الجزایر ءِ نامی ئیں بادشاه « باوکاس » لوٹت که جندی بزانت که باریں راستیں گپے که گوئشنت آئی ءِ شهرے ءَ راستیں کازی ( قاضی ) یے هست که دمان ءَ راست و نا راست زانت و هچ ٹگ و پلینڈے اوداں سوبیں نه بیت و چه آئیا نه رَکیت . باوکاس وتی گُد و پچ مٹ کت انت و سوداگرانی گدی گورا کت انت و اپس ءَ سوار بوت و هما شهر ءِ راه ءَ روان بوت که همے کازی اودان ات . راه ءَ لنگیں پنڈوگرے اوشتاتگ ات . باوکاس شت و آئیا چیزئ کمک دات و گوئشتی پر آئیا نیکیں دوایے بکنت . روگ ءَ لنگیں مرد آئی ءِ گداں گپت . باوکاس سوج کت :
_ ترا من وا کمک چیزے دات ، دگه چے یے ترا پکار انت ؟
_ شما منا مدت دات ، بلے دگه مهروانی یے بکنیت منا چه اداں گوں وتی اپس دگه جاهے ببر ایت که اپس و هشتراں اداں منا مه ترپ انت . _ لنگ دزبندی کناں گوئشت .
باوکاس لنگ ءَ وتی پُشت ءَ سوار کت و تاں دیمی شهر ءَ رسینت و اپسی اوشتارینت ، بلے لنگ ایر نه کپت .
_ نوں چیا تو نشتگ ئے ، ایر کپ ما رستگیں . _ باوکاس گوئشت .
لنگ پسو دات :
_ من چیا ایر کپاں . اے منی اپس انت . اگں په وشی منی اپس ءَ مه دیئے ، من ترا کازی ءَ براں .
چپ و چاگرد ءَ مردماں مُچ بیت انت و دیست اش که آواں جیڑه کنان انت ؛ پهکاں گوئشت :
_ به رئیت کازی ءِ کِرّ ءَ . هما شمئی جنجال ءَ گیشینیت .
باوکاس و لنگ ، دادجاه ءَ شت انت . دادجاه ءَ مردم باز ات . و کازی یک یک آوان ءَ که جیڑه اش هستت توار کت و نوبت ءِ سرا جنجالان گیشینت . پیش چه باوکاس ءِ گپ ءِ اشکنگ ءَ ، کازی ؛ شهزانتیں استا و کشتکار ءَ توار کت انت . آهانی جنجال جنین آدمے ات که هریکے گوئشت منی زال ( جن ) انت . کازی آهاں گوشداشت . دمانے چپت بیت و گوئشتی :
_ جنین ءَ بلیت که هَمدان بیت ، شما باندات بیائیت .
وهدے که آواں شت انت ، گوشت بها کنوک و روگنی آتک انت . گوشت بهاکنوک ءِ گد و دست ، هون پُرّ اتنت و روگنی ءِ گد و دست روگنین اتنت . گوشت بها کنوک ءِ دست ءَ پیلکے پُرّ چه زراں هست ات و روگنی ءِ دست ءَ گوشت بها کنوک ءِ دست ات .
گوشت بها کنوک گوئشت :
_ من چه اے روگنی ءَ ، روگنے گپت و وتی پیلک ءَ در کرت که آئی ءِ بهای ءَ بدیاں ، بلے اے مرد منی دست ءَ گپت و لوٹت ئی که منی زراں ببارت . و چو ما تئی در ءَ آتکگیں ، _ پیلک هنگت منی دست انت ، و آئی منی دست ءَ گپتگ . اے زراں منیگ انت و اے دُزّے .
روگنی ( روگن بها کنوک ) گوئشت :
_ اے دروگ بندگ انت . گوشت بها کنوک آتک منی کرّ ءَ تاں که روگن به گِر ایت . وهدے که من آئی ءِ کونزگ ءَ پُرّ کت ، آئی چه من لوٹت که آئی ءِ سُهر و تنگهاں به پروشاں . من زراں کش ات و ڈکان ءِ برمک ءَ ایر کت انت .آئی زرت انت و لوٹت ئی که به تچیت . من آئی ءِ دست ءَ گپت و آرت اوں اداں .
کازی دمانے چُپت بیت و گوئشتی :
_ زراں همداں ایر کنیت و باتدات بیائیت .
وهدے که باوکاس و لنگ ءِ باریگ بیت ، باوکاس سرجمیں هبران گوئشت انت که چون و چونکا بیته . کازی آئی ءِ هبراں گوشداشت انت و لنگی گوئشت چے گوئشیت . لنگ گوئشت :
_ ایشی ءِ هبراں دروگ انت . من گوں اپس ءَ شهر ءَ روان اتاں ، اے مرد ڈگار ءَ نشتت و چه منا لوٹتی که آئیا تاں اداں به برسیناں . من سوار کت و آرت هما جاه ءَ که لوٹتی . بلے اداں آ نه لوٹت که چه اپس ءَ ایر کپیت و گوئشتی که اپس آئی ءِ اپس انت . و اے نا راستینے .
