ھمگام نبشتانک
کتاب/ راز ھیات
تاکدیم206/ 207
نپولین(1769- 1821) ءَ وھدے اولی بندیگ ات چہ جزیرہ البا (elba) ءَ چہ تتک گڑا آئی ھمرائی ءَ آئی وپاداریں سپاھیانی کسانیں ٹولی اوں گون ات۔
ھمے عہد ءَ چہ در کرتگیں سپاھی ءِ ارادگ ھمیش اَت کہ پرانس ءِ سرا پد ءَ دوبر زور گیپت بہ بیت ءُ واجھی بہ کنت، بلے بندات ءَ آئی ءَ را پرانس ءِ بیست ھزار ورناھاں گوں دیم پہ دیم بوھگ کپ ایت۔
نپولین دنیا ءِ نہ ترسانی تہ ءَ شمار انت، بلے آئی اے پیم نہ جیڑ ات کہ منی لشکر کم انت وتی دژمن ءَ گوں دیم پہ دیم نہ باں- وھدے آ دومی ٹولی ءَ گوں دیم پہ دیم بوت بے سلاھ ءَ گوں دلجمی ءَ شت وتی ھلاپیں ٹولی ءِ دیم ءَ اُوشتات۔
وتی کوٹ ءِ بٹن ءِ پچ کت ءُ سینگ ءِ مک کت ءُ جزباتی گالوارے ءَ سپاھیاناں گشت ئے، ایشانی تہ ءَ گیشتر سپاھیاں ھمیشی دست ءِ چیر ءَ کار کتگ اَت، گپ کنان ءَ گُشت ئے۔
”شمے تہ ءَ کجام سپاھی وتی پت ءِ آزگیں سینگ ءِ سرا تیر گواری کنگ ءَ تیار انت“۔
ایشی ءِ آسر چے بوت ھر نیمگ ءَ ”کس نہ کنت کس نہ کنت“ ءِ توار بُرز بوت- درستیں سپاھیاں وتی ھلاپیں گل یل دات ءُ نپولین ءِ بیرک ءِ چیر ءَ اتک انت- آسر ھمے بوت، نپولین وتی بے سر ءُ سامانی ءَ ابید اوں سوبین بوت، آئی ءَ را پد ءَ پرانس ءِ واجھی رس اِت- چش کہ آ اے وھد ءَ ھما بے سر ءُ سامانی ءِ جاور ءَ ات، آئی ءَ گوں اگاں پرانس ءِ لشکر ءَ جنگ بہ کتیں بہ گند ئے آ روچ ءَ آئی میت پٹ ءَ کپتگ اَت- مردم ءِ گوّرا ھرچی ساز ءُ سامان بہ بیت بلے ھترہ ءِ وھد ءَ آ لپرزگ بوت آئی جان ءِ ھاٹیگ در کیت، آ اے جاور ءَ نہ بیت ھستیں جاور ءِ بابت ءَ بہ جیڑ ایت ءُ پیش بندی بہ کنت، اگاں ھتر ءِ وھد وتی مجگ ءَ ایمن بہ کنت ھمے یکیں دمان ءَ چش بہ کنت جیڑھے ءِ جند ءَ پوہ بہ بیت ءُ وتی درستیں وسیلہ آں کامرز بہ کنت سوبمند بیت۔
راجدپتر ءِ تہ ءَ ھر وھد ءَ کم زورمندیں لشکر ءَ را چہ زورمندیں لشکر ءِ دیم ءَ مدام سوبینی رستگ، ایشی ءِ مستریں سبب اِش انت کہ دژمن چو زاھر ءَ تاگتور گندگ بیت چوناھا کم تاگتور انت، اے جھان ءِ رھبند چو اے پیم جوڑ بوتگ یک مردمے یا ٹولی اَمنچو گیش زُورمند بہ بیت آئی اندر ءَ کجا نا کجا نزوری یے ھست، ھمے نزوری ءَ کارمرز کنگ ءِ نام سوبینی انت، کجام اوں کَس ءِ تاگت آئی ھمراھانی نزوری انت، ءُ اے تاگت ھر وھد ءَ ھرکسی گوّرا ھست انت، شرت اِش انت آ ھُشاری بزانت ءُ وتی ھلاپت ءِ نزوری ءَ کارمرز کنگ ءَ بزانت۔