شھید شاکر پنام دلجان، ندکار: مہراب مہر

شہید شاکر پنام ءِ دلجان

مہراب مہر

(ھمگام بلوچی نبشتانک)

آزادی ءِ لبز ءِ جوڈیشت ھما وھد ءَ ٹھینگ بوت وکتے کہ گلامی ءِ سانکل بنی آدم ءِ گردن ءَ لوپ کنگ بوت انت، ہما روچ ءَ چہ انسان گلامی ءِ ھلاپ ءَ جنزان اِنت، ایردستی ءِ سنکلانی سندگ ءِ ھاترا گام جنان انت، پہ آجوئیں زندمانے ءَ وتی ہر متاہ آں ببا دیان اِنت

آزادی ءِ راہ گر ءُ گٹانی راہ انت، اے راہ چہ درد ءُ دور ،مسیبت ءُ جنجالاں چکار اِنت. آزادی ءِ نام شرکن ءُ شکل انت ، بلے ایشی گرگ ءِ ھاترا کہول، لوگ، واھگ ءُ زند ءِ درساں چہ دوستریں چیز کربان کنگ بنت، اے راہ ءَ سفر کنان ءَ بازیں ورناہاں وتی جان ندر کرتگ ءُ دیم ءَ ھم وتی نگرائیں جانانی ببا دیھگ ءَ چک ءُ پد نہ بنت، پرچہ کہ گلامی ءِ ھلاپ ءَ ہما سوچ است ءُ سلامت انت کہ آ یک راجے ءَ زندگ دار ایت ءُ آ راج ءِ پُسگاں پہ وتی راج ءُ سرڈگار ءِ ھاترا ندر بوھَگ ءِ پنت ءُ سکین ءَ دنت

مرچی بلوچ پُسگ وتی زند ءِ ہر متاہ ءُ مڈی ءَ پہ آجوئی ءِ مادنیں راہ ءَ کربان کنان انَت، ہمے راجانی روکیں چراگ انت کہ راج ءَ تہاری ءَ چہ در کن انت، مرچی ھَر کُجام ھند ءُ دمگ ءِ نام ءَ بگر، تئی دیم ءَ بلوچ سر ڈگار ءِ آزادی ءِ وشبو درنزوکیں گنگلیں ورنا دیم ءَ کاینت، کہ آ وتی مست ءُ ملنگیں ورنائی ءَ پہ راج ءِ ھاترا کوہاں در پہ در جنزان انت، اے آوانی گوں ماتین سرڈگار ءَ مہر انت، کہ آہاں پہ کُشگ ءُ مِرگ ءَ رمبینیت. شہید شاکر ھم پہ ڈیھ ءَ ہمے لڑ ءِ مھرواناں چہ یکے اَت. مرچی آئی ءِ نام ءِ دیما شہید ءِ لبز گیش کنگ بوتگ، آئی ءَ ھم پہ گلزمین ءَ وتی ھَک اَدا کُت .

