی ملا پسو دات :
_ هئو ، منیگ انت !
پلیس گوئشت :
_ ایشی تئی بیتگ که دزتگ اش . ایش انت دزّ که ما گپتگ .
دُزّ ءِ سر جهل ات و چمی گُرک ءِ چمانی داب ءَ هر نیمگ ءَ تُرّ وران اتنت .
ئیسایی ملا چیزے نه گوئشت . مهمان جاه ءِ کوٹی ءَ مان بیت و هما ڈیوا دان ءِ بَلّ و جوڑه ءَ هم زرت و یائورت و دوئین ءَ دُزّ ءَ دات انت و گوئشتی :
_ منی دوستَلُک ( جوانیں دوست ) من هر دوئیناں ترا ٹیکی دات انت ، شما پر چا تهنا یکین ءَ زرته .
دُزّ ءِ ارس شیوگ بوت انت و گریوان ءَ پلیسی گوئشت :
_ من دُزے آں ، من ءَ چه اداں بر ایت .
بَرگ ءِ وهد ءَ دیمی ئیسایی ملای ءِ نیمگ ءَ گردینت و گوئشتی :
– من ءَ پهل و درگوئز کن ، ئیسای ءِ دل وشی ءِ هاتر ءَ . پر من واجه هدای ءِ درگاه دوا بکن .
