نبشتہ کار: بانک مھلب بلوچ
ھمگام نبشتانک
(بی ایس ایپ شال ھنکین ءِ کمکّ کارگُشاد )
بلوچ راج ءِ چُک چْینی ھر وڑ ءَ برجاہ اِنت، اِے زوراکیں سامراج نیکراھی (مزھب) ءِ نام ءِ سر ءَ بلوچ راج ءِ چُک چینی ءَ کنگ ءَ اِنت، شیرزالیں جنکواں بے شَرپ کمگ ءَ اِنت ءُ آیاناں پاھو دیگ ءَ مجبور کنگ ءَ اِنت۔
انچش بانک نجمہ ءِ جْیڑہ اِنت کہ آئی را اِستان ءِ دلّاراں درد ءُ رنجیگ کرتگ کہ آئی چہ وتی ناوسی ءَ وتی شَرپ ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ وتکشی کرت ءُ شھمیر بوت۔
بلوچ ھلک ءُ میتگانی تہ ءَ ایوک ءَ نجمہ نہ اِنت بلکیں دگہ بازیں انچیں ویل ھست اَنت کہ آ دیم ءَ آرگ بوگ ءَ نہ اَنت بازین ئِے ترس ءُ بیم ءِ آماچ اِنت آ وتی توار لس مھلوک ءِ دیم ءَ آرت کرت نہ کنت۔ اِے زوراکیں استان ءُ آئی ءِ کاسگ چَٹیں دلار وتی واھشت ءُ نپانی ھاتر ءَ بلوچ زالبولاں ھم وتی چنگلانی تہ ءَ پسینگ ءُ آیاں بے نپیں کار ءِ گِرگ ءِ جُھد اَنت۔
بلے اد ءَ یک گپّے دیم ءَ کیت کہ انگت ما پرچے بے توار ءُ ھاموش اَنت، مئے ھند ءُ جاھانی لس مھلوک بایدیں بے توار مہ بیت، دست کہ بلوچ ءِ شَرپ ءُ ازت ءَ سک اِنت گُڑا کدیں ما جاہ جن اَیں ءُ پاد کا اَیں؟ ھما اِلاکھی میر ءُ کاسگ چٹ کہ آ وت ءَ بلاھیں راجدوست گْوش اَنت، بلاہ بلاھیں گپ کن اَنت مرچی آیانی بے تواری اِے چیز پدّر کنت کہ آ وت اِے جرم ءِ تہ ءَ شریک اَنت۔ اگاں آ شریک مہ بوتین اَنت گُڑا الم آیاں توار چِست کرتگ اَت۔ اِے زوراکیانی تہ ءَ یک نیمگے اِستان ءُ استانی کاسگ چٹیں دلّار اَنت ءُ دومی نیمگ ءَ بزگیں بلوچ مھلوک اِنت، اگاں میان ءَ اِے سْیاسی سوداگر کہ وت ءَ ھاموش دار اَنت گُڑا اِے گپ پدّر بیت کہ اِے کُل اِے جرم ءَ ھوار اَنت، گچینکاری ءِ وھد ءَ کاینت ءُ بلوچ راج ءَ رد دے اَنت کہ ما پرہ شما زھم جن اَیں، بلے مرچی مئے گْوھارانی ازت ءِ سر ءَ دست ایر کنگ بوتگ شما گار ءُ بیگواہ اِت پرچے ءَ ؟
آواران یک انچیں جاھے بوتگ کہ راجی زرمبش ءِ مستریں گَڑ گْوشگ بوتگ، آئی رژن چو استالاں بلان بوتگ، کش ءُ کِرّ ءِ مھلوک ءَ را رژنائی ئِے سر کرتگ، آ گُڑا شھمیریں سنگتانی جھد ءِ برورد بوتگ، شھمیریں لمہ بانک کہ آئی ءَ کیچ ءَ بہ گر تاں آواران ءُ بلوچستان ءِ آدگہ جاہ ءِ زالبولاناں زانت ءُ سرپدی داتگ ءُ راجی زرمبشت ءَ ھوار ئِے کرتگ۔ دریگتیں اگاؐں مرچیلمہ زندگ بوتیں ءُ آئی ءَ اِے ھلک ءُ میتگانی لس مھلوک ءُ جنکویں چکاناں زانت سرپدی بہ داتیں گُڑا مئے جنکیں چک نہ کہ ریاستی دلارانی دست ءَ بے شَرپ بوتگ اِت اَنت نہ کہ آیاں وتکشی کرتگ اَت
مروچی ھما نام نھادیں لھتیں لیڈر کہ آ وت ءَ بانک ءِ ھمسپر سرپد بہ اَنت، آیانی ھاموشی اِے گپ ءَ پدر کنت کہ آ نہ کہ کدی بانک ھمسپر بوتگ اَنت ءُ نہ کہ آ لمہ ءِ مَٹ ءُ درور بوت کن اَنت۔ ھاں اگاں جاھے ءَ یک ویلے بیت گُڑا گیشتر وش بہ اَنت پہ وتی نام ءِ واست ءَ روانک ءُ زھرشانی کن اَنت، بلے یک روچے اَے ھلک ءُ میتگاں نہ گرد اَنت ءُ لس مھلوک ءَ را سرپدی یے نہ دے اَنت۔ بانک لمہ کریمہ ءَ کدی ھم نام نہ لوٹ اِتگ، آئی ءَ مدام وت جھد کرتگ، ھلک ءُ میتگاں گشتگ وتی لس مھلوک ءَ را سرپدی داتگ، آئی ءَ ایوک ءَ روانک ءُ زھرشانی تہ ءَ وت ءَ را بُرز نہ کرتگ ءُ وتی نام ءِ برزی ءِ جھد نہ کرتگ۔ آئی ءَ را نام آئی ءِ کرد ءَ داتگ۔ بلے چے کن ئے کہ کریمہ چہ وھد ءَ پیسر رپت ءُ شت۔
مروچی بلوچ زالبولانی سر ءَ زوراکی ءِ درچ یکشل ءَ برجاہ اِنت، آ ملک ناز ءِ دروشم ءَ بہ بیت، آ مھناز بہ بیت، آ ماھل ءِ دروشم ءَ بہ بیت، روچے یک ویلے دیم ءَ آیگ ءَ اِنت۔ وھدے کہ بلوچ ءِ شَرپ شت گُڑا آ پد ءَ چے کنت ؟ پد ءَ کجام جار ءَ جنت کہ مارا پاد آیگی اِنت؟ مئے سرڈگار شُت، مئے مڈّی لُٹگ ءُ برگ بوگ ءَ اَنت، مئے ورنا بیگواہ کنگ بوگ ءَ اَنت، مئے زالبول بے شَرپ کنگ بوگ ءَ اَنت، دگہ چے پشت کپتگ؟
انگت ما بے توار اَٰیں، اِے بے تواری مارا گار کنت، بیگواہ کنت۔
