کراچی ، مرچاں سند ءِ بنجاه و پاکستان ءِ اقتصاد و باپاری ءِ مستریں دلگاه انت که جهان ءِ یکے چه چاریں مستریں بندناں زانگ بیت که مرچاں هال و جاوری پاکستان ءِ پئوجیانی زور بادشاهی ءِ برکت ءَ هما گندگ تریں و نا امن تریں جاوراں گوں   دیمپدیم انت .
      کراچی هم په بلوچ و هم په سند و هم په کَلّواں ( مهاجراں ) که آ ملک اش هپتاد سال انت پاکستان ءِ برکت ءَ « وتیگ » کته و هم په پاکستان و پنجاپ ءِ پئوج ءَ و پنجاپ ءِ باپاری ءَ مزنیں ارزشتے داریت و په پٹاناں هم که دریای ءَ راهش نیست ، آئی ءِ ارزشت کم نه انت .
        کراچی په بلوچاں هزار دلیل ءِ هاتر ءَ باز پُر ارزشت انت . یکے ایشی که کراچی یا « کُلانچی » بلوچستان ءِ هاک ءِ یک بهرے انت که بلوچستان  ءِ هاکمان ، سند ءِ هاکماں که بلوچ بیتگ انت ، آهانی زهگ ءِ سیر ءِ بجار یا داد داته و  اے هما وهد بیته که هم بلوچستان و هم سند بلوچانی جند ءِ بادشاهی بیته وبلوچ تالپورانی بادشاهی ماں سند ءَ تاں انگریز ءِ آیگ ماں اے ملکاں برجاه ات و آ زمانگ ءَ کراچی یا کلانچی کسانیں شهرے بیته و چشیں سیر و آباتیں ملکے هم نه بوتگ .
       بلوچ چه هما وهد که سر ءَ سار کرت و کراچی ءِ ارزشت اش گیشتر زانت ، کلات ءِ هاکمانی اے داد ءِ دیگ ءِ بد و هلاپ بوت انت . دومی دلیل ایش انت که کراچی تهنا شهرے انت که اوداں چُنت ملیون بلوچ آبات انت و بلکیں تهنا کراچی ءِ شهر ءِ بلوچاں ، کمے کمتر چه سرجمیں روکپتی بلوچستان ءِ بلوچاں ببنت .
سئیمی دلیل ایش انت که کراچی ءَ کدیں هان ( خان ) و نوابی ءِ واجهی نه بوته و چه سرجمیں بلوچستان ءَ اگں کسے په کار و روزگاریا هان و نوابانی زیادتی ءَ چه تنگ بوته و تتکگ یا چه برات جنگی و دگه شدتے ءَ تتکگ ، گڑاں یکے چه  آئی ءِ گهتریں و شاهگان تریں پناهیں جاهاں همے کراچی ءِ شهر بیته که وتی رسینته و اے داب ءَ  کم چه کم ماں اے دو سدیں سالانی تها گوئشت کنیں که بلوچستان ءِ دردمندیں و جلاوتنیں بلوچ ، اول همے کراچی ءَ پناه زرته و آبات بوته انت و کم و گیش کراچی ءِ بلوچانی راجدوستی ءِ هُب چه ایدگراں کمتر که نه ، بلکیں گیشتر هم بوته . و بلوچانی بازینے چه سیاسی چست و ایراں همے کراچی ءَ چه بنگیج بوتگ انت که بلوچانی اولی تاک کاری و چاپ کاری ءِ کار هم چه همے کراچی ءَ بنگیج بوتگ انت ( البلوچ ، بلوچستان جدید ، ینگ بلوچ ، اومان ، بلوچی ، تپتان ، منزل ، بهارگاه ، لبزانک و … )
       پیش چه پاکستان ءِ اڈ بیگ ءَ و ماں 1932 که انگریزاں سند ءِ مردمان ءِ و کراچی ءِ مردمانی هساب کرته ، انگریزانی هساب ءِ برابر ءَ کراچی ءِ آباتی ماں 1931 ، سیسد  و یک هزار مردم بوته که چه اے سیسد و یک هزار مردم دو لک ءَ گیش بلوچ و نزیک یک لک  هندو ، سِک ، سندی ، و ایدگه مردم بوتگ انت  . 
       رند چه انگریز ءِ پلینڈی و هندستان ءِ دوٹکر کنئگ ءَ ، بازیں مردمے که هندستان ءِ مسلمان وتا گوئشگ اتنت چه هندستان ءَ تتک و سند ءَ آتک انت و کراچی و حیدر آباد ءَ هندو و سکانی لوگ و جاه و کار و باراں واجهی کت و همے ملک ءَ آبات بیت انت و بازینے گوں زور و زبردستی و پاکستان ءِ اداری و کار و باری زمهاں زرت و وتا تاکت دار و زوراک کت و بلوچ وتی پیشی سربراهی و مستری ءَ ماں کراچی باهینت !
