شیر ، گرک و روباه

      پیریں و ناجوڑیں شیرے وپت ات وتی هونڈ ءَ  . سرجمیں سهداراں په آئی ءِ گِندک ءَ  آتک انت ، تهنا روباه ات که نیاتک . گرک په اے هاترا گلے چت که هنوں من روباه ءِ شیتانی ءَ کناں .  گوئشتی :

_ روباه ترا نه مَرّینیت و ترا کسے هساب نه کنت . سرجمیں سهدار تئی گندک ءَ آتک انت  ، بلے آئی یکبرے هم په بادشاه ءِ گندک ءَ نیاتک .

        روباه تچاں چه هموداں گوئزان ات و گرک ءِ اے هبری اشکت انت . هما دمان ءَ دیما آتک ، پگری کت و گوں وت ، گوئشتی  : « گرک دل ءَ بدار ، بچار که من ترا چون به کناں » .  و آتک شیر ءِ کِرّ ءَ .

         شیر آئی ءِ سرا گوں هِژم گُرّ ات . روباه گوئشت : 

_ پیش چه مرک و ملامت کنئگ ءَ ، بلّ وتی هبراں به کناں .  من اداں نبوتگ اوں و په همے هاتر اداں نیاتکگ اوں  . اداں نبوتگ اوں په همے هاتر که سرجمیں جهان ءَ په دوایے په تئی الاج و درمان کنئگ ءِ شوهازءَ تتکگ اوں و سوج اوں کتگ . تهنا هنوں من اش سوج دات  و گوئشت . و همیش انت  که من آتکگ اوں .

        شیر سوج کت :

_  کجام دوا تو  زانت ؟

_  ایش انت دوا : اگں زندگیں گرکے ءَ تل کن ئے و آئی ءِ نوک پوست جتگیں وگرمیں پوست ءَ گوئر ءَ کن ئے … 

_ روباه ءِ هبر هنگت نه کٹتگ ات …

شیر هما دمان ءَ گرک ءَ تل کت . روباه وتی دل ءَ کند ات و گوئشتی :

_ چش ، منی برات ، زانت ات  . هدای ءَ نه گوں بد دلی ، بلکیں گوں مهراں پیکه یات کن ئے .

آهوگ و آهوگ ءِ گورگ

        یگبرے آهوگ ءِ گورگ چه آهوگ سوج کت :

_ منی دوستیں پت ، تو مزنینے ئے و چه کچکاں ترس ئے ، هنگت ترا بلاهیں کانٹ پر انت که ترا رکینت کن انت . گڑاں پرچا تئو چش چه کچکاں ترس ئے ؟

          اهوگ کند ات و گوئشتی :

_ منی چکلک تئو راست گوئش ئے . بلے منی یک بدبهتی یے ایش انت که هنچو که من کچکانی گپگاں اشکناں ، گڑاں من پگر نکناں و من تچاں .

 کار کنوکیں اِملیان و هورکیں ڈهل

 

 

اِملیان په یک واجهے ءَ کار ءَ کت و همائی ءِ لوگی هم داشتگ ات . یگبرے املیان ، چه سبزیں کاهانی سرا ، وتی کار ءَ روان ات ، و چاران ات ،

 یگبرے که پگٹے ( پُگُلِے ) چه آئی ءِ دیما سِٹ کت ، کمے هستت که به ترپتی . چه آئی ءِ سری سِٹ کُت . یک وهدے  سرپد بوت که کسے چه پشت ءَ آئیا توار کنان انت .

          املیان چَکّ جت و چارتی ، دیستی  که مهرنگیں جنکے اوشتاته . آئیا گوئشت :

 

_ املیان ، چون  و پر چے تئو سیر نه کن ئے ؟

_ مهرنگیں جنین ، من چون سیر بکناں ؟ من اداں کار کنان اوں بلے منا چیزے نیست . منی گون ءَ کے سیر کنت ؟

_ منی گون ءَ سانگ کن ئے ؟ _ مهرنگ گوئشت .

       املیان په مهرنگ ءَ گنوک بیتگ ات . و گوئشتی  :

_ منی دل وا باز کشیت ، بلے منا دوارے نیست و ما کجا به رویں ؟

         جنکو گوئشت :

_ هئو ایشی ءِ پگر ءَ کنوں ، بلے پیکه کمتر واب و گیشتر کار بکنیں . زاناں هر جاه ما را ورگے رسیت که وتی لاپ ءَ سیر کنیں .

_ اگں اے داب انت من تیار اوں . ما سیر ( آروس ) کنیں گڑاں کو ( کجا ) روئیں ؟ _ املیان گوئشت .

_ شهر ءَ رئیں .

      املیان گوں مهرنگ ءَ شهر ءَ شت انت . جنکو آئیا کسانیں لوگے ءَ برت که شهر ءِ یک کشے ات و سیر اش کت و وتی زند اش بنگیج کت .

       یک روچے بادشاه چه شهر ءَ درکپان ات . راهی چه هما املیان ءِ لوگ ءِ کش ءَ گوئست . املیان ءِ لوگی هم درکپت ات تاں ملک ءِ بادشاه و تزار ءَ بگندیت . بادشاه که آئیا دیست بهمنت و گوئشتی :

_ کجا چشیں شررنگیں جنینے چه مات بیته ؟   

        بادشاه وتی اپس گاڑی ءَ داشت و املیان ءِ لوگی ءَ توار کت و سوجی کت :

_ تو کے ئے ؟

_ من املیان ءِ لوگی اں .  _ مهرنگ جواب دات .

_ پر چا تئی دابیں مهرنگے ، گوں ادنائیں مردے سیر بکنت ؟ تو پیکه بادشاه ءِ شهبانک ببوتین ئے . _ بادشاه گوشت .

_ منتوار اوں چه تئی دریں هبراں ! من گوں وتی جود ( مرد – شُو)  وَشّ و وَش دل اوں . _ جنکو پسو دات .

      بادشاه گوں املیان ءِ لوگی هبر کت و دیما  شت و وتی کلات ءَ واتر بیت . بلے املیان ءِ لوگی ءِ شررنگی ءِ هیال ، آئی ء سرگ ءَ ویل نه کت . سرجمیں شپ هم واب نه کپت و پگر کناں بوت که چون املیان ءِ زال ءَ چه آئیا به سِندیت و وتیگ بکنت . بلے نه زانتی . آهر پگاه وتی کارداری لوٹائینت و مُچ کتنت و گوئشتی پگر کن انت و راهے  شوهاز و درگیجیت . آئی ءِ کارداراں آئیا سوج دات :

_ املیان ءَ تو په کار کنگ ءَ ، وتی کلات ءَ بزور . ما آئیا باز کار بندیں ، تاں ژند و ژکل بیت و کپیت و جنی جنوزام بیت ، گڑاں تو آئیا زرت کن ئے . 

          بادشاه هم هنچو کت . دیمی دات املیان ءِ رندا ، تا بادشاه ءِ کلات ءَ بئیت و برپان پهک و دور بکنت . وتی زال ءِ همراهی ءَ و دوئیناں همداں به ماننت .

       بادشاه ءِ نپر ( کاسِد ) آتک و املیان ءَ گوشت . املیان ءِ زال آئی ءَ گوشت :