پسنی کہ یک نیمگے آئی ءَ زر امباز کنت، دومی نیمگ ءَ سُھرگیں ریک اِنت کہ بلوچ ڈیھ ءِ ڈولداری ءَ ودینگ ءَ اِنت شہید شاکر پسنی ءِ سھرگیں ریک ءُ زر ءِ بو ءُ باس آں وتی نپس ءَ جاگہ داتگ ات، آ کسان اَت کہ آئی چماں وتی ڈیھ ءِ رژنائی تالان بوتگ ات .آ عید محمد ءِ لوگ ءَ مزن بوت، پت ءُ مات ءِ واہگ ءُ ارمان اَت کہ چک آوانی پیری ءِ ھسا جوڑ بیت بلے آ مات ءُ پت ءِ ارمانانی پدا نہ شت. چُک وتی ڈیھ ءَ گلامی ءَ گندگ ءَ ات، آ مات ءُ پت ءِ ھسا جوڑ بوھگ ءِ بدل ءَ ماتین گلزمین ءِ ھسا جوڑ بوت. آئی ءَ 2010 ءَ ماتیں گلزمین ءِ آزاتی ءِ ھاترا بی ایل ایپ ءِ پلیٹ فارم ءَ تپنگ چست کرت. بی ایل ایف ءَ گوں ہوار بوہگ ءَ پد آئی ءَ شھر ءُ کوہاں، بازیں پڑاں، وتی راجی پَرز پورا کرت. شہید شاکر ءَ وتی ھیال ءُ مارشت دیواناں گپ ءُ تران ءِ بدل ءَ شئر ءُ شائری ءِ سورت ءَ در شان کرت اَنت. ماں اُوتاک ءَ شھید شاکر ءَ ہر کار پہ دل ءُ ستک کرت، آ یک کارے ءَ اُوں چک ءُ پد نہ بوت، آ جنگ ءِ میدان بوتیں، یا کہ ہمروچی ایں کار بوتین انت آ پیش پیش اَت ، آئی ءِ جہد ہمیش اَت کہ وتی سنگتانی بوج ءَ کم بہ کنت ءُ ہمے ھیال ءَ گوں جھد ءِ آزادی ءِ میدان ءَ رمبگ ءَ اَت. وھدے کہ بلوچ راجی گلانی نیام ءَ اکتلاپ بنا بوتگ اِت انت، شہید شاکر پنام ءِ پدا چہ بی ایل ایف ءَ گوں چیزے سنگتانی ہواری ءَ درکپت ءُ آئی ءَ 2015 ءَ بی ایل اے ءِ پلیٹ فارم ءَ چہ جہد بنا کرت. بی ایل اے ءِ ھوار بوھگ ءَ پد آئی ءِ نام دلجان بوتگ اَت .آ ہرچ کار ءَ پہ دل ءُ جان کنگ ءَ اوّل رد ءَ اُوشتوک اَت . وتی ھساسیں تب ءِ سوب ءَ آئی ءَ وتی ھیال شائری ءِ زبان ءَ در شان کرت انت آئی ءِ شائری ماتیں گلزمین ءِ مہر ءَ سر ریچ اَت. آئی ءَ وتی شائری ءِ تہا وتی ھیالاں لوزانی انچیں جامگ پوشائینت کہ ہر لوز ڈک ءُ ویلانی درداں سر ریچ اَت آ ماتین گلزمین ءِ ھون شپیں بدن ءَ گوں پسنی ءِ سھرگیں ریکاں ءَ ھم دپ کنان اَت ، آ دژمن ءِ ھلاپ ءَ گیشتر مھکم بوہگ ءِ پنت ءُ پرمان کنگ ءَ اَت . گریبی ءُ بزگی، کہ یک گلامیں راج یے ءِ تاں ہما وکت ءَ بکت اِنت دانکہ آئی ءَ آزادی ءِ سوچ مئیت، آ وتی بزگیں لوگ ءِ ھیال ءَ نہ ات، آ سرپد بوتگ ات کہ دانکہ تو سرجمیں راج ءِ درداں مہ مارئے تو آجوئی ءِ ڈکی ایں دگ ءَ پند جت نہ کنئے آ وتی لوگ ءِ بابت ءَ چُرت جنگ ءِ بدل ءَ راج ءِ بزگی ءِ ھیالاں کپتگ اَتَ. آ آزادی ءِ راہ ءَ جنزان ات ءُ وتی رژنائیں چمانی تہ ءَ آزاتی ءِ بیرک ءَ گندگ ءَ اَت، آ وتی پدریچ ءَ گلامی ءَ چہ آزاتیں زندے دیھگ ءِ ھاترا رمبان اَت.

ہر روچ دژمن ءِ زلم ءُ زوراکی سر زوران ات انت، دژمن سرپد اَت کہ آزادی ءِ راہ ءَ درکپتگیں ورنا جنگ ءَ نہ دارنت، اے جنگ روان کنت، دژمن ءَ اے رد ءَ بازیں پندل سازگ بنا کرتگ اَت ہرچ پڑ ءَ وڑ نہ وڑے ءَ آجوئی ءِ جنز ءِ نرمزاراں دارگ ءِ جہد کنگ ءَ اَت. چیزے ورنا کہ جنگ ءِ آزادی ءَ لیبے سرپد بوتگ اِتِ انت، پہ ماتین وتن ءِ ھاترا آوانی مہرءَ نیام راہ ءَ ساہ دات، آواناں آجوئی ءِ ھاترا زرتگیں تپنگ دژمن ءِ دیم ءَ چگل دات اَنت ءُ دژمن ءِ تپنگ دست ءَ کرت اَنت، آوان نیام راہ ءَ وتی سنگت یل دات انت ءُ گوں سرکار ءَ ھمکوپگ بوت انت،آوانی زانت ھمید ءَ ھلاس بوت، آ راج دپتر ءِ تاکانی سرا مدامی لگور نبشتہ کنگ بنت. تو کہ وتی جند ءِ راج ءِ نہ بوت ئے گڑا پہ دشمن ءَ ھم شَرّے نہ بئیت، دژمن وتی لوٹ ءِ ھد ءَ ترا کارمرز کنت ءُ پدا چگل دنت.

