یدارے جهان ءِ چپ و چاگرد ءَ تَرّاں ، لوگ ءَ رَست . آرامیں موسمے ات ، سرجمیں مردم یدارءِ دَپّان ( عرشه ) ءَ مُچ بیتگ اتنت . مردمانی نیام ءَ مزنیں شادیک _ بولو _ یے گوں وتی هنراں مردماں دلگوش کنان ات .
شادیک ، سٹاں ، ناچ کناں و گوں دپءِ ترینگ ءَ مردماں کندینت ، گندگ ءَ بوت که زانتی که آئی ءِ کار مردمانی دلگوشی و کندینگ انت و وت گوں آواں یک نهنت .
آئی سٹے کت و ناهدای ءِ دوازده سالگیں بچ ءِ کلاهی چه آئی ءِ سر چکاپت و وتی سری کرت و چه آچار ءِ دار ءَ سرکپت . پهک کندت ، بچلک بے کلاه بیت و وت نزانتی که چون بکنت ، به گریویت یا به کندیت .
شادیک آچار ءِ بستگیں جَهلی لٹ ءِ سرا نشت و کلاهی چه سر زرت و دستاں و دنتانانی گون ءَ سیلیناں و درّاں بوت . گوں وتی اے کار بچلکی هِژمی کت ، شادیک آئی ءِ نیمگ ءَ لنککی شهار دات و زبان ءَ لِلُّک کناں بوت . بچلک ، آئیا بیهار و نِهِرّدات . بلے شادیک هنگت گنتر کلاه ءَ دِرّان بوت .
جاشوانی کندگ و ٹهک گیش بوت . بچلک شُهرت بوت . وتی کوٹی یک نیمگے سَٹ ات و دَؤر دات و آچار (گواتگر ) ءَ شادیک و بولو ءِ چَپٹ و رَند ءَ کپت . یکیں دمان ءَ چه چیلکی پدانک ءَ ، وتی آچار ءِ جهلی بستگیں دار ءَ سرکت ؛ بلے شادیک هم گوں کَوّاسی هما دمان که بچلک دست ءَ شهار دات که کلاه ءَ بزوریت ، گوں کلاه برزتر سرکپت .
_ هنچش ، بلے تو چه من جاهے شت نه کن ئے ! _ بچلک گوانک جت و دِرِکّی دات برزگ ءَ .
بلے شادیک اپدا آئیا ریپینت بُرز و برزتر روان بوت و بچلک هم آئی ءِ پَد و رند ءَ جوانی ءَ دیما روان ات و چو بچلک و شادیک یکیں دمان ءَ آچار ءِ برزتریں هَند ءَ سربوت انت .
برزگ ءَ شادیک گوں وتی پاداں ، بندیک و چیلکان وتا داشت و بالادی راست کرت و کلاهی آچار ءِ هما برزتریں داربند ءِ سرا که په هزار شِرّی دستی رستگ ات ایر کرت و گوں چیلکے آچار بند ءِ دار ءَ شت ، تُرّی وارت و وتی شِکّیں دنتانی پیشداشت و کندت ئی .
چه آچار ءِ مِنک ( دکل ) تا بُرزیکیں تیربند ءِ آهرءَ که کلاه لونج ات دو دَست بوتگ ات ، و اوداں دست نه رست پرچا که په کلاه ءِ زورگ ءَ چه آچار ءِ مُنِک ءَ دستاں یل کنگی ات و بندیک هم کٹتگ ات .
بلے بچلک سک گرم گپتگ ات . آئی آچار ءِ مِنِک ( دَکَل ) ءَ ویل کرت و جهد کنان ات که آچار ءِ منکّ ءِ برزتریں بستگیں دار ءَ به رؤت که آئی ءِ آهر ءَ کلاه لونج ات . دَپّان ( عرشه ) ءِ سرا مچ بیتگیں مردم پهک چاراں و کندان اتنت که شادیک و ناهدای ءِ بچ چئے کنگ انت . بلے وهدے که دیستش که آئی وتی دستی چه آچار ءِ منک و چیلک ءَ ویل کرت و بستگیں دار ءِ سرا شت ، پهک چه بیم ءَ هُشک بیت انت .
اگں دَپّان ءِ سرا بکپتیں ، چوچک چوچک بوتگ ات و اگں هم مکپتیں و تاں دار ءِ آهر به شتیں و کلاهی به زرتیں ، گران ات که چه اوداں پدا تاں آچار ءِ منکّ ( دکل ) برتریت . پهک بے تِرکّ و توار ءَ هُشک اوشتاتگ و آئیا چاران اتنت که چئے بیت .
یگبرے که یکے چه چاروکاں چه بیم ءَ چیهالے جت . بچلک چه اے چیهال ءَ جَهسِرت ، جهلی چار ات و لرز ات .
ماں همے وهد ءَ یدار ءِ ناهدا که بچلک ءِ پت ات چه وتی کوٹی ءَ گوں وتی توپک ءَ درکپت تاں زری مرگے به جنت .
آئی وتی زهگ ءَ دیست که منک ءِ برزی بستگین دار ءِ سرا هیران ، لرزان ات . توپکی آئی ءِ نیمگ ءَ نشان کرت و گوانکی جت :
_ آپ ءَ ! دَلهار آپ ءَ جُپ کن ! اگں نه تیر ات کناں !
بچلک لرزگ ات ، بلے نزانتی چئے بکنت . « جُپ کن اگں نه تیر ات کناں ! … یک … دو … » و هنچش که آئی ءِ پت گوئشت : « سئے »_ بچلک سرا جهل کرت و هما دمان جُپی کرت .
وهدے که آپ ءَ کپت توگوئش ئے ٹوپے توار کرت و گوں بچلک ءِ آپ ءِ تها کپگ ، هنگت چَولاں و گورمانی آپ آئیا نه پوشت ات که بیست ورنائیں جاشو چه یدار ءَ آپ ءَ دَؤر کرت . چِلّ کتره ( سکند ) _ نه گوئست که بچلک اش چه زر ءَ گپت .
آئی اش هوری ءَ یدار ءَ برت و سَرگِهت . چنت دمان ءَ رند آپ چه آئی پونز و دپ رتک انت و ساه ئی کشِّت .
وهدے که ناهدا اے جاور دیست انت ، نال اِت ، گوئش ئے گُـٹـو بیگ انت ، تتک و شت یدار ءَ وتی کوٹی ءَ ، تاں کس آئی ءِ گریوگ ءَ مه گند ایت .
کـُـــٹآـِّـــت !