      مرچاں کراچی ءِ آباتی و مردم بیست ملیون ءِ نزیک انت و گوئش انت که هپت تاں هشت ملیون  بلوچ هم همے شهر ءَ نشتگ و آبات انت که تاں هنون هر چون وشنیتکاں ، وَش نبوتگ انت ، بلے بلوچ وتی تمردی و وتی هلاکهاں تاں بازیں کچ و کساسے داشته و بازیں پندلے ءَ که لوٹت اش آهاں 1966 چه لیاری و لیمارکیٹ و شیرشاه ءَ به لڈیننت و حب و اورماڑه ءَ ببر انت و جهمنند بکن انت ، ناکام کرت .
       کراچی و کراچی ءِ بلوچ مدام گوں بلوچ و بلوچستان وتا هور و نزیک زانتگ و زانت و مدام بلوچستان ءِ زرمبش و 1970 ءِ بلوچستان ءِ جنگاں ، سرجمیں سند و کرچی ءِ بلوچاں ، وتی وس ءَ آ جنگ و زرمبش ءَ کوپگ دات .
       بلوچ کم و گیش شش سد سال سند ءِ سرا بادشاهی و واجهی کته ، بلے آهانی مردم دوستی گوں سندی مردماں همینچو بیته که سندی تاں مرچی بلوچاں وتی پشت و پناه زاننت و اے گپ ماں سند ءِ مزنتریں شائر شاه عبدالطیف بٹائی ءِ شئیراں ، جوانی ءَ پَدَر انت و گوئشگ بوته . مرچاں بلوچستان و سند ءِ مستریں راجی جهدکاراں همے سند و بلوچستان ءِ بلوچ واننده انت و بے شک سندی بلوچانی نزیکتریں سنگت و مردم هم ماں سند و هم ماں بلوچستان انت .
      اے که مرچاں پدا ڈاکٹر مهرنگ و آئی ءِ همراهیں مردمانی جهدانی برکت ءَ بلوچ ءِ جنز ، دنیای ءِ دیما وتا پیش داشته و پاکستان ءِ رستری سیاست گوں بلوچاں و  گوں ڈاکٹر مهرنگ بلوچ و گوں آئی ءِ همراهیں زالبول و زهگیں بلوچاں ماں اسلام آباد ءَ ، جهان لرزینت و گڑینت و بلوچستان ءِ کنڈ کنڈ ءَ ، ڈاکٹر مهرنگ ءِ جهد ءِ پلومرزی و همراهی ءَ درکپت انت و اے نیام چنت لک بلوچ ماں کراچی ءَ ڈاکٹر مهرنگ ءِ پله مرزی ءَ درکپت انت و پاکستان ءِ پئوج و آی اس آی اش مان نیارت و گوانک اش جت : چه کراچی تا سیستان _ بلوچستان ، بلوچستان و چه کراچی تا کرمان _ بلوچستان ، بلوچستان !
       کراچی ءِ  بلوچاں سڑکانی سرا پیش داشت و گوں تمردی ءَ گوانک اش جت و گوئشت که آواں وتا چه بلوچستان جتا نزانگ انت و مرچاں اے روشنیں و پدریں گپے که نه تهنا کراچی و سند ءِ بلوچاں ، بلکیں هر کجا که زندگیں بلوچے هست ، آ اوگانستان ءَ ببیت ، یا اربی ملکاں ، یا یوروپ و اپریکه ءَ ، یا ترکمنستان ءَ و … آواں درستاں وتا بلوچستان ءِ باسک و مردمے زاننت  چه وتی ماتی ڈیه و گلزمین ءَ بے ترانگ نه انت  ! بلوچاں پیش داشتگ که آهانی زرمبش ، زوراکاں و زور برانی هلاپ انت و نه کجام راج و  مردم ءِ هلاپ نه انت و په همے هاتر ءَ هر روشن هیال و مردمدوستد ، توانت بلوچ ءِ همراه ببیت و چه بلوچ ءِ هکیں لوٹاں پله مرزی بکنت .
       بلوچستان ءِ نوکیں جنز ، هما انت که مردم گوں پچیں چماں آئیا چارگ انت و مئی راجی ملا و دینی مردم هم وتی راجی جهد ءَ هوار انت و ورنایانی همراه و همگام ءَ اوشتاتگ انت پرچا که زاننت بلوچستان ما درستان ءِ مات و پلیں گلزمین انت و آئی ءِ درد و رنج ، مئی درستانی تباهی انت !
 
                   کریم بلوچ
               14.01.2024