نبشتہ کار پازل پراز
ھمگام نبشتانک
اے ھستیں وھد ءِ راجی جھد کہ جنزگ ءَ انت اے راجی گلامی ءِ مارشت انت دم پہ ساھت زورگیر ءِ نیمگ ءَ ترا دیگ بیت کہ تو گلام ئے ھمے مارشت انت ما یکشلا جھد ءَ ھوار بوان انت دیم پہ وتی منزل ءَ جنزگ ءَ انت-
اے گلامی ءِ مارشت وڑے نا وڑے دژمن ءِ نیمگ ءَ تہ ءَ ودی بیت، برے ترا گیپت ناھک ءَ کم شرپ کنت، وتسرا گیپت ءُ لٹ ءُ کُٹ کنت، ترا وتی سرڈگار ءِ تہ ءَ تو لوگ ءَ در کپ ئے، ترا جاھے ءِ رؤگ ءَ مہ کن کنگ بیت، ترا تُرس ءِ آماچ کنت، ترا روزگار کنگ ءَ مہ کن کنت، ترا شد ءُ بزگیانی دیمپان کنت، دگہ انچیں جاور انت کہ زورگیر تئی سر ءَ کار اِیت اِش ءُ لاچار بہ ئے جیڑے پہ وت راھے گچین کن ئے۔
انوھیں گوادر ءِ ھار جتیں مھلوک ءِ درور ءَ بزور چوناھا زاتی رنگ ءَ، وھدی ھساب ءَ مارا بلاھیں توان رستگ بلوچ راج ءَ را بلے اے راجی جھد ءَ پہ سیت ءُ نپ ودی کن انت پرچا کہ مھلوک امنچو بزگ بیت آئی تہ ءَ گلامی ءُ زیردستی ءِ مارشت گوں ترندی ءَ ودی بیت، آئی ءَ امنچو زورگیریں ریاست ڈالچار کنت دو امنچو آئی تہ ءَ راجی گلامی ءِ مارشت ودی بیت۔
سنگتے کسہ کت وتی سرگوستے بیان کت ءُ گشت ئِے کہ اولی رند ءَ ریاست ءَ کہ مئے گسانی سرا اُرش کتگ ءُ مئے میتگ ءِ کلیں مردم دزگیر کت انت ءُ مارا زاہ ءُ بد کت مئے پچ ءُ پوشاک کش ات انت آئی گشت کہ منی کماش ءُ پیریں مردم اوں ھوار ات آں مئے گس ءِ مردماں پریات کُت بلے آیاں کسی گپ نہ زرت ءُ زورانسری آوار جت ءُ بیگواہ کُرت ءُ مپت ناھک ءَ زلیل کرت، چود ءُ پد آئی گشگ انت منی کر ءَ ریاست پاکستان ءِ نام ءَ گِر انت منی جان ءِ پُٹ پاد کاینت۔
دگہ گپے یات دارگی انت ریاست تئی مھلوک ءَ بزگ ءُ وار کنت، آیانی تہ ءَ گلامی ءِ مارشت ودی بیت تو چون وتی مھلوک سوبینیں آجوئی ءِ نیمگ ءَ بر ئِے اول اِش انت کہ تئی گوّرا انچیں ادارہ بہ بیت، تو وتی مھلوک ءَ آیانی بستار ءِ ھساب ءَ راجی جنز ءِ تہ ءَ آیاں کار بہ گر ئے۔
دومی چش کہ مرچیگیں گوادر وڑیں واکیہ کاینت تئی کرّ ءَ ریاستے نیست کہ وتی مھلوک ءَ کُمک بہ کن ئے بلے تئی کرّ ءَ چاگردی ادارہ راجی جھد ءِ نیمگ ءَ جوڑ کنگ بہ باں آیانی کمک کنگ ءِ ھاترا دانکہ آیاناں کسانیں کچے ءَ زندمان ءِ زلورت ءُ آسراتی دیگ بہ بیت۔
اے ریاست ءَ و چوناھا بلوچ بے کساس ءَ پد مننتگ کتگ ھچ وڑیںآسراتی نیست تو اگاں وتی راج ءَ را مھکم بہ کن ئے ادارھے جوڑ بہ کن ءُ مھلوک ءَ کمک بہ کن ئے ایشی ءِ مستریں شَری اِش بیت کہ تئی مھلوک چہ ریاست ءَ نا اُمیت بیت ءُ آئی آجوئیں بلوچستان ءِ واب آیانی تہ ءَ گیشتر پھتہ بیت ءُ پہ راجی جھد ءَ بھرشت ءَ دیگ ءَ چک ءُ پد نہ باں۔
اگاں تئی گوّرا مھکمیں ادارہ نہ بوت تئی جھد شگالی بیت تو وتی پدریچ ءَ شریں کار گیپت نہ کن ئے، بے ادارھی کُربانی گیش بنت ءُ کربانیانی سیت ءُ نپ کم بنت، اے بلوچ ءِ پنچمی جنگ انت کہ کُربانی دیان ءُ پیداک انت منی نزّ ءَ بے ادارھی انت بلوچ بے سوبی ءِ شکار بوتگ۔