کازی رند چه آئی ءّ هبراں دمانے چپ بیت و گوئشتی :
_ جوان انت . اپس ءَ همداں بلیت و دوئیں باندات بیائیت .
ایدگه روچین ، بازیں مهلوکے مچ بیت تاں بگند انت که کازی چون مردمانی شَراں گیشینیت .
اول شهزانتیں استا و کشتکار آتک انت . کازی ؛ شهزانتیں استای ءَ گوئشت :
_ وتی زال ءَ به بر . _ پدا پَرماتی کشتکاریں مرد ءَ پنجاه شیپاک بجن انت .
شهزانتیں استا وتی زال ءَ زرت و شت و کشتکار اش هموداں آئی ءِ شزا دات . پدا کازی ، گوشت بها کنوک ءَ توار کرت . و گوئشتی :
_ زراں تئیگ انت . به زور اش ._ پدا پرماتی که روگنی ءَ پنجاه شیپاک به چوپنت .
آواں چه رند ، باوکاس و لنگی توار کت و چه باوکاس ءَ سوجی کت :
_ تئو وتی اپس ءَ ، بیست اپس ءِ نیام ءَ پجاه کارئے ؟
_ هئو زانانی .
_ تئو چون ؟
_ منی هم زانانی . _ لنگ پسو دات . و کازی ، باوکاس ءَ گوئشت :
_ تئو گوں من بیا .
آواں اپس جاه ءَ شت انت . باوکاس اوداں بیست اپس ءِ نیام ءَ وتی اپسی پجه آرت و پیشی داشت . پدا کازی ، لنگ ءَ هم اپس جاه ءَ برت و لوٹتی تاں اپس ءَ پیش داریت . لنگ اپس ءَ پجه آرت و پیشی داشت .
گڑاں کازی وتی جاه ءَ نشت و هگمی کت :
_ باوکاس اپس تئیگ انت . آئیا به بر و لنگ ءَ پنجاه شیپاک جَنئگ ءِ هگم دیگ ببیت .
رند چه کار ءَ ، کازی لوگ ءِ نیمگ ءَ شت و باوکاس آئی ءِ رند ات . وهدے که کازی آئیا دیست سوجی کت :
_ چون باریں تئو منی شرانی گیشینگ ءَ دلجم نه ئے ؟
_ من دلجمان . _ باوکاس گوئشت . _ بلے من لوٹاں بزاناں که چون تئو زانت که زال کشتکارءِ زال نه انت و شهزانت ءِ لوگی انت ؟ چون زراں گوشت بها کنوک ءِ زر اتنت و روگنی ءِ زر نه اتنت . چون اپس منی بیته و نیزگار ءِ نه بیته ؟
_ په جنین من چو زانت : من سُهب و پگاه که کار ءَ آتکاں چه جنین لوٹت که منی روان نبیس ءَ ، رنگ مان کنت . آئی رنگدان ءَ زرت ، جوانی پهک کت ، پدا آرام آرام روان نبیسی رنگ مان کت ، همینچو که آئی ءِ اندازگ ات . بزان اے کار ءَ کاربلد ات . اگں کشتکاریں مرد ءِ زال بوتیں ، اے کاری نه زانت . چش زانگ ءَ بوت که شهزانتیں استای ءِ هبر راست ات . زرانی باره ءَ من چش زانت : من ءَ پیالهے ءَ کت انت و آپ مان کت . مرچی سهب چارت انت که باریں آپ ءِ سرا روگن ءِ نشانے هست ، پرچا که اگں زر روگنی ءِ زر ببوتین انت ، آهاں چه آئی ءِ چرپیں دستاں چرپ ءَ بوت انت . آپ ءِ تها روگن و چرپوسنکی ءِ نشان نیست ات ، زانت اوں که گوشت بها کنوک راست گوئشیت . په اپس ءَ ، کمے سک تر ات . لنگ هم تئی داب ءَ چه بیست اپس ءَ ، همے اپس پجه آرت . من شما دوئینان ءَ اپس جاه ءَ تهنا په اے هاتر نه برت که شما اپس ءَ بگندیت و بزانیت، من لوٹت بزاناں که اپس چه شما دوئیناں ، کیا پجه کاریت . وهدے که تئو آتک ئے آئی ءِ کش ءَ ، آئی سر ءَ جهل کت و تئی نیمگ ءَ آتک ، وهذے که لنگ اپس ءَ دست پر کت ، آئی وتی گوشاں کُرّ کت و پادی چست کت . چش من زانت که تئو اے اپس ءِ واهندئے . گڑاں باوکاس گوئشت :
_ واجه ، من باپارے نیاں ، من ملک ءِ بادشاه باوکاس اوں . من اداں آتکگ اوں تاں وت بگنداں که تئی راستکاری ءِ هبر که گوئشنت اش راست انت . من دیست و باور اوں بیت که تئو زانتکار و سرپدیں کازی یے هست ئے .
