سرگئی کازلف/ کریم بلوچ
چنگل ءَ باز ترسوکیں هرگوشکے ( کرگوشکے ) هست ات که چه هر چیز ءَ آئیا ترس ات . چه گرک ، چه روباه ، چه بوم و چه هر چیز ترسگ ات . چه درچکانی شاهڑ ءَ که تاکریچ ءَ تاک ءَ شَپست و کپت انت هم ترسگ ات .
یک روچے هر گوشک آتک ترسناکیں و سیاهیں گردآپ ءَ . و تواری کرت :
– سیاهیں گردآپ ، من وتا تئی تها دَؤر دیاں و بُڈیناں ، من چه ترسگاں دم بُرته !
– کرگوشک چو مکن ! تو گهتر انت که چه اداں بروئے و مه ترس ئے !
– اے چون بیت کنت ؟ _ هرگوشک گوں هیرانی ءَ جست کت .
– ترا چه کئے ترسیت ، اگں تو چه من نترستگ ئے و اداں یهتگ ئے ، دگه ترسناک تریں چه من کئے هست؟ برو ، برو و وتی ترس ءَ شموش !
کرگوشک شت و راه ءَ گرگی دیست . گرک گوئشت :
– ایش انت هما که من هنوں ورانی . _ گرک گوں شاده ءَ گوئشت .
بلے هرگوشک وتی راه ءَ شینزاراں روان ات .
گرک گوانک جت :
– تو پر چه چه منا نه ترس ئے ؟ پر چا نه تچ ئے ؟
هر گوشک جواب دات :
– من پرچا چه تو بترساں ؟ من هنون چه سیاهیں گردآپ ءَ پیداکاں . پُری رنگیں گرک منا پرچه ، چه تئو بترسیت ؟
گرک که چوش دیست وتی دمبی وتی پادانی شَم ءَ مُچ کرت و هیران بیت . دیماتر ءَ هرگوشک روباه ءَ دیست .
-هاااااااااں … ! _ روباه کند ات. _ تهنا و ویلگردیں کرگوشککے ویل گردگ انت ! بیا اداں دراج گوش ، من ترا وراں .
بلے هرگوشکک وتی راه ءَ روان بوت و آئی ءِ نیمگ ءَ چَکّی هم نه جت و گوئشتی :
– من سیاهیں گردآپ ءَ چه پیداکاں ، پُری رنگیں گرک اوں دیست و چه آئی من نه ترستاں ، تئی هیال ءَ چه تئو سُهرچَکیں روباه منا ترسیت ؟ گنوک بیتگ ئے .
هرگوشک ڈگارانی نیام ءَ بُنڈے ءِ سرا نشت . مزنیں بوم گوں وتی پر پٹیں بوٹاں آئی ءِ نیمگ ءَ یهت و جستی کت :
– نشتگ ئے ؟
– هئو نشتگ اوں !_ هرگوشک جواب دات .
– نه ترسئے که نشتگ ئے ؟
– اگں بترستین اوں ، نه نشت اوں .
– چئے بیته که تو بدل بیتگ ئے ؟ بلکیں شپ ءَ تو نترسے بیتگ ئے ؟
– من سیاهیں دولاپ و گردآپ ءَ بوتگ اوں ، چه پُری رنگیں گرک ءَ نترستگ اوں ، چه روباه ءِ کَش ءَ گوئست اوں و من آئیا نه چارتگ هم ، و تئی باره ءَ پیریں مرگ ، منا کجام ترس ءِ گمانے هم نیست .
– کرگوشک تو چه مئی جنگل ءَ درکپ ، _ بوم پگر کرت و گوئشتی ._ کرگوشکاں که ترا بگند انت ، دورو تئی داب بنت .
کرگوشک جواب دات :
– نه بنت ، پَهک … کے زانت …
زرد بهار بیت . تاکاں شَپاں بیت انت …
کرگوشک درچکے ءِ بُن ءَ آرام نشته و پگر کنان ات :
« چه پُری رنگیں گرک ، چه سُهرچَکیں روباه تُشے من نترست اوں . چه پیریں و گران جانیں بو م هم ، بلے هنوں که تاکانی کپگ و شَپرّ شَپِرّ انت من … ترسگ اوں »
شت که سیاهیں گردآپ ءَ و جستی گپت :
– پرچا وهدے که تاک شپ انت و شَپِرّ شپرّ کن انت منا ترسیت ؟
– اے شَپِرّ شپرّ تاکانی توار نهنت ، اے دَؤر و زمانگ ءِ گوزگ ءِ توار انت که ما اشکنگیں . پر ما پهک زمانگ ءِ گوزگ ءِ توار گران و ترسناک انت ._ دولآپ کرگوشک ءَ گوئشت .
همے وهد ءَ برپ کپاں و گواراں بیت . کرگوشک برپانی سرا تچاں بوت و دل ءَ کسے ءِ بیم آئیا نیست ات .
کُــــٹِــت !