دژمن بیہار دیان اَت، بازینے لگور بوت ، بلے بلوچ زمین ءِ ھکّی اں پسگ دشمن ءِ دیم ءَ چو کوہ ءَ میلانک بوت اَنت ،شہید شاکر ھم سرپد اَت کہ دژمن آئی لوگ ءِ مردماں تڑی دیگ ءَ انت کہ شہید شاکر ءَ چہ کوہ ءَ بیار اِت ءُ سرنڈر بکن اِت ، ءُ آ وتی پکر ءُ سوچ ءَ یل بدنت ، وتی راج ءِ شہیداں گوں دروہ بہ کنت، شہید شاکر پت ءِ مہرانی دیم ءَ لاچار نہ بوت، پت آئیءِ دست ءَ گیت، آئی دیم ءَ گریویت، آئی ءَ منت کنت، بلے آ نہ منیت، آ زانت کہ اے تپنگ ءِ دور دیگ ایوکہ شاکر ءِ بنامی نہ انت، بلکیں راج ءَ گوں دروہ اِنت، شہیدانی مادنیں راہ ءَ گوں دروہ انت،آ وتی پیسلہ ءِ سرا مھکمی ءَ گوں اوشتوک ات، آ پت ءَ گوں گر ءُ چل ات، مزنیں واہ زاری ءَ پد ھم آ پہ دژمن ءِ دیما سرجھلی ءَ ساڈی نہ بوت ، آ ھمے پیم ءَ مھکمیں وڑے ءَ آجوئی ءِ فکر ءَ گوں بندوک اَت. لوگ ءِ مردم ھم لاچار اتاں کہ سرکار ءِ چانوگر آئی پت ءَ تڑی دیگ ءَ اِتاں کہ اگاں تئی بچ سرنڈر نہ کنت گڑا تئی لوگ ءَ سوچاں ءُ شمارا بندی کناں. شہید شاکر ءِ دیم ءَ یک نیمگے فکر ءُ آزادی ءِ لیکہ اَت دومی نیمگ ءَ مات پت ءُ چک انتَ، بلے پہ آئی ءَ پیسلہ کنگ گران نہ ات، آ پکر ءَ زوریت ءُ روت.

یک روچے آئی پت آئی ءَ گِس ءَ لوٹائین اِیت، آ کئیت گس ءَ نندوک بیت ،پت لاچار بیت دل ءَ ڈڈ کنت چک ءَ گشیت کہ سرکار ءِ مردم مارا مجبور کنگ ءَ انت کہ تو سرنڈر بہ کَن، ما چون بکناں.؟ شھید پت ءَ پسہ دنت کہ مردماں لوٹاھین ، مروچی آئی ءَ آسرے ءَ روگی اَت. وھدے دژمن ءِ چانوگ پِنڈ شھید ءِ گس ءَ سر بنت گڈا شھید آیانی دیما چو کوہ ءَ مِک بیت، آ جنگ کنان ءَ پہ گلزمین ءَ دژمن ءِ گونڈل ایں تیرانی آماچ بیت ءُ ماتین گلزمین ءِ سینگ ءَ سر لیٹ ایت. شھید دژمن ءَ پیگامے دنت کہ بلوچ سرڈگار ءِ پھازوک لگور نہ اَنت کہ پہ دژمن ءِ بیہارے ءَ سَر جھل بکن اَنت بلکیں آئی ءِ پسگ سرڈگار ءِ پھازگ ءِ ھاترا وتئی سرانیَ ببا دیھگ ءَ ھَر وھد ساڈی اَنت.

شھید شاکر بلوچ راج دپتر ءَ ابد مان انت ،چوشیں نرمزار بلوچ ڈیھ ءِ ہر ھند ءُ دمگ ءَ دانکہ سلامت انت بلوچ ڈیھ ءِ آجوئی ءِ کاروان جنزان کنت.شہید شاکر ءِ وڑیں نرمزارانی کرد آؤکیں پدریچ ءِ ھاترا زانت ءُ سوچ ءِ درگہ بنت ءُ انچش دگہ شاکر پیداک بیت ءُ شہیدانی کپتگیں تپنگاں چِست کن انت ءُ دیم ءَ روان کن انت.