نبشتہ کار : گلستان بلوچ
ھمگـام بلوچی
چیزے روچ ءَ پیسر یک دیوانے ءِ تہا یک کماشے اتک ءُ نشت، کماش ھچ گپ کنگ ءَ نہ اَت، کماش سک ءَ ھاموش اَت، کِساس نیم کلاک ءَ پَد کماش ءِ چمانی ارس رِچگ ءَ لگ اِت اَنت، کماش ءِ رتکگیں ارسانی تہا تیوگیں بلوچستان ءِ بزگی ءُ لاچاری مان اَت، کماش ءِ بے دروریں ارس وت ھمے ھال دیگ ءَ اِت اَنت کہ آ انوں اے وھد ءَ چہ کُجام جاورھالاں دچار اِنت، کماش ءِ ارسانی تہا بلوچ ءِ بُزگی ، تنگدستی ءُ نیزگاری ءِ کَسہ من ءَ را گَندگ ءَ پیداک اِت اَنت .
کماش سک ءَ باز گمیگ اَت ، کماش ءِ ھُشکیں لُنٹ وت ھمے ھال ءَ دیگ ءَ اِت اَنت کہ آئی انوں گْوں کُجام جاورھالاں وتی زند ءِ روچاں تیلانک دیگ ءَ اِنت، کماش اسل ءَ ھمے ھال دیگ ءَ اَت کہ من اد ءَ ایوک ءَ گمیگ ءُ پریشان نہ آں بلکیں منی وڑیں دگہ چُشیں ھزاراں کماش است اَنت بلے آ اد ءَ اتک کُرت نہ کن اَنت۔
کماش ءِ لھم لھم ءِ ارسانی رچگانی پُشدر ءَ بازیں گپ ءُ گمے کَل اَت۔ کساس یک کلاکے ءَ پد کماش ءَ وتی چادر ءَ را بڑّ ءَ کُرت ءُ وتی سواساناں پاد ءَ ئِے کُرت دیم پہ جنگل ءَ رھادگ بوت۔
